میگو یک غذای دریایی است که مصرف آن خواص و فوایدی را برای سلامتی به همراه دارد، البته برای حفظ خواص میگو باید در طبخ آن بیشتر دقت کنید.
خواص و فواید بی نظیر میگو
مردم به اندازه کافی میگو و غذای دریایی را برای این موضوع مصرف نمی کنند. اما چرا؟ می تواند به این دلیل باشد که به طور کامل از مزایای سلامتی مصرف منظم این غذاها قدردانی نمی کنند و آگاهی ندارند. یا فقط به این دلیل که نمی دانند از کجا باید آنها را تهیه کنند. اما با توجه به اینکه شما به میگو آلرژی ندارید، باید از آنها به مقدار زیادی مصرف کنید. زیرا سرشار از خواص و سلامتی هستند و منتظر مصرف شما می باشند. میگو فواید سلامتی متعددی دارد که می توانید از آنها استفاده کنید پس بیایید در این بخش از سلامت نمناک آنها را بررسی کنیم.
فواید سلامتی مؤثر میگو و خواص قابل توجه این غذای دریایی
از مهمترین فواید میگو می توان به موارد ذیل اشاره کرد؛
1. جلوگیری از ریزش مو
بسیاری از مردان و زنان ریزش مویی دارند که فاقد ویژگی های ژنتیکی این اتفاق هستند. در این موارد، می توان آن را به رژیم غذایی ضعیف و مواجهه با محیطی نه چندان خوب مرتبط دانست که به راحتی می توان آن را رفع کرد.
به طور خاص، کمبود روی در بدن، به عنوان یک عامل قوی برای ریزش مو شناخته شده است. با افزایش مصرف میگو در رژیم غذایی خود، نیازهای روی شما به راحتی برآورده می شود.
2. میگو برای افزایش تعداد سلول های خونی قرمز
وقتی مردم به خون خود فکر می کنند، آهن اولین ماده معدنی است که به ذهن می رسد. آهن برای تشکیل هموگلوبین ضروری است، اما مواد غذایی مهمتری وجود دارند که مستقیماً تولید گلبول های قرمز خون را افزایش می دهند.
اینها شامل ویتامین A و ویتامین B12 هستند.
ویتامین A در کمک به سلول بنیادی برای تقسیم شدن به سلول های قرمز خون، نقش دارد و این سلول های بنیادی می توانند تقریباً به هر سلول تبدیل شوند. B12 در ارتباط با آهن به هموگلوبین تشکیل می شوند و اکسیژن موجود را بالا می برند.
3. میگو برای بهبود عملکرد تیروئید
غده تیروئید نقش بسیار مهمی در متابولیسم کلی ایفا می کند و هورمون های تیروئید، ارتباط اولیه آن هستند.
هورمون های تیروئیدی برای سنتز کافی به ید نیاز دارند، اما هنوز میلیون ها نفر به اندازه کافی از این مواد معدنی حیاتی استفاده نمی کنند. سرکوب بروز هورمون های تیروئیدی منجر به استفاده کندتر از کالری به عنوان متابولیسم می شود. این اتفاق باعث افزایش وزن می شود. میگو حاوی ید بیش از میزان کافی برای کمک به حفظ عملکرد تیروئید است.
بهبود عملکرد تیروئید با میگو
4. میگو برای ساخت استخوان قوی و محکم
وقتی نوبت به غذاهایی می شود که استحکام استخوان و بازسازی آن را افزایش می دهند، میگو اولین چیزی نیست که به ذهن می رسد. افراد در ابتدا به غذاهای مبتنی بر محصولات لبنی فکر می کنند، اما این واقعاً می تواند یک اشتباه تلقی شود. میگو تقریباً شامل تمام مواد مغذی ضروری برای ساخت استخوان، از جمله کلسیم، منیزیم، روی، فسفر و ویتامین D است.
5. میگو برای کاهش درد و گرفتگی های قاعدگی
در حالی که عوامل بسیاری وجود دارند که می توانند شدت گرفتگی عضلات شکم را دیکته کنند، التهاب نقش مهمی را بازی می کند. امگا 6 دارای خاصیت ضد التهابی است و باعث می شود که درد بدتر شود. همچنین دارای اسیدهای چرب امگا 3 است که خاصیت ضد التهابی دارد و دارای اثر تعادل متقابل بر روی امگا 6 دارد. غذاهای دریایی به طور کلی غنی از چربی های امگا 3 نسبت به گوشت های دیگر هستند، پس برای خود لطفی انجام دهید و امگا 3 بیشتر بخورید.
