دلیل شوری آب همه دریاها و اقیانوس ها چیست ؟

چرا آب دریاها و اقیانوس شوره

نمک موجود در اقیانوس ها از دو منبع حاصل می شود :رواناب از زمین و دریچه بستر دریا.

سنگ های روی زمین منبع اصلی نمک هستند که در آب دریا حل می شوند. آب باران کمی خاصیت اسیدی دارد و هنگام باریدن سبب می شود تا سنگ ها ساییده شده و به مرور از بین بروند و بنابراین یون های نمک به نهرها و رودخانه ها ریخته شده و سپس به اقیانوس ها راه میابند.

بسیاری از یون های حل شده، توسط موجودات زنده اقیانوس ها استفاده می شوند و از آب حذف می شوند و برخی دیگر از آن ها حذف نشده و غلظت شان با گذشت زمان افزایش میابد. چنانچه در بخش سرگرمی و گوناگون پلاس وی گفته شده است منبع دیگر نمک موجود در اقیانوس ها مایعات هیدروترمال است که از دریچه موجود در بستر دریا تشکیل می شود. آب اقیانوس به سنگ های بستر دریا نفوذ کرده و توسط هسته ماگما گرم می شود و همین گرما نیز باعث ایجاد یکسری واکنش های شیمیایی خواهد شد.

آب نیز تمایل دارد تا اکسیژن، منیزیم و سولفات ها از دست بدهد و فلزاتی از قبیل آهن، روی، مس را از سنگ های اطراف جذب کند. آب گرم شده از طریق دریچه های موجود در بستر دریا آزاد شده و فلزات را با خود حمل می کند. برخی نمک های اقیانوس از فوران آتشفشانی زیر اب ناشی می شود که مستقیما مواد معدنی را در اقیانوس رها می کنند.

یون های متداول در آب دریا عبارتند از :کلرید و سدیم.

کلرید و سدیم با هم حدود 85 درصد از کل یون های محلول در اقیانوس را تشکیل می دهند. منیزیم و سولفات نیز 10 درصد دیگر از یون های محلول در اقاینوس هستند و یون های دیگر در غلظت های بسیار کم یافت می شوند.

غلظت نمک در آب دریا (شوری) با درجه حرارت، تبخیر و بارندگی متفاوت است.

شوری آب به طور کلی در استوا و دو قطب کم، و در عرض های میانی زیاد است. میانگین شوری حدود 35 قسمت در هزار است و به عبارتی دیگر حدود3.5 درصد از وزن آب دریا از نمک های حل شده حاصل می شود.