نشانه ها و علائم حساسیت به فلفل دلمه ای
علائم ناشی از آلرژی به فلفل دلمه ای معمولا با گذشت چند دقیقه تا یک ساعت از مصرف فلفل دلمه ای یا غذاهای حاوی آن نمایان می شود. این علائم معمولا در پوست، دستگاه گوارشی و دستگاه تنفسی ظاهر می گردند. عارضه های پوستی این آلرژی می تواند شامل بثورات خارش دار یا کهیر باشند که قرمز هم هستند. آلرژی غذایی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی نسبت به یک ماده غذایی خاص واکنش نشان بدهد. با این که آلرژی غذایی می تواند در واکنش به هر نوع ماده غذایی ای به وجود بیاید، اما شایع ترین آلرژی های غذایی نسبت به این مواد غذایی ایجاد می شوند:تخم مرغ، سویا، شیر، گندم، مغزهای خام و ماهی. به طور کلی، آلرژی غذایی در کودکان بیشتر از بزرگسالان اتفاق می افتد و همراه با آنان باقی می ماند.
آلرژی به فلفل دلمه ای وقتی به وجود می آید که سیستم ایمنی بدن، فلفل دلمه ای را با یک عنصر مضر اشتباه بگیرد و آن را اشتباها به عنوان عامل مخرب شناسایی کند. آنتی بادی های موسوم به ایمونوگلوبولین E یا IgE، به طور خاص در واکنش به فلفل دلمه ای ایجاد می شوند. وقتی که این ماده غذایی در آینده مصرف شود، IgE سریعا آن را شناسایی می کند و عناصر شیمیایی خاصی را برای مقابه با آن آزاد می سازد که درنهایت به علائم ناشی از واکنش آلرژیک منجر می گردد. علائم ناشی از آلرژی به فلفل دلمه ای معمولا با گذشت چند دقیقه تا یک ساعت از مصرف فلفل دلمه ای یا غذاهای حاوی آن نمایان می شود. این علائم معمولا در پوست، دستگاه گوارشی و دستگاه تنفسی ظاهر می گردند. عارضه های پوستی این آلرژی می تواند شامل بثورات خارش دار یا کهیر باشند که قرمز هم هستند. علائم گوارشی هم می توانند شامل حالت تهوع و استفراغ باشند. علائم تنفسی هم عبارت اند از تنگی نفس، سرفه یا تغییر اساسی در حالت صدا. واکنش آلرژیک شدید نسبت به فلفل دلمه ای که با علائمی همچون تنگی نفس و سرگیجه همراه است، آنافیلاکسی نامیده می شود و می تواند واقعا خطرناک باشد. بعضی از افراد بعد از خوردن فلفل دلمه ای با علائمی مانند خارش و سوزن سوزن شدن در دهان مواجه می شوند و هیچ گونه علامت دیگری را تجربه نمی کنند. این افراد اصطلاحا به سندرم آلرژی دهانی مبتلا هستند. سندرم آلرژی دهانی روی افراد مبتلا به رینیت آلرژیک تاثیر منفی می گذارد که معمولا با آبریزش بینی و خارش چشم در واکنش به عناصر آلرژی زا همراه است. به علاوه، اگر فردی به گیاه درمنه یا mugwort آلرژی داشته باشد، شباهت میان عناصر درمنه و فلفل دلمه ای می تواند پس از مصرف فلفل دلمه ای باعث برانگیختگی واکنش موضعی شود. تشخیص آلرژی به فلفل دلمه ای معمولا می تواند توسط یک پزشک پس از بررسی واکنش آلرژیک انجام بگیرد. این تشخیص می تواند با کمک روش های مدرن و امروزی نیز تایید شود. در این روش تشخیصی، سطح نازکی از پوست خراش داده می شود و مقداری فلفل دلمه ای روی آن قرار می گیرد. این شیوه معمولا در مطب متخصص آلرژی به انجام می رسد. بهترین درمان برای آلرژی به فلفل دلمه ای، خودداری کامل از مصرف این سبزی یا هر غذای حاوی آن است. جدی گرفتن این نکته در مواجهه با انواع سس ها یا سالادهای ترکیبی نیز ضرورت دارد. در صورت مواجهه با واکنش آلرژیک خفیف و جزئی، داروهای آنتی هیستامین مانند بنادریل می توانند موثر باشند. با این حال، واکنش آلرژیک شدید که با کهیر، سرگیجه، تهوع و تنگی نفس همراه است، به تزریق اپی نفرین نیاز دارد. این داروها توسط پزشک تجویز می شوند و دستورالعمل مربوط به استفاده از آن ها نیز توسط پزشک ارائه می گردد. اگر فردی از اپی نفرین استفاده کند، باید سریعا برای ارزیابی و درمان بیشتر به اورژانس مراجعه کند.
نشانه ها و علائم حساسیت به فلفل دلمه ای
پس زمینه حساسیت به فلفل دلمه ای
علائم حساسیت به فلفل دلمه ای
سندرم آلرژی دهانی از نشانه های حساسیت به فلفل دلمه ای است
نکات مهم در مورد درمان حساسیت به فلفل دلمه ای
روش تشخیص حساسیت به فلفل دلمه ای
درمان حساسیت به فلفل دلمه ای
