تفسیر فال غزل 316 حافظ: زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

فال حافظ پلاس وی و غزل شماره 316 حافظ :زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 316 یا همان شعر "زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 316 حافظ را در این بخش از فال حافظ پلاس وی خواهید خواند.

متن شعر و غزل زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

*****

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

*****

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم

طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

*****

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

*****

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم

قد برافراز که از سرو کنی آزادم

*****

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

*****

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

*****

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

*****

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

من از آن روز که دربند توام آزادم

معنی و تفسیر غزل شماره 316 حافظ در فال شما

ای صاحب فال، مدتی است خواسته هایی از اطرافیانت داری که توقعت این است که به همه آنها جامه عمل بپوشانند.

اگر قرار است حرفی بزنی، بهتر است ابتدا خوب فکر کرده و سپس سخن بگویی.

فراموش نکن که باید در همه حال و هر کاری جانب اعتدال را رعایت کرده و وظایفی که بر عهده توست با دقت انجام دهی.

دوستانی داری که حاضرند در روزگار تنگدستی و نیاز به کمک تو بشتابند پس مبادا آنها را از خود برنجانی.

تا جایی که در حد توان توست به نیازمندان کمک کن، حتی اگر این کمک اندک باشد.

این را بدان، در زندگی تنها افرادی موفق واقعی هستند که غرور و تکبر را کنار گذاشته و خود را از پند و اندرز بزرگان بی نیاز نداند.

چشمانت را باز کن تا با مشورت با افراد غیرقابل اعتماد و نامطمئن زندگی ات را تلف نکنی.