رالوکسیفن | “رالوکسیفن” چیست و چه تاثیراتی دارد ؟

رده درمانی:داروهای هورمونی تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن

 

اشکال دارویی:قرص

 

نام ژنریک:رالوکسیفن (Raloxifene)

 

نام تجاری:اویستا (Evista)

 

کلاس درمانی:غدد درونریز و متابولیسم، متابولیک عامل

 

کلاس دارویی:تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن

 

 

رالوکسیفن (Raloxifene) با نام تجاری اویستا (Evista) یک تعدیل کننده انتخابی گیرنده ی استروژن (SERM) است که در پوکی استخوان به مورد استفاده قرار می گیرد و در درمان و پیشگیری از پوکی استخوان (نازک شدن استخوان) در زنان یائسه به کار می رود ؛ این دارو به منظور کاهش خطر سرطان سینه تهاجمی با مسدود کردن استروژن در سرطان سینه و بافت رحم عمل می کند. رالوکسیفن بر اختلال چرخه تشکیل استخوان و کاهش از دست دادن بافت استخوانی استفاده می شود.

 

 

 

 

پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه.

بزرگسالان:60 میلی گرم روزانه از راه خوراکی مصرف می شود.

 

 

تعدیل کننده انتخابی گیرنده های استروژن

 

تعدیل کننده انتخابی استروژن به این معنی است که این دارو بر روی بعضی از گیرنده های استروژن اثر می گذارد و نه همه آنها و اثر استروژن بر روی گیرنده های انتخاب شده را بلوک می کند. این دارو در جلوگیری از تخریب استخوان شبیه استروژن عمل می کند و اثر استروژن بر روی بافت رحم و پستان را بلوک می کند.

 

 

جذب:به سرعت جذب می شود. غلظت پیک به تبدیل سیستمیک و گردش کبدی-روده ای دارو و متابولیت هایش بستگی دارد. بعد از مصرف حدود 60% دارو جذب می شود. فراهمی زیستی مطلق دارو 2% است.

پخش:حجم پخش ظاهری دارو L/kg2348 است که وابسته به دوز نیست. دارو اتصال پروتئینی بالایی بخصوص به آلبومین و آلفا-1 اسیدگلیکوپروتئین دارد ولی تداخلی با وارفارین، فنی توئین یا تاموکسیفن از این جهت ندارد.

متابولیسم:دارو تحت عبور اول کبدی بالایی قرار گرفته و به متابولیت های گلوکورونید کنژوگه می شود.

 

دفع:عمدتاً در مدفوع دفع می شود ولی کمتر از 6% از متابولیت های کنژوگه در ادرار وارد می شوند، کمتر از 2/0% از دوز به صورت تغییر نیافته از ادرار دفع می شود.

 

 

مصرف رالوکسیفن ممکن است خطر ابتلا به لخته خون در پا، ریه ، و یا چشم را در شما افزایش دهد . شما نباید از این دارو استفاده نمایید اگر تا کنون به لخته خون مبتلا بوده اید .

رالوکسیفن نیز می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی را افزایش دهد ، که می تواند کشنده باشد . این خطر میتواند جدی تر باشد اگر شما دارای بیماری عروق کرونر قلب و یا عوامل خطر ساز معینی مانند ( یائسگی ، دیابت، سیگار کشیدن، اضافه وزن، داشتن فشار خون بالا یا کلسترول بالا، داشتن سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر ) می باشید .

 

برای اینکه مطمئن شوید این دارو برای شما بی خطر است٬ در مورد تمامی سابقه ها و حساسیت های خاص٬ پزشک خود را در جریان قرار دهید .

 

بیماری عروق کرونر ( آترواسکلروز )؛

بیماری های قلبی، فشار خون بالا؛

سابقه سکته مغزی ( از جمله « سکته مغزی خفیف »)؛

بیماری کبد و یا کلیوی .

تری گلیسیرید بالا ( معمولا با کلسترول بالا رخ می دهد )؛

اگر شما به سرطان پستان در گذشته یا حال مبتلا هستید.

اگر شما یک رقیق کننده خون مانند ( وارفارین ، کومادین ) و یا داروی کلسترول ، درمان جایگزینی با هورمون استروژن استفاده میکنید .

 

 

رده بندی بارداری FDA :گروه X

 

هر چند این احتمال وجود ندارد که یک زن یائسه بتواند باردار شود، اما مصرف رالوکسیفن در دوران بارداری می تواند باعث نقائص جنین هنگام تولد شود٬ اگر شما در حال درمان با این دارو باردار هستید یا ممکن است باردار شوید٬ به دکتر خود اطلاع دهید.

 

معلوم نیست که آیا رالوکسیفن می تواند به شیر مادر عبور می کند و به کودک شیرخوار آسیب برساند یا خیر. با پزشک خود درباره مصرف این دارو در دوران شیردهی صحبت نمایید .