6. میگو برای افزایش سلامت پروستات
غده پروستات در معرض بیماری های متعدد و حتی سرطان پروستات قرار دارد. میگو سرشار از دو کانی است که برای سلامتی پروستات مهم است و می تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.
این مواد معدنی، روی و سلنیوم هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دارند.
6. میگو برای بهبود سلامت چشم
مصرف منظم میگو، اگرچه اغلب با بهبود بهداشت چشم همراه نیست؛ اما تاثیر حفاظتی بر چشم ها دارد. چشم ها در معرض انحطاط و فروپاشی قرار دارند.
میگو حاوی آنتی اکسیدان های متنوعی، به ویژه آستاگزانتین می باشد. آستاگزانتین یکی از چند آنتی اکسیدانی است که برای حفظ سلامتی چشم ها، تسکین خستگی و کمک به جلوگیری از شکست و از دست دادن بینایی استفاده می شود.
بهبود سلامت چشم با مصرف میگو
7. میگو مفید برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته
میگو دارای یک آنزیم فیبرینولیتیک است که لخته ها را از هم باز می کند. افرادی که سکته می کنند اگر در زمان مناسب به بیمارستان برسند و آنزیم فیبرینولیتیک به آنها برسد شانس خوبی برای بهبودی دارند. پس مصرف میگو می تواند قبل از اینکه این اتفاق ناگوار رخ دهد، لخته را نابود کند.
8. سلامت پوست با مصرف میگو
علت اولیه پیری زودرس پوست، مواجهه بیش از حد با آفتاب است. یکی از بهترین راه ها برای مقابله با این مساله چیست؟ غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها مصرف کنید. آنتی اکسیدان ها به اثرات تولید رادیکال های آزاد در پوست کمک می کنند که باعث تسریع تخریب و سایش سلول ها می شوند.
آنچه میگو را خاص می سازد، حضور آستاگزانتین می باشد. یک آنتی اکسیدانی است که قادر است با انعکاس اشعه UV مبارزه کند و عملاً اثر آن را روی پوست شما از بین می برد.
9. میگو برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان
میگو یک دیگ ذوب فلزات و مواد معدنی و آنتی اکسیدان های متعدد است که دارای دو نوع آستاگزانتین و سلنیوم می باشند. سلنیوم در مسیرهای متعدد آنزیم های سم زدایی نقشی اساسی دارد و می تواند رشد یا تکثیر تومور را کاهش دهند.
10. کاهش وزن با مصرف میگو
میگو از طریق مکانیسم های متعددی از جمله وجود ید، کاهش وزن را افزایش می دهد و باعث افزایش میزان متابولیک و کاهش سطح لپتین می شوند. لپتین گرسنگی را تنظیم می کند و به تقسیم مواد مغذی به سلول های ماهیچه ای برخلاف چربی کمک می کنند.
مصرف میگو برای کاهش وزن
11. بهبود سنتز پروتئین عضله با مصرف میگو
به منظور تولید ماهیچه بیشتر، باید مصرف غذاهای غنی از پروتئین را افزایش دهید. در حالی که پروتئین را می توان از گوشت و دیگر مواد غذایی بدست آورد، میگو بیشتر از ظاهرش از ما پشتیبانی می کند. غنی از روی و دیگر مواد مغذی سازگار با تستوسترون است.
12. میگو برای سلامت مغز
بیماری های عصبی - هورمونی شایع هستند و عمدتاً در نتیجه محرک های التهابی رخ می دهند. آنتی اکسیدان های میگو از مغز شما محافظت می کنند؛ همچنین از التهاب بیش از حد محافظت می کنند و حتی حافظه را بهبود می بخشند.
13. میگو یک غذای خوب برای زیبایی
میگو حاوی آستاگزانتین است. یک کاروتنوئید که رنگ صورتی را به آنها می دهد و می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل کند و پوست را از پیری زودرس محافظت کند. همچنین اسیدهای چرب امگا 3 در میگو محافظت از آنتی اکسیدان را ایجاد می کنند. میگو، نقش مهمی در تولید سلول های جدید (از جمله سلول های مویی و سلول های پوست) ایفا می کند. همچنین به حفظ غده های چربی در پوست سر کمک می کند که مو را براق نگه می دارد. علاوه بر این، میگو یک منبع خوب از مس است که طبق آنچه بارها در بخش سلامت نمناک گفته شد می تواند به جلوگیری از ریزش مو، ضخامت مو کمک کند و رنگ مو را افزایش دهد.
