بررسی بدی ها و خوبی های تک فرزندی
بیشتر زوج هایی که ازدواج می کنند یا تصمیم می گیرند با هم زندگی کنند، عموما قصد دارند بچه دار شوند. چندین سال پیش، داشتن خانواده های بزرگ رایج بود و مزیتی محسوب می شد. این عمدتا به این دلیل بود که کودکان در سنین پایین شروع به کار برای کمک به تامین خانواده می کردند.
اما با گذر زمان و هزینه های زندگی در هر سال، داشتن خانواده بزرگ دیگر گزینه عملی نیست. در حقیقت، اکنون زوج های بیشتری در نظر دارند که تنها یک کودک داشته باشند و برخی دیگر تمایلی برای پدر و مادر شدن ندارند. چنانچه در این بخش از پلاس وی خواهید خواند تک فرزندان تنها ، خود محور و لوس و خودخواه هستند؛ او همیشه مورد توجه است و تمایل بیشتری به بازی با دوستان خیالی دارد.
در ارتباط با روابط اجتماعی با مشکل مواجه می شوند و بیشتر در معرض بیماری است. با این حال، این ویژگی ها همیشه در همه تک فرزندان نیست. اما مزایا و معایب متمایزی تک فرزندی دارد.
برخی از مزایای داشتن یک فرزند و تک فرزندی
- کودک به والدین خود بسیار وابسته است و رابطه خوبی با آن ها دارد.
- کودک در همه چیز بهترین است.
- تنها کودک توجه پدر و مادرش را به خود جلب می کند.
- کودک مجبور نیست با خواهر و برادر دیگر برای جلب توجه والدین رقابت کند.
- کودک با خواهر یا برادر دیگر مقایسه نمی شود (به عمد یا نه).
- تنها کودک مستقل تر است.
معایب داشتن یک فرزند و تک فرزندی
- کودک ممکن است تنها بزرگ شود.
- کودک کسی را ندارد که با او بزرگ شود.
- کودک ممکن است فشار زیادی از جانب والدین داشته باشد تا خوب عمل کند یا در مدرسه و فعالیت های دیگر بهتر باشد.
- والدین کودک تمایل به مراقبت زیاد دارند.
- کودک ممکن است از دست والدین خسته شود.
- کودک ممکن است زمان بیشتری برای دوست پیدا کردن داشته باشد.
- ممکن است برای داشتن خواهر و برادر فشار بیاورند.
- کودک ممکن است تحت فشار برای مراقبت از والدین مسن قرار بگیرد.
- کودک هرگز تجربه داشتن خواهر زاده و برادر زاده را نخواهد داشت. در حالی که این مزایا و معایب عمدتا روی کودک متمرکز هستند، والدین نیز از تصمیم خود برای داشتن تنها یک کودک، ناراحت هستند.
- نمی توانند از اشتباهات برادر یا خواهر بزرگ تر یاد بگیرند:خواهر و برادر بزرگ تر اشتباهات زیادی مرتکب می شوند که می توانند از آنها الگو بگیرند.
- دوستی در اطراف خود ندارند:همیشه تک فرزندان دوست دارند کسی را داشته باشند که با آنها بازی و صحبت کنند.
آیا شما هم به تک فرزندی کودکتان فکر می کنید؟
تصمیم گیری برای والد شدن در حال حاضر یک تصمیم مهم است. برنامه ریزی برای اینکه چند کودک داشته باشید به همان اندازه مهم است. اما آیا می خواهید یک، دو، سه یا چند کودک داشته باشید، باید همیشه به خاطر داشته باشید که هر کودکی که پرورش می دهید مستلزم داشتن مجموعه ای از مسئولیت ها است.
با این حال، علی رغم اطلاعاتی که داریم، هیچ روش مناسبی برای پرورش کودک وجود ندارد. حتی اگر در یک خانواده دوست داشتنی بزرگ شوید، تضمینی نیست که وقتی نوبت شماست که فرزندتان را بزرگ کنید، موفقیت مشابهی داشته باشید.
می توانید همه کتاب هایی را که می خواهید بخوانید و بسیاری از وب سایت ها را در اینترنت ببینید، اما هیچ چیز نمی تواند شما را برای تجربه واقعی والد بودن آماده کند. برای والدین جدید، شاید بهتر باشد که با یک کودک شروع کنید.
شما چند بچه میخواهید؟ آیا توانایی بزرگ کردن آن ها را دارید؟
برای بسیاری از والدین این روزها، داشتن تجربه تک فرزند ی کافی و خوب است. اما برخی دیگر، می خواهند فرزند بیشتری داشته باشند و این هم خوب است. اما همیشه باید چند چیز مهم را در نظر بگیرید:آیا همسر شما می خواهد فرزند دیگری داشته باشد؟
آیا از نظر مالی قادر به بزرگ کردن کودک دیگر هستید؟ آیا شما از لحاظ عاطفی توانایی مراقبت از کودک دیگر را دارید؟ آیا شما به طور فیزیکی قادر به مراقبت از کودک دیگر هستید؟ اگر پاسخ بله را به تمام این سوالات دادید، پس آماده اید که کودک دیگر را به خانواده اضافه کنید. به یاد داشته باشید که تعداد فرزندان شما مشخص نمی کند که چه کسی هستید. چیزی که مهم است این است که کودک خود را بزرگ و محترم و مسئول خود قرار دهید.