حسین محب اهری با وجود بیماری هنوز مشغول کار است
حسین محب اهری بازیگر پیشکسوت کشورمان که سالهاست با بیماری دست و پنجه نرم میکند این روزها همچنان امیدوار است و با روحیه بالا درپی شکست دادن بیماری است.
چهره آشنا برای دهه شصتی ها، بازیگر 67 ساله تئاتر، سینما و تلویزیون که با نقش های تاثیر گذار تاریخی از جمله سربداران، بوعلی سینا، مختار نامه، تبریز در مه، معمای شاه و ... خاطره ساز بسیاری از مخاطبان بوده است.
در این بین اما در کنار زندگی هنری و کاری، سلامتی و وضع جسمانی محب اهری، در این سالها با نشیب و فراز همراه شده است.
از سال 79 نشانه های بیماری در بدن محب اهری نمایان شد، بیماری طاقت فرسا که البته با چند دوره شدت و ضعف نتوانست محب اهری را از پا بیندازد.
حالا پس از نزدیک به دو دهه دست و پنجه نرم کردن با این بیماری، دیدن محب اهری از نزدیک شما را به تعجب وا می دارد. امید به زندگی، انرژی فوق العاده، جدیت و پشتکاری که تنها از این مرد 67 ساله بر می آید.
با آرزوی سلامتی برای این هنرمند کشور گفتگویی با ایشان انجام داده ایم که در ادامه آن ر امشاهده می کنید.
گفتگویی متفاوت با حسین محب اهری
*آقای محب اهری؛ کمی از روند شکل گیری نمایشی که در حال حاضر در دست دارید، بگویید
از حدود سال 85 با گروه تئاتر مستقل کار می کنم و تا به امروز نزدیک به 9 نمایش را به صحنه برده ایم. این روزها مشغول اجرای نمایش غول بزرگ مهربان هستیم که 4 سال پیش با همین گروه اجرا شده. در اجرای مجدد حضور عمو فیتیله ای ها را نیز در کار داریم. در خصوص بازی خودم اما به دلیل انرژی زیادی که کار می طلبد، منتظرم از نظر جسمی بهتر شوم و تاثیر درمان به حدی بشود که بتوانم نقشم را بازی کنم.
حسین محب اهری روی صحنه تئاتر
*امروزه شرایط کار برای بچه های تئاتر چگونه است؟ آیا زمینه های مورد نیاز فراهم است؟
به اعتقاد من زمینه کار بسیار فراوان است و مشکل از گروه های اجرایی است. ما بسیار کم تلاش می کنیم و انتظار بازده زیاد داریم. اکثر گروه های تئاتری انتظار دارند که دنبالشان بروند، امکانات در اختیارشان قرار دهند و چه و چه ...
اما گروه تئاتر ما اصلا چنین تفکری ندارد، آمادگی گروه ما در حدی است که در حال حاضر با یک تمرین کوتاه توانایی اجرای تمام نمایش های گذشته را داریم. دائم خودمان را مرور و هر روز تمرین می کنیم، چه اجرا داشته باشیم و چه نداشته باشیم.
*استقبال از کارها چطور بوده است؟
صادقانه باید بگویم که از روزی که در فرهنگسرای انقلاب با چند مخاطب محدود شروع به کار کردیم، واقعا تعداد برایمان تفاوتی نداشت؛ 4، 40، یا 400 تماشاگر در روند کاری ما خللی ایجاد نمی کرد. از طرفی هر نمایشی برای ما مخاطب دائم را جذب می کند و این مخاطبان ثابت از روابط عمومی گروه پرس و جوی کارها هستند.
گروه تئاتر ما در هر اجرایش دو رکورد را شکسته، صحت حرف من نیز بصورت کاملا مکتوب موجود است:یکی تعداد مخاطب و دیگری مبلغ فروش، در همین اجرای غول بزرگ مهربان، با وجود دوری سالن، تعطیلات عید و خستگی مسافرها، به طور متوسط هر شب میزبان 250 تماشاگر هستیم.
متاسفانه برخی از گروه ها، با تلاش خیلی کم انتظار بازگشتی زیاد دارند و در این بین تبدیل به ستاره هایی می شوند که سوسویی زده و بعد محو می شوند. برای ما اما نمایش بسیار اهمیت دارد، با وجود خستگی کار و تمرینات به شدت منظم و نفس گیر که گاهی از 9 صبح تا 12 شب به طول می انجامد، وقتی برای تلف کردن نداریم. در کل با نگاهی کاملا حرفه ای نسبت به ریزترین مسائل برخورد می کنیم و مسائلی که شاید از نظر کسی مهم نباشد، برای کل گروه ما حساسیت برانگیز و مهم است.
