بهمنظور کاهش حجم زبالههای الکترونیکی و گاز گلخانهای ناشی از تولید پلاستیک، تراشههای کامپیوتری آینده ممکن است زیرلایهای از جنس قارچ داشته باشند. استفاده از تراشهی قارچی بدین معنی نیست که در آینده دستهای از قارچها روی مادربرد قرار میگیرند.
یک مقالهی پژوهشی جدید که جزئيات آن در مجلهی پیشرفتهای علم منتشر شده، فرایند بهرهگیری از قارچ را توضیح میدهد. در این مقاله گفته شده که دانشمندان توانستهاند صرفاً از پوست قارچ بهمنظور ساخت زیرلایهای زیستتخریبپذیر برای قطعات الکترونیکی استفاده کنند.
قطعات الکترونیکی به هنگام پردازش، داغ میشوند. از طرفی لحیمکاری در دماهای بالا انجام میگیرد. دانشمندان متوجه شدند زیرلایهی قارچی در دماهای بیش از ۲۵۰ درجهی سانتیگراد نیز عملکرد پایداری نشان میدهد. دانشمندان همچنین زیرلایهی قارچی را بهعنوان برد مدار چاپی (PCB) و باتری آزمایش کردند.
این راهکار «سبز» نتیجهی استفاده از قارچ ریشی (گانودرما لوسیدوم) است که رنگ قهوهای مایل به قرمز با ساختار محکم چوبمانند دارد و روی چوب سخت مرده رشد میکند. قارچ ریشی اثر مفیدی روی بدن انسان دارد؛ بنابراین پس از حذف پوسته، میتوان از بقیهی قارچ برای تولید چای یا چیزهای دیگر استفاده کرد.
قارچ ریشی انعطافپذیر است و ضخامتی مشابه کاغذ دارد. دانشمندان میگویند این قارچ در آزمایش خمشدن با شعاع پنج میلیمتر تا ۲٬۰۰۰ بار دوام آورده و به همین دلیل برای ساخت قطعات الکترونیکی پیشرفته در داخل دستگاههای پوشیدنی گزینهی مناسبی به شمار میرود.
آنطور که دیجیتال ترندز مینویسد، پلاستیک مبتنیبر نفت است و گاز کربن دیاکسید در هوا آزاد میکند، بااینحال قارچها کربن دیاکسید را تا زمانی که به شیوهی پاک تجزیه شوند، جذب میکنند. بدین ترتیب قارچها راهکار مناسبی برای قطعات الکترونیکی یکبارمصرف هستند؛ قطعاتی که تعداد آنها با سرعت قابلتوجه در حال افزایش است.
از آنجایی که همهچیز فعلاً در سطح آزمایشگاه بررسی میشود، بعید است بهاینزودیها تراشههای قارچی را در بازار ببینیم. این نخستین باری نیست که دانشمندان برای ساخت قطعات الکترونیکی به طبیعت رجوع میکنند. مدتی قبل اولین ترانزیستور چوبی دنیا ساخته شد.