دانستنی های کرگدن ها ؛ از انواع و سایز تا اقامتگاه و رژیم غذایی

حقایقی درباره کرگردن ها ؛ از رازهایی در مورد بدن کرگردن ها تا رژیم و محل زندگی شان

کرگردن ها پستاندارانی بزرگ و گیاه خوار هستند که با پوزه ای شاخ دار شناخته می شوند.پنج گونه و 11 گونه زیرشاخه از کرگدن ها وجود دارد؛ برخی از آن ها دو شاخ دارند در حالی که برخی دیگر یکی دارند.از آنجا که حیوانات شاخ دار در طب سنتی برای خواص درمانی شان مورد استفاده قرار می گیرند، کرگدن ها تقریباً تا حد انقراض شکار شدند.

شاخ های آن ها گاهی به عنوان غنیمت یا تزئینات فروخته می شود، اما بیشتر اوقات در پزشکی سنتی چینی مورد استفاده قرار می گیرد. چنانچه در این بخش از سرگرمی پلاس وی خواهید خواند به گفته بنیاد بین المللی کرگردن ها، پودر آن اغلب به غذا اضافه می شود و یا در چای دم می شود که در آن شاخشان حاوی موادی برای قوای جنسی قدرتمند، درمان خماری و درمان تب، روماتیسم، نقرس و اختلالات دیگر است.

در مورد زندگی کرگدن ها بیشتر بدانید

وضعیت حفاظت و نگهداری کرگدن ها :

نجات کرگردن ها تخمین می زند که در ابتدای قرن بیستم، 500.000 کرگدن در سراسر آفریقا و آسیا حضور داشتند. این گروه می گوید امروزه 29.000 کرگدن در حیات وحش وجود دارد. تجاوز و از دست دادن زیستگاه شان همه گونه های کرگدن ها را در خطر انقراض قرار داده است.براساس گزارش اتحادیه بین المللی حفاظت از این گونه هایی که در لیست قرمز قرار دارند، در معرض تهدید انقراض هستند.

کرگدن های سیاه، کرگدن های ساماتران و کرگردن های جاوان به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارند" که بالاترین رده خطر را در بر دارد.5.055 عدد از کرگردن های سیاه وجود دارد، کم تر از 100 کرگدن ساماتران و تنها 35 تا 44 کرگدن جاوان. [ کرگردن جاوان به طور رسمی در ویتنام کشته شدند]

کرگردن تک شاخ بزرگ "آسیب پذیر" هستند که به این معنی است که ممکن است در خطر انقراض قرار گیرند، مگر این که شرایط بهتر شود. خوشبختانه جمعیت آن ها در حال افزایش است؛ 3.333 کرگردن تک شاخ بزرگ در دنیا وجود دارد.براساس گزارش IUCN، کل برآورد جمعیتشان در سال 2007 برابر با 2.575 عدد بوده است.

خطر انقراض کرگدن ها

کرگدن های سفید

کرگدن های سفید در تهدید قرار دارند، به این معنی است که آن ها ممکن است با انقراض در آینده نزدیک مورد تهدید قرار گیرند.کرگردن های سفید جنوبی جمعیت فزاینده ای دارند؛ 20.405 کرگردن سفید وجود دارد با این حال، کرگدن سفید شمالی در حیات وحش "منقرض شده" در نظر گرفته می شود.

طبق گزارش IUCN، در سال 2009، چهار کرگدن سفید شمالی از یک باغ وحش در جمهوری چک به یک حفاظت از محیط زیست خصوصی در کنیا منتقل شدند و به این امید بودند که آن ها پرورش داده شوند.در 18 اکتبر 2014، حفاظت از محیط زیست پتجا اعلام کرد که یکی از آن ها یکی از دو نفر از نرها،درگذشت با این حال او قربانی شکار غیرقانونی نبوده است و سازمان حفاظت از محیط زیست در حال تحقیق در مورد علت مرگ بوده است. در 20 مارس 2018، سازمان حفاظت از محیط زیست مرگ آخرین کرگدن سفید نر را در سودان اعلام کرد.

کرگدن های سفید در مسیر انقراض

بنا بر اعلام صندوق جهانی حیات وحش، اکنون تنها دو کرگدن سفید شمالی در جهان باقی مانده اند که هر دو در اسارت زندگی می کنند. کرگردن های سفید دو ماده هستند:ناجین، دختر سودان، و فتو، دختر ناجین که در کنیا زندگی می کنند.

