استان تهران یکی از استان هایی است که دارای طبیعت بی نظیری است و جابه های گردشگری طبیعی فراوانی در آن به چشم می خورد لذا سالانه گردشگران زیادی از اقصی نقاط کشور به خود جذب می کند یکی از این مناطق توریستی درکه تهران محله ای قدیمی در شمال غرب تهران است که امروزه باحفظ بنای قدیمی خویش تفرجگاهی برای ایام استراحت وفراغت شهرنشینان شده است که در ادامه عکسها و توضیحات جالبی در مورد این مکان مشاهده می کنید.
درکه یکی از قدیمی ترین و زیباترین محلات ییلاقی شمیرانات است . محله و مسیر کوهستانی درکه در شمال غرب تهران قرار دارد و آغاز یکی از مسیرهای محبوب کوه پیمایی در تهران است. نام درکه از درگ که نوعی کفش برفی برای راهپیمایی بر روی برف بوده، استنتاج شده است.
هفت حوض، جنگل و آبشار کارا، آبشار بند عبدالله، آبشار جوزک، پلنگ جوزک، پلنگ چال، اسپیو (آب سپید)، هفت چشمه (هفت طیغانی)، و کفو (آب کف دار) معروف ترین جلوه های طبیعت زیبا و مترنم دره درکه هستند که بر جاذبه های گردشگری و کوه پیمایی آن افزوده اند.
این منطقه در واقع ییلاقی است که در امتداد رودخانه درکه ایجاد شده است،آب و هوای خوب و جریان داشتن رودخانه درکه در آن باعث شده که این منطقه همیشه طراوت و تازگی خاصی داشته باشد.ورود امامزاده سید محمد والی که مقبره شان نیز در همین روستا قرار دارد باعث گرایش بیشتر مردم به زندگی در آن داشت و هم اکنون هم یکی از بزرگترین تفرجگاه های تهران به شمار می آید. محله درکه هم اکنون شامل خانه های ییلاقی و ویلاهایی است که باعث ایجاد کوچه باغ هایی در میان آنها شده است و کوهنوردان باید از این کوچه باغ ها راه را طی نموده و به مسیر کوهنوردی برسند.محله درکه حدود 1000 خانوار و 6000 نفر جمعیت دارد.
اگر از محله درکه حدود 2 کیلومتر در میان راه پر پیچ و خم و زیبای کنار رودخانه به سمت شمال حرکت کنیم به یک دوراهی میرسیم،مسیر سمت چپ به جنگل زیبای کارا میرسد و چنانچه مسیر مستقیم را ادامه دهیم پس از 4 کیلومتر دیگر به پناهگاه پلنگ چال میرسیم.ادامه این مسیر ما را به ایستگاه 5 تله کابین توچال میرساند.
مسیر کوهپیمایی درکه نسبت به سایر مسیر های کوهپیمایی شمال تهران سختی کمتری دارد.
در مسیر کوهپیمایی صدای رودخانه درکه که در فاصله کمی از مسیر قرار دارد همراه گوشنواز کوهنوردان است و این خصوصیت را دارد که هر کجا در مسیر قابلیت اطراق و رفع خستگی در منظره ای زیبا را داشته باشد.
ارتفاع بلند رشته کوههای دو طرف دره درکه باعث شده که در بیشتر طول روز مسیر اطراف رودخانه سایه باشد که برای تابستان خیلی مناسب است.در طول مسیر هم سفره خانه ها، رستوران های زیادی پذیرای کوهنوردان است.
طبق سنت کوهپایه های شمال،آب انار،آلوهای ترش و شیرین جنگلی هم در طول مسیر قرار دارد.
در ابتدای مسیر هم اشعار و نوشته های چشم نوازی به خط زیبای نستعلیق بر روی سنگ ها نقاشی شده اند.