14. سلنیوم برای حفاظت بیشتر در برابر سرطان
میگو غنی از سلنیوم است. مطالعات متعددی نشان می دهند که خطر مرگ به دلیل سرطان، از جمله سرطان ریه، روده بزرگ و پروستات، در میان افرادی است که جذب بالایی از سلنیوم معدنی دارند، پایین است. میزان مرگ ناشی از سرطان در مناطقی از جهان که در آن سلنیوم در خاک فراوان است و در مناطقی که سلنیوم در آن کم است، بسیار پایین است.
گفته می شود سلنیوم به دو روش خطر سرطان را کاهش می دهد:
- سلنیوم جز تشکیل دهنده مهمی از گلوتاتیون پراکسیداز است که یک آنزیم با خواص آنتی اکسیدانی است و می تواند به محافظت بدن از اثرات مخرب رادیکال های آزاد کمک کند.
- سلنیوم به جلوگیری از رشد تومور با افزایش سیستم ایمنی و جلوگیری از رشد رگ های خونی به تومور مربوط می شود.
تمام خواص و فواید میگو
آیا میگو سالم است؟ مواد مغذی، کالری و...
میگو یکی از رایج ترین انواع صدف ها می باشد که بسیار مقوی است و مقادیر زیادی از مواد غذایی خاص مثل ید را تامین می کند که در بسیاری از غذاهای دیگر فراوان نیستند. از سوی دیگر، برخی افراد ادعا می کنند که میگو بخاطر محتوای کلسترول بالا ناسالم است. علاوه بر این، شایع است که میگو که پرورش داده می شود، ممکن است برخی اثرات منفی سلامت در مقایسه با میگو با صید بی رویه داشته باشد. این بخش از دنیای خواص خوراکی ها در سلامت نمناک به بررسی شواهد برای تعیین این مساله می پردازد که آیا میگو یک غذای سالم است که در رژیم غذایی شما گنجانده می شود یا خیر.
ارزش غذایی میگو
میگو مقدار کالری کمی دارد، اما غنی از مواد مغذی است. میگو دارای یک پروفایل مواد مغذی مؤثر است. کالری خیلی پایینی دارد و تنها 84 کالری در 3 اونس (85 گرم) دارد و هیچ کربوهیدراتی ندارد. تقریباً 90 درصد از کالری موجود در میگو از پروتئین آن ناشی می شود و بقیه از چربی می آیند. علاوه بر این، همان اندازه میگو، بیش از 20 ویتامین و مواد معدنی مختلف دارد که شامل 50 % از نیاز روزانه برای سلنیوم است، ماده معدنی که ممکن است به کاهش التهاب و ارتقای سلامت قلب کمک کند را فراهم می کند.
در اینجا یک مرور کلی از مواد غذایی در 3 اونس (85 گرم) میگو دیده می شود:
- کالری:84
- پروتئین:18 گرم
- سلنیوم:48% از rd
- ویتامین B12:21 % از rdi
- آهن:15 % از rdi
- فسفر:12 % the
- نیاسین:11 % از rdi
- روی:9 % از rdi
- منیزیم:7 % از rdi
عوارض و احتیاط هایی که قبل از خوردن میگو باید بدانید
میگو کلسترول بالایی دارد:
میگو اغلب کلسترول بد را دارد.
3 اونس (85 گرم) میگو حاوی 166 میلی گرم کلسترول است.
این تقریباً 85 درصد بیشتر از مقدار کلسترول در سایر انواع غذاهای دریایی مانند ماهی تن است.
بسیاری از مردم از غذاهایی می ترسند که کلسترول خونشان را افزایش می دهند و در نتیجه باعث افزایش بیماری های قلبی می شوند. با این حال، تحقیقات نشان می دهند که ممکن است این مورد برای اکثر مردم صادق نباشد، چون تنها یک چهارم از مردم نسبت به رژیم غذایی حساس هستند.
به این دلیل است که بیشتر کلسترول خون شما توسط کبد تولید می شود و وقتی غذاهایی با کلسترول بالا می خورید، کبد شما کمتر کلسترول تولید می کند.
علاوه بر آن، میگو دارای چندین مواد غذایی است که سلامتی را تقویت می کند، مانند اسیدهای چرب امگا 3 و آنتی اکسیدان های آستاگزانتین است. یک مطالعه نشان داد، بزرگسالانی که 300 گرم میگو می خوردند، سطح کلسترول "خوب" خود را به میزان 12 درصد افزایش داده و تری گلیسیرید را 13 درصد کاهش می دهند.