 

 

ژنیکوماستی بزرگ شدن بافت غده سینه مردان است. در کودکان، در دوره بلوغ، در نوجوانان و در مردان میان سال تا پیر، بزرگی سینه مساله شایعی است .بزرگی سینه ناشی از رشد بافت سینه مردان یا غده ای است که در بین آقایان به میزان بسیار کمی وجود دارد.

ورم کردن سینه

تخلیه سینه

التهاب سینه

 

 

هدف از درمان ژنیکوماستی کوچک کردن سینه مردانی است که از بزرگ شدن سینه ها خجالت می کشند. شیوه های کاهش اندازه سینه شامل لیپوساکشن، برش بافت غده ای مازاد یا استفاده از ترکیبی از برش و لیپوساکشن است. در صورتی که جراح مجربی شما را مورد درمان قرار دهد، این بیماری به خوبی و بدون بروز خطر بهبود پیدا می کند یا به طور کامل درمان می شود.

 

داروهای تاموکسیفن و رالوکسیفن برای درمان بزرگی سینه مردان مورد استفاده قرار می گیرند. سازمان غذا و داروی آمریکا این داروها را برای درمان سرطان سینه تایید کرده است، اما تحقیقات نشان داده اند که در درمان بعضی از موارد ژنیکوماستی نیز موثر هستند.

 

پوکی استخوان یا استئوپوروز یک بیماری است که در آن استخوان ها شکننده می شوند و با کوچک ترین ضربه می شکنند. این بیماری معمولاً قبل از بروز شکستگی علائم چندانی ندارد. در این بیماری از دست رفتن کلسیم باعث متخلل شدن شدن استخوان می شود. این وضعیت را از دست رفتن توده استخوانی می نامند.پوکی استخوان در زنان شایع تر از مردان است. علل این امر کمتر بودن توده استخوانی در زنان، طول عمر بیشتر زنان و مصرف کمتر کلسیم به وسیله آنها و نیاز به هورمون جنسی زنانه - استروژن - برای محکم نگه داشتن استخوان های آنها است. اگر مرد ها هم به اندازه زنان عمر می کردند، آنها هم در معرض خطر پوکی استخوان در سنین بالا بودند.پس از آنکه در 35 سالگی توده کلی استخوان ها به حداکثر مقدار خود رسید در همه بزرگسالان از دست دادن توده استخوان شروع می شود. در زنان سرعت از دست دادن توده استخوانی پس از یائسگی، با سقوط میزان استروژن در بدن، اوج می گیرد. از آن جایی که تخمدان ها تولید استروژن را در زنان انجام می دهند، برداشتن تخمدان ها با جراحی به دلایل مختلف در آنها باعث از دست رفت سریع تر توده استخوانی می شود.

 

 

رالوکسیفن (با نام تجاری اویستا) دارویی است که با افزایش تراکم استخوان از پوکی استخوان پیشگیری و آن را درمان می کند. این دارو هم هورمونی نیست اما اثرات هورمون استروژن را تقلید می کند. عوارض جانبی این دارو شامل گرگرفتگی و افزایش خطر لخته شدن خون است.

 

 

باعث افزایش کلسیم، فسفات غیر آلی، پروتئین توتال، آلبومین، گلوبولین، و آپولیپوپروتئین ‏AI‏ می شود. از طرفی باعث ‏کاهش کلسترول، ‏LDL، فیبرینوژن، لیپوپروتئین ‏a‏ و آپولیپوپروتئین ‏B‏ می شود. ‏

 

 

سابقه یا وجود اختلالات ترومبوآمبولیک (شامل DVT، PE و ترومبوز ور ید شبکیه) ؛ بارداری، شیردهی.

 

 

ریسک سکته مغزی و مرگ در زنان مبتلا به بیماریهای کرونر قلب افزایش می یابد. جهت پیشگیری از بیماریهای قلبی ـ عروقی به کار نرود.

در بیماران با سابقه کارسینوم سرویکس یا رحم با احتیاط استفاده شود.

در موارد نارسایی کبدی، نارسایی متوسط تا شدید کلیوی نیز با احتیاط به کار رود.

کسانی که سابقه افزایش تری گلیسیرید خون را با استروژنها دارند، با مصرف رالوکسیفن نیز دچار این عارضه می شوند.

دارو باعث افزایش ریسک DVT و PE می شود. در بیماران با ریسک بالای ترومبوآمبولی وریدی با احتیاط به کار رود. احتمال این عارضه در 4 ماه اول درمان بیشتر است.

در موارد خونریزی غیر قابل توجیه رحمی با احتیاط استفاده شود.

مصرف همزمان با استروژنهای سیستمیک توصیه نمی شود.

ایمنی و اثربخشی دارو در مردان و زنان قبل از منوپوز اثبات نشده است.

