جدال بر سر حضور بازیگران سینما در تئاتر
چند سالی است که حضور بازیگران سینما در تئاتر پررنگ تر شده است و ادامه این وضعیت باعث اعتراض عده زیادی از اهالی تئاتر شد . تماشاگر تئاتر دیگر بخاطر نمایش خوب روی صندلی های سالن نمایش نمی نشیند بلکه تنها برای دیدار بازیگر محبوب سینمایی اش به تئاتر می آید.
در جدال میان بازیگران سینما و تئاتر کدام پیروز میشود
شما از کجا آمدید؟ چطور بازیگری را شروع کردید؟ چه زمانی فهمیدید که به این کار علاقه دارید و چگونه معلوم شد که در شما استعدادی هست؟ قطعا افتخارآمیزترین پاسخ هر بازیگری به این چنین سوالاتی این است که بگوید با تئاتر شروع کردم. خیلی ها تست دادند و انتخاب شدند، خیلی های دیگر جزو عوامل دیگر سینما بودند و در این میان شخصی، بازیگرشان کرده است حتی بعضی ها مجری بودند! با اینکه شاید بیشتر افراد حداقل چند بار هم که شده، بر صحنه نمایش رفته بودند، اما باز نمی شد سابقه شان را چندان تئاتری دانست. اما چه کسانی از تئاتر آمدند؟ قطعا بهترین های تاریخ این سینما!
ماندگارترین نقش های سینمای ایران را کسانی بازی کردند که اگر هنرشان در تئاتر پخته نمی شد، هیچ وقت چنین کاراکترهای بی نظیری را خلق نمی کردند.
حال می رسیم به زمان امروز سینمای ایران:به قول قدیمی ها همیشه از آسمان به زمین حالا از زمین به آسمان.چند سالی است که راه های رسیدن به سینما بسیار زیاد شده است و آن کسی که از تئاتر آمده باشد، کمتر به چشم می خورد اما در مقابل آن به وفور حضور بازیگران سینما را در تئاتر می بینیم.
نوید محمدزاده از تئاتر به سینما رسید
شاید یکی از شاخص ترین بازیگرانی که در این سال ها از تئاتر به سینما آمده است، نوید محمدزاده باشد. این بازیگر قبلا حتی تجربه اجرای تلویزیونی هم داشت. چند سال پیش بود که درخشش کاراکتر علیرضا در تئاتر «پچ پچه های پشت خط نبرد» باعث شد پای این هنرپیشه به سینما هم باز بشود و طی مدت نسبتا کوتاهی بسیار پیشرفت کند.
غیر از محمدزاده، در این سال ها پدرام شریفی را هم داشتیم که طی یک سال موفق شد روبروی پرویز پرستویی، رضا کیانیان و مهدی هاشمی بازی کند و در فیلم «متولد 65» هم به عنوان نقش اول مرد حضور پیدا کند. او کاملاً تئاتری بود و در سینما هم خیلی خوب درخشید.
اما هادی حجازی فر هنرپیشه دیگری است که این سال ها، از تئاتر به سینما آمد. حجازی فر تاکنون فقط دو فیلم بازی کرده است و سومین فیلمش هم در مراحل تولید است اما همین دو فیلم باعث مشهور شدن هادی شد. هادی حجازی فر از نظر خیلی ها پدیده بازیگری است و احتمالا در سال های آینده اسمش را بسیار بیشتر خواهیم شنید.
اما از سوی دیگر، چند سالی است که می بینیم ستاره های سینما، شاید برای کسب اعتبار یا به هر دلیل دیگری، بر صحنه نمایش حضور پیدا می کنند. گرچه در ابتدا با این قضیه به شدت مخالفت شد و انجمن بازیگران خانه تئاتر هم به شدت در برابر آن موضع گرفت؛ اما از همان زمان بهنوش طباطبایی، هانیه توسلی و نیکی کریمی همگی بر صحنه تئاتر رفتند و حتی در «دورهمی زنان شکسپیر» که بهاره رهنما کارگردانی اش کرده بود، باعث شد پای بهنوش بختیاری هم به هنر نمایش باز شود. یک مدت بعد، قضیه پیچیده تر هم شد و این بار کسی بر صحنه نمایش آمد که اساسا حتی حضورش جلوی دوربین هم باعث اعتراض خیلی ها شده بود؛ پژمان جمشیدی!
بعضی ها می گفتند چرا وقتی خیلی از بااستعدادهای هنر نمایش هنوز مُشت به دروازه های سینما می کوبند، پژمان باید از راه برسد و به یک بازیگر تمام قد تبدیل شود.
اما این ها هم گذشت و همین چند سال پیش بود که شهاب حسینی فصل جدیدی را در این زمینه رقم زد و نه تنها به عنوان بازیگر، بلکه به عنوان کارگردان به صحنه تئاتر آمد. اگر به پشت صحنه خیلی از نمایش ها سر بزنید، خواهید دید که عده ی زیادی از آن ها که آمدند، نه مخاطب حرفه ای تئاتر، بلکه مردمی هستند که برای عکس گرفتن با ستاره های معروف سینما بلیت خریدند و یک نمایش را به تماشا نشستند.
شاید بتوان گفت؛ اسم چنین چیزی را نمی توان اقتصاد تئاتر گذاشت. اما ظاهرا چاره ای نیست و باید از این مرحله هم عبور کرد. تئاتر ما باید برای حفظ هویت خودش از چنین دورانی هم بگذرد و کم نیاورد چراکه؛ به هر حال بی جا نیست که به تئاتر، هنر مادر می گویند.