به جرات می توانم بگویم برخورد حرفه ای و نظم گروه تئاتر ما، می تواند به عنوان الگوی آموزشی برای بچه های تئاتر مورد استفاده قرار بگیرد.
*از مسائل مالی گروه برای ما بگویید؟ مشکلات یا کمبودهای موجود.
ما کاملا مستقل هستیم و تمام تکیه مان به مخاطب است، از این جهت طبیعی است که بیشتر اوقات به شدت از لحاظ مالی زیر فشار می رویم، بیشترین بار هم بر دوش خانم کریمی است.
بر خلاف اینکه گاهی می بینیم گروه ها تا زمان دریافت مبلغ تعیین شده ابتدایی کار را شروع نمی کنند، کار برای ما از زمان بستن قرارداد آغاز می شود. خانم کریمی شب و روز و تعطیلی ندارد، اغراق نیست که بگویم بچه ها را کلافه می کند. خود من به شخصه با وجود اینکه حالم خوش نیست اما همواره در صحنه حاضر می شوم تا وظیفه خودم را هر چند کوچک در قبال مخاطب انجام داده باشم.
این نمایش 6 فروردین به صحنه رفت، تاریخی که با تعطیلی گسترده همراه بود، اما برای گروه تئاتر ما به صورت جدی کار را پیگیری می کند.
حسین محب اهری بازیگر کشورمان روی صحنه تئاتر
*از وضعیت جسمانی تان برای ما بگویید.
بیماری مشکلی است مانند سایر مشکلات که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید. در این بین برخورد ما بسیار مهم است، آیا بایستی احساس افسردگی کنیم؟ این غلط است، هنوز لحظاتی از زندگی در دستمان است، دم و بازدم و احساس داریم. نمی شود همه اینها را نادیده گرفت و افسرده شد. بیماری ام را پذیرفته ام و بسیار خوشحالم که همچنان زندگی و کار می کنم.
در حال حاضر پیگیر مراحل درمانم هستم. گاهی مسائل مالی بسیار سخت می شود که تا به امروز با کمک صندوق اعتباری هنرمندان تامین شده است. به هر حال وضعیت اقتصادی کشور سخت است و در چنین موقعیتی نمی توان قدم های برداشته شده را نادیده گرفت. شخصا قدردان دوستانم هستم؛ حتی برای یک تماس. مشکل فعلی ام قیمت و نبودن دارو است، چون برخی از آنها را باید سفارش داد.
بخشی از مشکلات را هم با حضور در فضای کاری می گذرانم، نشاط بچه ها در تمرین ها مثل یک دوره شیمی درمانی برایم موثر است. به هرحال گاهی شرایط سخت می شود و درد زیاد است. لحظاتی از وقتم را هم با گیاهان خانه ام می گذرانم و لذت می برم.
حسین محب اهری بازیگر پیشکسوت کشورمان
* کمی از این روحیه بیشتر برایمان بگویید.
در حقیقت نوع برخورد خیلی موثر است، من همیشه به افرادی که خیلی در خود فرو رفته اند، می گویم این روحیه چه چیزی را حل می کند؟ باید سعی در برطرف کردن مشکل داشت. به هرحال ما در حال از دست دادن زمان زندگی هستیم؛ پس باید روحیه خود را حفظ کنیم. گمان نکنید این حرفها را از سر شکم سیری می گویم، نه؛ من درد دارم و درد خیلی سخت است.گاهی اوقات ساعت ها در خیابان راه می روم تا بتوانم کمی درد را تحمل کنم. از طرفی وضعیت دارویی ام هم سخت است ولی راز زندگی به داشته هاست. هنوز دستانم کار می کند، چشمانم می بیند و گوش هایم می شنود. اگر همین حالا از من بپرسید منتظر چه چیزی هستی می گویم منتظر گرمای تابستانم و در عین حال از بهار هم استفاده می کنم.
مشکل این است که ما به داشته هایمان فکر نمی کنیم، میلیون ها چیز داریم که حتی به آنها فکر نمی کنیم. شما ببینید این همه امکانات در کشور است اما عده ای به نبودن ها توجه می کنند. انگار باید برایشان فرش قرمز پهن کرد، همه چیز به اندازه کافی هست و در این بین همه چیز به تلاش ما مربوط می شود. ما در خانه نشسته ایم و انتظار پیشرفت داریم؛ در حالی که کار کردن انسان را به نشاط می آورد، ذهن را باز و نگرش را عوض می کند. وقتی تمرکزمان به زندگی، زیبایی و داشته های آن باشد قطعا پیشرفت حاصل خواهد شد. باید ساعات تلاشمان را بیشتر کنیم تا به موفقیت دست پیدا کنیم.