جهت کاهش میزان عود سرطان سینه توصیه نمی شود. اثربخشی در زنان دارای موتاسیون و ژن BRCA1 اثبات نشده است.

در دوره های با بستری طولانی مدت یا بعد از جراحی مصرف دارو 72 ساعت قبل یا ضمن بستری قطع شود.

 

 

کلستیرامین به میزان قابل توجه جذب دارو را کاهش می دهد.

داروهایی با اتصال پروتئینی بالا مانند کلوفیبرات، دیازپام، دیازوکساید، ایبوپروفن، ایندومتاسین و ناپروکسن با دارو برسر اتصال به جایگاه های پروتئینی رقابت می کنند.

مصرف همزمان با وارفارین باعث کاهش PT می شود.

 

 

اگر شما پس از مصرف این دارو دچار هر یک از عارضه های جدی زیر شدید٬ با پزشک خود تماس گرفته و او را در جریان قرار دهید . توده یا تغییرات دیگر در پستان. نشانه های سکته مغزی – بی حسی ناگهانی و یا ضعف (به خصوص در یک طرف بدن)، سردرد ناگهانی شدید، لکنت زبان، مشکلات بینایی و یا تعادل. نشانه هایی از یک لخته خون در ریه – درد قفسه سینه، سرفه ناگهانی، خس خس سینه، تنفس سریع، سرفه خونی؛ نشانه هایی از یک لخته خون در پا – درد، تورم، گرمی، و یا قرمزی در یک یا هر دو پا.

 

 

گرگرفتگی. گرفتگی عضلات پا. تورم در دست ، پا، و مچ پا. درد مفاصل. علائم آنفولانزا؛ افزایش تعریق. تداخلات دارویی :قبل از استفاده از این دارو با دکتر خود در مورد تمام نسخه ها و داروهایی که استفاده می کنید ( حتی ویتامین ها، مواد معدنی، داروهای گیاهی و ... ) مشورت نمایید٬ به خصوص داروهای زیر :آنیون ها با رزین (به عنوان مثال ، کلستیرامین ) چرا که آنها ممکن است اثر رالوکسیفن را کاهش دهدند . دیازپام ، diazoxide ، و یا لیدوکائین به دلیل خطر ابتلا به عوارض جانبی آن ممکن است عوارض رالوکسیفن را افزایش دهند . ضد انعقادها (به عنوان مثال ، وارفارین ) به دلیل اینکه ممکن است اثرات رالوکسیفن را کاهش دهند

 

 

تا به حال گزارش نشده است. مصرف بیش از حد آنتی دوت خاصی ندارد. ‏

 

 

رالوکسیفن بر روی برخی از گیرنده های استروژنی (نه تمامی آنها) به صورت یک آگونیست نسبی عمل می کند.

اثرات آن بر چربیها و استخوان مشابه تاموکسیفن بوده اما ظاهرا تاثیری بر آندومتر یا پستان ندارد.

به دلیل انتخابی بودن رالوکسیفن به آن "تنظیم کننده انتخابی گیرنده های استروژنی" یا (SERM) اطلاق می شود و این اصطلاحی است که در مورد تاموکسیفن و تورمیفن نیز صدق می کند.

اگرچه رالوکسیفن تحت تاثیر شدید متابولیسم عبور اول قرار دارد، حجم توزیع بالا و نیمه عمر طولانی دارد لذا آن را می توان یک بار در روز مصرف کرد.

رالوکسیفن در ایالات متحده آمریکا برای پیشگیری از پوکی استخوان در دوران یائسگی تایید شده است.

 

 

خطر ترومبوآمبولی در 4 ماه اول درمان بشتر است.

دارو را حداقل 72 ساعت قبل از بی حرکتی طولانی مدت بیمار، قطع نمائید.

معمولا بدنبال مصرف رالوکسیفن، پرولیفراسیون آندومتر اتفاق نمی افتد. در صورت خونریزی غیرعادی رحمی بیمار را بدقت بررسی نمائید.

هیچ گونه ارتباطی بین مصرف رالوکسیفن و بزرگ شدن پستان ها، درد پستان ها و یا افزایش خطر سرطان پستان گزارش نشده است.

تاثیر دارو را از طریق X-Ray آلکالن فسفاتاز سرم و استئوکلسین بررسی نمائید.

 

 

 

دارو را می توان قبل یا بعد از غذا مصرف نمود.

مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین دی همراه با این دارو توصیه می شود.

دارو مطابق دستور مصرف شود و در دوره درمان مصرف سیگار و الکل قطع گردد.

قابل توجه است که این دارو گرگرفتگی ناشی از قطع استروژن را برطرف نمی نماید.

در صورت تمایل به بارداری حتما دارو را قطع نموده و به پزشک مراجعه نمائید.

 

 

دارو را در درجه حرارت 15 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.