به گفته متخصصان، این دو ماده قادر به یک بارداری موفق نیستند:ناجین بیش از حد مسن است و مشکلات پاهایش برای او غیرممکن است که وزن یک مرد سوار شده را تامین کند؛ فتو دارای یک مشکل رحمی است که احتمالاً او را از زاد و ولد دور نگه می دارد.

به همراه تلاش های زاد و ولد طبیعی برای کرگدن سفید شمالی، طرفداران حفظ حیات به باروری آزمایشگاهی روی آورده اند. با این حال، لقاح مصنوعی در این رده کرگدن ها با مجموعه ای از چالش ها همراه است، از جمله تعیین نحوه گرفتن تخمک نابالغ به منظور رشد در خارج از بدن ماده و همچنین نحوه تزریق اسپرم به این تخمک.

دو کرگدن سفید شمالی در کنیا

در مورد کرگردن سوماتران ، آن ها هم با یک مشکل مواجه می شوند.

در کنار کرگدن جاوان، کرگدن های سوماتران به ندرت در حیات وحش دوام می آورند. براساس گزارش بنیاد بین المللی کرگردن ها، آن ها در سال 2010 در ویتنام و در سال 2015 در مالزی منقرض شدند. جمعیت کوچک زیر گونه ها در سه پارک ملی در جزیره سوماترا زنده ماندند. و در مارس 2016، طرفداران حفظ منابع طبیعی یک کرگدن سوماتران را زنده در بخش جزیره بورنیو اندونزی برای اولین بار گرفتند.

با وجود این که تصویر برداری از دوربین در سال 2013 نشان داد که کرگدن های سوماتران در این منطقه به نام کالیمانتان زنده ماندند، اما ثبت این کرگردن ماده، اولین بار در 40 سال بود که انسان ها به صورت فیزیکی با یک کرگدن فراری در آنجا تماس پیدا کردند.

کرگدن های کمیاب سوماترایی

شاخ های کرگدن :

شاخ کرگدن از کراتین ساخته شده که جز کلیدی مو و ناخن انسان نیز می باشد. اما شاخشان فقط مو ندارد. سی تی اسکن رسوبات معدنی متراکمی از کلسیم و رنگدانه در هسته شاخ را نشان داده است. طبق گفته دانشمندان کلسیم این شاخ را قوی تر می سازد و از آن در برابر اشعه های ماورای بنفش خورشید محافظت می کنند.

شاخ هایشان شبیه سم اسب است. شاخ های کرگردن تمایل دارند به عقب خم شوند، به سمت سر، چون کراتین در جلو سریع تر از کراتین در پشت رشد می کند.به گفته باغ وحش سن دیگو، قسمت خارجی شاخ نسبتاً نرم است و پس از سال ها استفاده می تواند فرسوده یا تیز شود.اگر یک شاخ بشکند، می تواند به تدریج رشد کند.

کرگدن های سیاه، کرگدن سفید و کرگردن های سوماتران دو شاخ دارند. کرگدن های جاوان و کرگردن تک شاخ بزرگ فقط یک شاخ دارند.در کرگدن سیاه، شاخ جلویی می تواند 20 تا 51 اینچ (51 تا 130 سانتی متر) رشد کند، در حالی که شاخ عقبی می تواند تا حدود 20 اینچ رشد کند. شاخ های کرگردن سفید کمی کوچک تر هستند و شاخ کرگدن سوماتران در حدود 10 تا 31 اینچ (25 تا 79 سانتی متر) برای جلویی و کم تر از 3 اینچ (7 سانتی متر) عقبی است.شاخ کرگردن تک شاخ بزرگ حدود 8 تا 24 اینچ (20 تا 61 سانتی متر) است و کرگردن جاوان شاخی دارند که حدود 10 اینچ (25 سانتیمتر) دارد.

کراتین در شاخ کرگدن ها

کرگدن ها چقدر بزرگ هستند؟

با توجه به باغ وحش سن دیگو، بزرگ ترین گونه کرگدن ها، کرگدن های سفید است. طول آن به 12 تا 13 فوت (3.7 تا 4 متر) و تا 6 فوت (1.8 متر) از سم به شانه رشد می کند.وزن آنها حدود 5.000 پوند است. (2.300 کیلوگرم).کوچک ترین کرگدن ها، کرگدن های سیاه شناخته شده اند.طول آنها به 8 تا 10 فوت (2.5 تا 3 متر) طول و تا 4.8 فوت (1.5 متر) از سم به شانه می رسد.کرگردن های سوماتران وزنی حدود 1.765 پوند دارند (800 کیلوگرم).

