وی فور یو
2 سال پیش / خواندن دقیقه

ریشه ضرب المثل جالب تا بوق سگ

ریشه ضرب المثل جالب تا بوق سگ

در ادامۀ این مطلب حکایت کوتاه و ریشۀ اصلی ضرب المثل جالب تا بوق سگ را می خوانید بدون شک این حکایت به نظرتان جالب می آید.

مضمون و ریشه ضرب المثل  جالب تا بوق سگ

همه ضرب المثل ها وابسته به حکایت و ریشه ای دیرینه هستند و تا به این حال کاربردی جالب داشته اند.ضرب المثل هایی که جزئی از فولکلور یا دانش عامیانه را تشکیل می دهند، در هر زبان و فرهنگی کم و بیش دیده می شوند. شکل گیری ضرب المثل ها بر اساس موازین علم و منطق نبوده و دارای هیچ گونه پشتوانه و استدلال منطقی نیست. از آنجا که نمی توان جامعه ای را یافت که تمام اعمال و رفتار افرادش منطقی و حساب شده باشد، بنابراین جامعه ای را نمی توان یافت که در آن ضرب المثل شایع نباشد. باید گفت افراد هر جامعه هرچه از مراحل رفتارهای سنتی و غیرمنطقی به طرف رفتارهای منطقی و حساب شده تر متمایل می شوند، از رواج امثال و حکم کاسته می شود و افراد در تایید یا نفی امری کمتر به ضرب المثل استناد می کنند؛ زیرا در اثبات یا رد موضوع مورد نظر خود بهتر و بیشتر می توانند از استدلالات منطقی استفاده کنند. اما آنچه مسلم است این است که موضوعات دربرگیرنده ضرب المثل ها در جوامع متفاوت بوده و بیانگر مسائل مورد علاقه یا انزجار مردم و در واقع انعکاسی از فرهنگ اصیل و شایع هر جامعه است (کلهر، 1380).

 

ريشه ضرب المثل هاي ايراني

 
با این وصف در باشگاه ضرب المثل امروز به نقل حکایت کوتاهی از ضرب المثل «تا بوق سگ» می پردازیم.
 
**************************
 
این ضرب المثل را امروز در مورد افرادی به کار می برند که تا دیروقت کار می کنند و یا تا دیروقت بیرون از خانه می مانند.
 
در اصل این عبارت به معنای انجام کاری در مدت زمان طولانی و دیر وقت است. مثلا می گوییم فلانی تا بوق سگ کار می کند.
 
و اما ریشه آن:
 
بازار در ایران نقش مهمی داشته و دارد. بازارهای ایرانی به شکل سنتی دارای چهار مدخل هستند که در دو انتهای دو محور اصلی واقع بوده که با درهای بزرگ چوبی بسته می شد.
 
مراقبت از این بازارها کار سخت و مهمی بود. درست است که هر حجره و مغازه ای با استفاده از درهای چوبی بسته می شد؛ اما این درها از امنیت بالایی برخوردار نبودند.
از همین رو امنیت اصلی بازار بسته به درهای اصلی و نگهبانان بازار بود. نگهبانان درهای اصلی بازار از اذان مغرب تا اذان صبح در بازار مشغول کشیک دهی بودند.
 
اما از آنجا که بازار بزرگ و امکان بازبینی همه جای آن غیرممکن بود، نگهبانان، همراه خود سگ هایی درنده هم داشتند. این سگ ها به سگ های بازاری معروف بودند که به غیر از مربی خود هر جنبنده ای را می دیدند، مورد هجوم قرار می دادند.

از همین رو با نزدیک شدن به مغرب، نگهبانان سگ ها را در بازار رها می کردند و در همان هنگام در بوقی که از شاخ قوچ ساخته شده بود، می دمیدند. این کار برای این بود که هر فردی که در بازار بوده، حجره اش را ببندد و بازار را ترک کند.

این بوق چندبار به صدا در می آمد و دیگر حتی مشتری آخر وقت هم حساب کار خودش را می کرد و می دانست که اگر دیروقت برای خرید به بازار برود شاید جان سالم به در نبرد.

هر آنچه میخواهید در اینجا بخوانید
شاید از نوشته‌های زیر خوشتان بیاید
نظر خود را درباره این پست بنویسید ...

منوی سریع