سحر دولتشاهی یک مهر ماهی متعادل
در میان چهره هایی که طی همین سال های اخیر از نقش های مکمل به ستون اصلی کارها بدل شده اند، باید به «سحر دولتشاهی» اشاره کنیم که اگرچه مدت زیادی از حضورش در آثار سینمایی نمی گذرد اما انتخاب هایش نشان می دهد به دنبال جنسی خاص از کارهای سینمایی است که نیازمند خلاقیت اجرا و رشد در توانایی های بازیگری است. او این روزها با نقشی کاملا متفاوت در فیلم سینمایی «عصر یخبندان» حضور دارد؛ حضوری که به خاطرش برنده سیمرغ بلورین جشنواره هم شد.
درک صحیح یک نقش
برایم مهم است وقتی قرار است نقشی را بازی کنم آن را خوب بفهمم. اگر نقش را متوجه نشوم قطعا نمی توانم تلاش درستی برای شناساندنش به مخاطب داشته باشم. در «عصر یخبندان» هم موضوع اصلی این بود که آن شخصیت در ابتدای امر برایم گنگ بود و در صحبت هایی که با آقای کیایی داشتم، به مرور پیدایش کردم. وقتی که این اتفاق افتاد دیدم اتفاقا چقدر دوستش دارم و می توانم آن را به شکلی ارائه بدهم که تکراری و کلیشه ای نباشد.
زندگی شخصی سحر دولتشاهی
سیمرغی برای همه
گرفتن سیمرغ یا هر جایزه معتبری خوب است و کسی نمی تواند منکر اهمیت آن بشود. برای من هم گرفتن سیمرغ اتفاق بسیار خوبی بود که به آن افتخار می کنم اما معتقدم نباید نگاه تان در بازی کردن رسیدن به سیمرغ باشد. شما اگر کارتان خوب باشد قطعا دیده می شوید. نگرفتن سیمرغ هم نشان دهنده این نیست که کارتان خوب نبوده. به هر حال فقط یک سیمرغ قرار است جایزه داده شود و قطعا فقط یک انتخاب نهایی وجود دارد.
در امتداد عشق کودکی
بازیگری اتفاقی نبود که واقعا بخواهد یک شبه در من روی بدهد یا تصمیمی باشد که به طور ناگهانی گرفته باشم. عشق به تماشای کار هنری چه در زمینه نمایش و چه در زمینه تصویر و سینما همیشه از کودکی با من بود و هنوز هم این حس و علاقه با من هست. یعنی جدای از علاقه با بازی کردن در یک اثر، تماشای کار هم برایم لذت بخش است.
ترس ها و استرس ها
بازیگری برای من هنوز هم همان جذابیت ها و نگرانی های روز اول را دارد. هنوز هم برای حضور در کاری هیجان زده می شوم و هنوز هم هنگامی که قرار است مقابل دوربین بروم یا روی صحنه بیایم آن استرس را دارم اما فرقی که در این سال ها با تجربه های مختلفی که به دست آوردم، در من ایجاد شده این است که حالا در کنترل احساسات و هیجاناتم بهتر و درست تر رفتار می کنم و می توانم سریع تر با شرایط همراه شوم.
تحصیل مهم تر از هنر
یکی از چیزهایی که در خانه ما به نوعی اهمیت داشت این بود که تحصیل کنیم و هنر همیشه در کنار درس مطرح بود. همه اعضای خانواده به کتاب خواندن، فیلم دیدن، موسیقی و کلا مقوله هنر علاقه داشتند و دارند و مخاطب جدی آن هستند اما ترجیح شان این است هنر منبع درآمد و کار اصلی نباشد؛ به همین دلیل تحصیلکرده رشته های پزشکی یا مهندسی هستند.
خانواده یعنی همه چیز
نگاه خانواده به کارهایم برایم با اهمیت است چون آنها همگی هم تحصیلکرده هستند و هم واقعا نگاه شان را فارغ از اینکه من عضوی از خانواده هستم به زبان می آورند. یعنی الزاما فقط نمی گویند «چقدر فیلم خوبی بود» یا «چقدر خوب بازی کردی». برای همین گاهی بعد از تماشای فیلمی از من مدتی با همدیگر می نشینیم و بحث می کنیم.
رازهای سحر دولتشاهی برای موفقیت در سینما و تلویزیون
زندگی متعادل یک مهرماهی
سعی من این است که دو مقوله کار و زندگی شخصی ام را تا آنجا که می شود از هم تفکیک کنم. بخش بزرگی از زندگی آدم ها کار است و هر شغلی بسته به نوعش، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم خودش را بر زندگی می گذارد و این کاملا طبیعی است. من متولد مهرماه هستم و می گویند نشانه مهرماهی ها ترازو است. برای همین این باعث ایجاد تعادل در من هست.
نوشتن در کنار موسیقی
فعالیت های روزانه مرا هم شکلی از هنر تشکیل می دهد. وقتی کاری ندارم، فیلم می بینم یا موسیقی گوش می دهم. چون عاشق موسیقی هستم. گاهی هم ترجمه می کنم. به نظرم نوشتن، هنری متعالی است و فعالیت در این بخش جزو آرزوهایم باقی مانده، ولی به مرور زمان به این نتیجه رسیدم که جنس توانایی ام در زمینه خلاقیت هنری به کارهای گروهی بیشتر می خورد؛ در حالی که نوشتن بیشتر نیازمند تنهایی و کاری انفرادی است.
یک خانواده قهرمان
من به شکلی عاشق ورزش هستم و ورزشکاران را دوست دارم. مادرم در ورزش حرفه ای هستند. ایشان نایب رئیس فدراسیون شنا هستند و پدرم هم در تورهای دوچرخه سواری فعال هستند و با دوچرخه دور اروپا را گشته اند. بودن من در این خانواده باعث شد تا خیلی به ورزش اهمیت بدهیم.
