چرا برخی از آقایان صدای زنانه دارند
در آقایان هورمون تستسترون عامل بوجود آورنده ی صفات ثانویه مردانه است، این هورمون با تاثیر بر تارهای صوتی موجب بم تر شدن صدا می گردد. زیر بودن بیش از حد صدا در آقایان یا همان زنانه بودن صدا، به علت ایجاد انقباض ناخواسته و غیر ارادی در تارهای صوتی ایجاد می شود.
همه ما می دانیم که گفتار مهمترین عامل برقراری ارتباط میان انسان هاست.هر فرد تقریبا 70% از ارتباطات خود را با گفتار انجام می دهد و نقش به خصوصی در زندگی اجتماعی اش ایفا می کند.
به نظر شما صدای فرد چقدر در رابطه با تفکرات ما نسبت به شخصیت وی موثر است؟ غالبا در برخورد با افراد غریبه و ناآشنا پس از ظاهر اولین عاملی که نظر ما را جلب می کند صدای وی است که باید متناسب با سن، جنس و جثه ی فیزیکی اش باشد .حال مردی را در نظر بگیرید که صدایش این تناسب را نداشته باشد، گاها این عدم تناسب در آقایان منجر به صدمات زیانبار و جبران ناپذیری اعم از؛ جدی گرفته نشدن و تمسخر توسط دوستان و آشنایان، از دست دادن فرصت های شغلی، ناکامی در روابط عاطفی به دلیل فرض عدم وجود صفات مردانه، در این افراد خوهد شد. در دوران بلوغ در پسرها تغییرات فیزیکی در اندازه حنجره و جایگاه قرارگیری آن در گردن بوجود می آید؛ حنجره بزگ تر شده وهمچنین کمی به سمت پایین می آید که همین امر موجب بلندتر شدن تارهای صوتی و به اصطلاح بم تر شدن صدا می گردد.
علاوه بر روند رشدی، عوامل دیگری همچون نقایص هورمونی، عوامل روانشناختی و عوامل اجتماعی نیز در وجود این اختلال نقش دارند. در آقایان هورمون تستسترون عامل بوجود آورنده ی صفات ثانویه مردانه است، این هورمون با تاثیر بر تارهای صوتی موجب بم تر شدن صدا می گردد. زیر بودن بیش از حد صدا در آقایان یا همان زنانه بودن صدا، به علت ایجاد انقباض ناخواسته و غیر ارادی در تارهای صوتی ایجاد می شود. یعنی علی رغم اینکه تارهای صوتی از نظر اندازه مانند سایر مردان می باشد ولی نوعی انقباض شدید باعث کوتاه شدن تارهای صوتی و در نتیجه زیر شدن صدا می شود.
دلیل زنانه بودن صدای برخی مردان
برخی از قاریان و یا افراد حرفه ای از جمله خوانندگان سبک کلاسیک می توانند به صورت ارادی این حالت را ایجاد کنند و سپس به حالت عادی بازگردند.
از عوامل روانشناختی این اختلال که شیوع آن ها نیز رو به افزایش است ترس از مسئولیت های فردی بعد از بلوغ و از دست دادن حمایت های عاطفی و اجتماعی، اعتماد به نفس کم و عدم تمایل به صحبت در جمع با صدای بلند، عدم توجه و اهمیت دادن به صدای خود، مسائل تربیتی اعم از وجود یک پیوند عاطفی عمیق میان فرد و مادر خود می باشد. در رابطه با عوامل محیطی نیز مواردی همچون قرار گرفتن در محیط زنانه، نداشتن مسئولیت های اجتماعی، تشویق نشدن برای پذیرش نقش مردانه و یا ماندن در دوران کودکی مطرح شده اند.
علی رغم وجود عوامل روانشناختی و محیطی که در بالا مطرح شد، به صورت فیزیکی توانایی های تنفسی نقش مهمی در باقی ماندن این صدا دارد.
باید بدانیم که این اختلال اغلب درمان پذیر بوده و راه های درمانی آن بسیار راحت هستند. آسیب شناس گفتار و زبان بعد از ارزیابی هایی که انجام می دهد و تشخیص علت اختلال با ارائه تمرینات صوتی در دوره های زمانی محدود برای پایین آوردن جایگاه حنجره در گردن به درمان مبادرت می ورزد.
چنانچه خود یا یکی از نزدیکان و دوستان شما این مشکل را دارد هرچه سریعتر وی را به گفتار درمانی معرفی کنید.
و در آخر؛ همیشه به یاد داشته باشیم که هیچوقت برای داشتن یک صدای خوب دیر نیست.