راه هایی برای پیشگیری از درد مفاصل
آیا شما نیز به درد مفاصل دچار هستید؟ این دردها شدید هستند یا خفیف؟ بیماری های بسیاری نظیر استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، بورسیت و نقرس موجب درد مفاصل می شوند.
آرتروز نتیجه تحمل وزن و فرسایش طولانی مدت در مفاصلی است که به طور مستقیم، وزن بخش هایی از بدن را تحمل می کنند. اگرچه برخی بیماری ها هم می توانند سبب از بین رفتن و تخریب غضروف مفاصل شوند.
چه کنیم درد مفاصل نگیریم؟
تحمل وزن و فرسایش غضروف ها باعث آسیب به استخوان و در نهایت تخریبشان می شود. به این ترتیب مفاصل کارایی طبیعی خود را از دست می دهند و درد، تورم و محدودیت حرکتی به دنبال آن بروز خواهد کرد.
در فعالیت های بدنی طولانی مدت، عضلات تا مدت خاصی بر حسب تحملی که دارند مفاصل را حمایت می کنند و مانع اعمال فشار بیش از حد به سطوح مفصلی و ساختارهای اطراف مفصل می شوند. اما بعد از گذشت زمان، عضلات خسته می شوند و کنترل کمتری بر حرکات خواهند داشت و در این مرحله است که خطر آسیب و تخریب مفاصل بیشتر می شود. مفاصلی همچون فاست های فقرات کمر و دیسک های بین مهره ای که وزن تنه را تحمل می کنند، گردن که وزن سر را تحمل می کند، زانوها، مچ پاها و مفاصل کف پا به علت عملکرد تحمل وزن بسیار مستعد آرتروز و تخریب مفصلی هستند.
در صورتی که ناهنجاری هایی مانند کف پای صاف، زانوی پرانتزی یا زانوی ضربدری، افزایش یا کاهش بیش از حد قوس های ستون فقرات یا حتی سابقه آسیب شدید به مفاصل، عضلات و اعصاب محیطی وجود داشته باشد، احتمال بروز آسیب های مفصلی و آرتروز بسیار بیشتر می شود. راهپیمایی های طولانی از آن جمله فعالیت هایی است که می تواند افراد را به مشکلات فوق مبتلا سازد. زائرانی که در این روزها تصمیم به پیاده روی طولانی به مناسبت اربعین دارند باید توجه داشته باشند سابقه بیماری های مفصلی و عضلانی بخصوص در نواحی کمر، لگن و زانوها می تواند برایشان دردسرساز باشد.
آموزش تمرین های تقویت عضلات در مراکز فیزیوتراپی و انجام منظم آنها و مشاوره با فیزیوتراپیست ها برای بررسی میزان شدت درگیری و التهاب مفاصل پیش از تصمیم گیری برای پیاده روی اربعین ضروری به نظر می رسد. بهتر است در روزهای قبل از این پیاده روی طولانی برای سنجش میزان تحمل عضلات و آمادگی جسمانی، روزانه یک ساعت تا یک ساعت و نیم پیاده روی انجام شود تا در صورت بروز مشکل فرصت برای اقدامات مقتضی وجود داشته باشد. در صورت سابقه بروز کمردرد یا زانودرد حتما در این سفر کمربند طبی یا زانوبند طبی به همراه داشته باشید.
توصیه می شود زائران از کفش هایی که کفی های قابل ارتجاع دارند و قوس کف پا را کاملا پر می کنند، استفاده کنند. این کفش ها حتما باید دو تا سه سانتی متر پاشنه داشته باشند و ناحیه پنجه باریک نباشد و رویه سخت و ناراحتی نداشته باشند.
در عین حال کفش باید کاملا پا را در بر بگیرد و پا نباید داخل کفش لق بزند. زائران باید کوله پشتی خود را تا حد ممکن سبک و آن را روی هر دوشانه حمل کنند. بندهای پهن و پدگذاری شده و بند کمری برای قرار گرفتن باثبات تر کوله روی پشت زائر بسیار مهم است. توجه شود هنگام راهپیمایی در صورت امکان هر سه تا چهار ساعت، محلی را برای دراز کشیدن پیدا کرده، پاها را روی یک سکو بالا قرار داده و صد مرتبه مچ پاها را به بالا و پایین حرکت دهند. این عمل گردش خون اندام های تحتانی را بهبود بخشیده و مانع ایجاد تورم در آنها می شود. به طور کلی افرادی که سابقه روماتیسم مفصلی، آرتروز حاد با تخریب مفاصل، پارگی منیسک ها و رباط ها را دارند، راهپیمایی های طولانی می تواند برایشان خطراتی به همراه داشته باشد.
