3 دلیل برای این که چرا ما با غریبه ها مهربان تر از کسانی هستیم که دوستشان داریم
رفتار ما در برخورد با افراد مختلف تغییر می کند و ممکن است اصلا متوجه این قضیه نشویم. پس از 3 دهه تحقیق ، روانشناسان دریافتند که چرا رفتار ما در برخورد با افراد اطرافمان متفاوت است و چه عواملی باعث تغییر در رفتار ما می شود . در این قسمت از گوناگون پلاس وی، به این موضوع خواهیم پرداخت.
ما تصور می کنیم که رابطه مان با کسانی که دوستشان داریم به اندازه کافی محکم است
ما بخش اعظمی از وقت خود را در طول روز با افرادی که به طور تصادفی با آن ها برخورد کرده ایم ، آشنایان و یا افراد غریبه سپری می کنیم . چه در محل کار، چه در مدرسه و چه دانشگاه و یا هرجای دیگری ما اغلب مجبوریم چهره ای شاد از خودمان را به دیگران نشان دهیم و مودبانه رفتار کنیم. دلیل این رفتار این است که که ما می خواهیم در مقابل دیگران مهربان و با فرهنگ ظاهر شویم اما وقتی به خانه باز می گردیم و یا وقتی در جمع افرادی که با آن ها صمیمی هستیم قرار می گیریم، بلا فاصله سست می شویم.
ما در کنار افرادی که دوستشان داریم و صمیمی هستیم ، خودِ واقعیمان هستیم اما این خودِ واقعی بودن شامل جنبه های منفی اخلاق و رفتارمان نیز می شود . مطالعات صورت گرفته تایید می کنند که مستعد نشان دادن عصبانیت خود با افرادی که با آن ها احساس صمیمیت می کنیم هم هستیم زیرا معتقدیم که رابطه مان به اندازه کافی محکم است و طرف مقابلمان از ما ناراحت نمی شود و ما را قضاوت نخواهد کرد . ما هرچه بیشتر با کسی صمیمی بشویم ، بیشتر تمایل داریم که محدودیت های رابطه مان را تحت فشار قرار دهیم.
ما احساس امنیت کمتری در کنار افراد جدید داریم
وقتی با افراد جدید اشنا می شویم ، خودِ واقعیمان را به آن ها نشان نمی دهیم . آن ها به سادگی نسخه واقعی شخصیت ما را نخواهند دید ، مگر این که ما با آن ها ارتباط عمیق تری برقرار کنیم . حتی اگر چیزی در مورد آن افراد جدید ما را آزار دهد ، چیزی بروز نمی دهیم زیرا از آن ها مطمئن نیستیم و نمی دانیم واکنش شان نسبت به اظهار نظر ما چه خواهد بود.
این مسئله در مورد افراد نزدیک به ما صدق نمی کند که وقتی با خانواده و افراد نزدیک به خود هستیم ، اگر چیزی در مورد آن ها برای ما آزار دهنده باشد به راحتی در مورد آن صحبت می کنیم زیرا با آن ها رابطه عمیقی برقرار کرده ایم و اطمینان داریم که حتی اگر دعوا هم کنیم ، به رابطه مان آسیبی وارد نخواهد شد.
ما نمی توانیم خصوصیات منفی افرادی را که بیشتر وقت خود را با آن ها سپری می کنیم، تحمل کنیم
ما هرچه بیشتر با کسی وقت بگذرانیم ، نسبت به خصوصیات منفی اخلاقی او کم تحمل تر می شویم و در صورتی که این اتفاق در مورد غریبه ها رخ نمی دهد زیرا وقت زیادی را با آن ها سپری نمی کنیم و مجبور نیستیم خصوصیات منفی آن ها را تحمل کنیم . حتی اگر چیزی در اخلاق و رفتار این افراد ما را اذیت کند ، چیزی به آن ها نمی گوییم زیرا می دانیم که آن ویژگی های منفی نباید برای ما مهم باشد.
*روش هایی وجود دارد که به کمک آن ها می توان از این نوع رفتار ها جلوگیری کرد*
اکنون که می دانیم چرا نسبت به افراد غریبه مهربان تر از کسانی که دوستشان داریم هستیم ،بهتر است به دنبال راه حلی مناسب برای جلوگیری از این نوع رفتار ها باشیم :
راه حلی مناسب برای جلوگیری غریبه پرستی
- در صورت لزوم ، بهتراست مدتی از عزیزان خود دور باشیم.
اگر وقت زیادی را با کسانی که دوستشان داریم بگذرانیم ، ممکن است نسبت به ویژگی های منفی شان کم تحمل تر شویم و در چنین شرایطی بهتر است برای مدتی از آن ها دور شویم تا بتوانیم به رابطه ای که با هم داشتیم و ویژگی های خوب طرف مقابل بهتر فکر کنیم و قدردان آن ها باشیم.
- در جمع دیگران با عزیزان خود وقت بگذرانیم.
وقتی در جمع افرادی هستیم که رابطه کوتاه و سطحی ای با آن ها برقرار کرده ایم ، مهربان تر و مودبانه تر رفتار می کنیم. این نوع رفتار در مورد عزیزانمان هم صدق می کند و به این ترتیب، کسانی که دوست داریم را با بهترین ویژگی هایشان خواهیم دید.
امید است، با استفاده از این روش ها مراقب رفتار خود با عزیزانمان باشیم و در بر خورد با آن ها مهربان تر و مودبانه تر رفتار کنیم و قدردان خوبی هایشان باشیم.