کوچک ترین و بزرگ ترین گونه های کرگدن

سکونت گاه و محل زندگی کرگدن ها :

کرگدن های سفید و کرگدن های سیاه در چمن زار و دشت های شرقی و جنوبی آفریقا زندگی می کنند.کرگردن های شاخ دار بزرگ را می توان در مرداب ها و جنگل های بارانی شمال هند و جنوب نپال یافت.کرگردن های سوماتران و کرگردن های جاوان تنها در مناطق کوچکی از مرداب ها و جنگل های بارانی مالزی و اندونزی یافت می شوند.

آن ها روزها و شب ها را صرف چریدن می کنند و تنها در گرم ترین ساعات روز می خوابند.در زمان های نادری که غذا نمی خوردند، می توان آن ها را در حالی پیدا کرد که از گل و لای برای خنک شدنشان لذت می برند.براساس گزارش نشنال جوگرافی، این کار همچنین به محافظت از حیوانات در برابر حشرات کمک می کنند و گل یک ضد آفتاب طبیعی است.

اگر چه کرگدن ها اغلب تنها هستند، اما گاهی اوقات گروه هایی هم تشکیل می دهند.این گروه ها از ماده ها و کودکانشان تشکیل می شوند. یک نر حاکم است. نر به برخی از نرهای زیر سلطه خود اجازه می دهد که در قلمرو اش زندگی کنند. ماده ها آزادانه در اطراف قلمرو پرسه می زنند.

کرگدن ها در کجا زندگی می کنند؟

رژیم غذایی کرگدن ها :

کرگردن ها گیاه خوار هستند، به این معنی که تنها گیاهان را می خورند.هر نوع، نوع پوشش گیاهی متفاوتی را می خورند. این به این دلیل است که پوزه شان اشکال مختلفی برای جای دادن انواع مختلف غذا دارد. برای مثال، کرگدن سیاه درختان یا بوته ها را می خورند، چرا که لبهای بلندشان به آن ها اجازه می دهد تا برگ ها و میوه ها را از بالا بردارند. کرگدن های سفید پوزه پهن دارند که به آنها اجازه می دهد تا علف های نزدیک به زمین را بخورند.

کرگدن ها چه میخورند؟

نتاج:

• هر دو و نیم تا پنج سال, یک کرگدن ماده، تولید مثل می کند.
• دوران بارداری کرگردن ها 15-16 ماه طول می کشد. آن ها معمولاً فقط یک بچه دارند, هر چند گاهی اوقات دوقلو هم می شود.
• در هنگام تولد, بچه کرگدن ها بسیار بزرگ و 88-140 پوند وزن دارند.
• بعد از 2-3 سال، بچه کرگردن می تواند از خانواده جدا شود.
• کرگدن ها می توانند تا 45 سال زندگی کنند.

طول عمر و تولید مثل کرگدن ها

حقایق دیگر کرگدن ها :

بنا به گفته بنیاد بین المللی کرگدن ها و همانطور که در این بخش از سرگرمی پلاس وی می خوانید , کرگردن های سیاه در واقع سیاه نیستند احتمالاً این نام را از خاک تیره و گلی گرفته اند که دوست دارند در آن غلط بزنند یا آن ها را از کرگدن سفید تشخیص دهند.

شکارچیان, با توجه به نجات کرگدن ها, از شاخ های کرگدن برای ایجاد دسته های خنجر زینتی استفاده می کنند. این نوع دسته به یک نماد در یمن در دهه 1970 تا 80 تبدیل شد. از فلز گرانبها, گاومیش یا پلاستیک ساخته می شود, اما آن هایی که از شاخ کرگدن ساخته شده اند نسخه " لوکس " محسوب می شوند.

سال پیش, کرگدن پشمالو از دنیا رفت. بنا به گفته بنیاد بین المللی کرگدن ها, فسیل هایی در سراسر اروپا و آسیا کشف شده اند.انسان های اولیه این حیوانات را شکار کردند و در نقاشی های روی دیوارهای غار در فرانسه چند سال پیش به تصویر کشیده شدند.