هر دوی این عوامل فاکتورهای مهمی در کاهش خطر بیماری قلبی هستند. تحقیقات همچنین نشان می دهند افرادی که میگو را به طور منظم مصرف می کنند، در مقایسه با آنهایی که نمی خورند، ریسک بالاتری در بیماری های قلبی ندارند.
شایع ترین عامل آلرژی های غذایی میگو، تروپومیوزین است که در صدف یافت می شود. پروتئین های دیگر در میگو که ممکن است منجر به واکنش آلرژیک شوند، شامل کیناز و هموسیانین هستند. میگو منبع خوبی از فسفر است.
100 گرم میگو شامل حدود 200 میلی گرم فسفر از 1250 میلی گرم فسفر روزانه برای یک بزرگسال معمولی است. فسفر برای چگالی استخوان خوب است و برای داشتن استخوان ها و دندان های قوی تر نقش دارند.
میزان سدیم بالا. میگو ممکن است حاوی 200 تا 900 میلی گرم سدیم در 100 گرم باشد. سدیم روزانه 2300 میلی گرم برای بزرگسال معمولی است. 100 گرم میگو بین 10 تا 40 درصد سدیم مورد نیاز را دارد.
سدیم زیاد خطر حفظ آب، فشار خون بالا و رویدادهای قلبی عروقی را افزایش می دهد. مقدار بالای سدیم میگو، یک دلیلی است که در دوران بارداری و یا فشار خون بالا توصیه نمی شود.
علایم آلرژی میگو متفاوت است و ممکن است شامل خارش در دهان، سوء هاضمه، گرفتگی بینی و یا واکنش های پوستی بعد از خوردن آن باشد.
برخی افراد مبتلا به آلرژی های میگو ممکن است واکنش های آنافیلاکسی نیز داشته باشند. این یک واکنش خطرناک و ناگهانی است که می تواند در نهایت منجر به تشنج، بیهوشی و حتی مرگ شود، اگر به سرعت درمان نشود.
اگر به میگو حساسیت دارید، تنها راه جلوگیری از واکنش های آلرژی این است که به طور کامل از خوردن آنها اجتناب کنید.
مسمومیت غذایی به خاطر آلاینده ها و سموم.
برخی میگوها فیلتر، خوراکی ها هستند، به این معنی که آنها آب را فیلتر می کنند تا غذای خود را تهیه کنند.
اما آب دریا آلاینده ها و سموم زیادی دارد که آنها را جذب می کنند و به انسان ها منتقل می کنند.
آلومینیوم، سموم جلبک ها و باکتری ها مثل ای.کولای و سالمونلا، آنتی بیوتیک های حاصل از مزارع ماهی می توانند موجب مسمومیت غذایی و سایر مشکلات سلامتی در انسان ها شود. پس مطمئن شوید که میگو از کجا می آید و متعادل بخورید. اگر درد شکمی، اسهال، تهوع، استفراغ و یا علایم دیگر را بعد از خوردن میگو تجربه کنید، باید سریعاً یک پزشک را ببینید.
چگونه می توان میگو با کیفیت بالا را انتخاب کرد؟
مهم است که میگو با کیفیت بالا و تازه، که آسیب دیده یا آلوده نشده است را انتخاب کنید.
زمانی که میگو خام خرید می کنید، مطمئن شوید که سفت هستند. پوسته شان باید شفاف و خاکستری باشند، صورتی برنزه و یا صورتی روشن به نظر برسند.
لبه های سیاه و یا نقاط سیاه روی صدف ها ممکن است نشان دهنده کاهش کیفیت باشند.
علاوه بر این میگو خام و پخته شده باید یک بوی ملایم "اقیانوس مانند" یا بوی نمکین داشته باشد. میگو با بوی "ماهی" و یا بوی مانند آمونیاک احتمالاً خوب نیست و مصرف آن ایمن نیست.
همچنین مطمئن شوید که میگو پخته شده در بافت، سفید با ته رنگ قرمز و یا صورتی رنگ است؛ علاوه بر این، خرید میگو از یک تولیدکننده مطلع و مشهور مهم است و می تواند به سوالات شما در مورد میگو و شیوه های حمل و نقل پاسخ دهد.
بهترین روش طبخ میگو
میگو خواص بسیاری دارد. پس برای حفظ این خواص باید در طبخ آن دقت بیشتری داشته باشیم. طبق نظر کارشناسان بهترین روش طبخ میگو آن است که به جای سوخاری کردن در روغن آن را بخارپز یا کبابی کنید و برای لذت بردن از آن و به عنوان یک غذای کامل به همراه آب نارنج، آبلیمو و سبزیجات خام یا بخارپز که فیبر بالایی دارد، میل کنید.
