طبق گزارش دانشمندان مؤسسه‌ی مطالعات فضایی گادرد ناسا (GISS) در نیویورک، با تداوم روند طولانی‌مدت گرمایش زمین، دمای جهان در سال ۲۰۲۲ ، ۰/۸۹ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از میانگین دوره‌ی پایه (۱۹۵۱ تا ۱۹۸۰) بود. بیل نلسون، مدیر ناسا گفت: «این روند گرمایش هشداردهنده است. اقلیم در حال گرم‌شدنِ ما آثار آشکاری به‌همراه دارد: آتش‌سوزی‌های جنگل در حال تشدید شدن هستند، طوفان‌ها قوی‌تر می‌شوند، خشک‌سالی‌ها ویرانی به‌بار می‌آورند و سطح آب دریاها در حال افزایش است. رصدخانه‌ی سامانه‌ی زمین ناسا جدیدترین داده‌ها را برای حمایت از مدل‌سازی و تجزیه‌و‌تحلیل و پیش‌بینی‌های اقلیمی به‌منظور کمک به بشر برای مقابله با اقلیم در حال تغییر زمین ارائه می‌دهد.»
به‌گزارش ساینس دیلی، از زمان ثبت اسناد به سبک مدرن در سال ۱۸۸۰، نُه سال گذشته گرم‌ترین سال‌های زمین بوده است. در سال ۲۰۲۲، زمین حدود ۱.۱۱ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم‌تر از میانگین اواخر قرن نوزدهم بود. گاوین اشمیت، مدیر GISS، مرکز پیش‌گام ناسا درزمینه‌ی مدل‌سازی اقلیمی گفت: «دلیل این روند گرمایش آن است که فعالیت‌های انسانی مقادیر عظیمی از گازهای گلخانه‌ای را وارد اتمسفر می‌کند و اثرهای سیاره‌ای طولانی‌مدت ناشی از آن نیز ادامه خواهد یافت.»
انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت انسان، پس از افت کوتاه‌مدتی در سال ۲۰۲۰ به‌علت دنیاگیری کووید، دوباره افزایش پیدا کرد. اخیراً دانشمندان ناسا و نیز دانشمندان بین‌المللی مشخص کرده‌اند که میزان انتشار کربن‌دی‌اکسید در سال ۲۰۲۲ بی‌سابقه بوده است.
ناسا با استفاده از ابزار EMIT (بررسی منبع گرد‌وغبار معدنی سطح زمین) که سال گذشته به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد، برخی از اَبَرمنتشرکننده‌های متان را نیز شناسایی کرد. متان یکی از گازهای گلخانه‌ای قوی است. براساس تحقیقات GISS که سال ۲۰۲۲ در نشست سالانه‌ی اتحادیه‌ی ژئوفیزیک آمریکا ارائه شد و طبق نتایج مطالعه‌ای جداگانه، منطقه‌ی شمالگان همچنان قوی‌ترین روندهای گرمایش را تجربه می‌کند (نزدیک چهار برابر میانگین جهانی).
جوامع سراسر جهان اثرهایی را تجربه می‌کنند که دانشمندان آن‌ها را با گرم‌شدن هوا و اقیانوس‌ها مرتبط می‌دانند. تغییرات اقلیمی بارندگی و طوفان‌های استوایی را تشدید کرده و شدت خشک‌سالی‌ها را افزایش داده و تأثیر خیزآب‌ها را بیشتر کرده است. سال گذشته، باران‌های موسمی سیل‌آسا پاکستان را ویران و خشک‌سالی طولانی‌مدت جنوب‌غربی ایالات متحده را درگیر کرد. در سپتامبر، توفند یان به یکی از توفندهای قوی و خسارت‌باری تبدیل شد که قاره‌ی آمریکا را درنوردید.
ردیابی زمین در حال تغییر
تجزیه‌و‌تحلیل دمای جهانی ناسا حاصل داده‌هایی است که ایستگاه‌های هواشناسی و ایستگاه‌های تحقیقاتی جنوبگان و ابزارهای نصب‌شده روی کشتی‌ها و شناورهای اقیانوسی جمع‌آوری کرده‌اند. دانشمندان ناسا این اندازه‌گیری‌ها را تجزیه‌و‌تحلیل می‌کنند تا بتوانند نبود قطعیت موجود در داده‌ها را در نظر بگیرند و از روش‌های ثابتی برای محاسبه اختلاف میانگین دمای سطح جهان برای هر‌سال استفاده کنند. اندازه‌گیری‌های زمینی از دمای سطح با داده‌های ماهواره‌ای مطابقت دارد که دستگاه ژرفاسنج مادون‌قرمز جوّی ناسا واقع بر ماهواره آکوا از سال ۲۰۰۲ جمع‌آوری کرده است.
ناسا از دوره‌ی ۱۹۵۱ تا ۱۹۸۰ به‌عنوان مبنایی برای درک چگونگی تغییر دمای جهان در طول زمان استفاده می‌کند. این خط پایه شامل الگوهای اقلیمی مانند لانینا و ال‌نینو و سال‌هایی می‌شود که به دلایل دیگر به‌طور‌غیرعادی سرد یا گرم هستند. هدف از این کار آن است که تنوع طبیعی در دمای زمین در نظر گرفته شود.
عوامل زیادی می‌توانند بر میانگین دما در هر سال تأثیر بگذارند. برای مثال، سال ۲۰۲۲ با اینکه سومین سال متوالی ازنظر وجود شرایط لانینا در اقیانوس آرام گرم‌سیری بود، یکی از گرم‌ترین سال‌های ثبت‌شده بود. دانشمندان ناسا تخمین می‌زنند که به‌دلیل تأثیر خنک‌کنندگی لانینا ممکن است دمای زمین اندکی (۰/۰۶ درجه‌ی سانتی‌گراد) درمقایسه‌با میانگین موجود در شرایط عادی اقیانوس کاهش پیدا کرده باشد.
تجزیه‌و‌تحلیل جداگانه‌ای از اداره‌ی ملی اقیانوسی و جوّی ایالات متحده (NOAA) به این نتیجه رسید که از سال ۱۸۸۰، دمای سطح زمین در رده‌ی ششمین سال گرم بوده است. دانشمندان NOAA در تجزیه‌و‌تحلیل‌های خود از بسیاری از همان داده‌های خام استفاده می‌کنند که ناسا استفاده می‌کند؛ اما دوره‌ی مبنا (۱۹۰۱ تا ۲۰۰۰) و روش‌شناسی متفاوتی دارند. اگرچه رتبه‌بندی برای برخی سال‌ها می‌تواند اندکی متفاوت باشد، به‌طور‌کلی تخمین‌های NOAA با تخمین‌های ناسا مطابقت دارد و هر دو گرمایش طولانی‌مدت را نشان می‌دهند.
مؤسسه‌ی مطالعات فضایی گادرد ناسا داده‌های دمای سطح جهان تا سال ۲۰۲۲ و کد نحوه‌ی انجام تجزیه‌و‌تحلیل خود را در‌دسترس عموم قرار داده است. مؤسسه‌ی یادشده یکی از آزمایشگاه‌های ناسا است که بخش علوم زمین مرکز پروازهای فضایی گادرد در مریلند آن را اداره می‌کند. ناگفته نماند این آزمایشگاه به دانشکده‌ی مهندسی و علوم کاربردی و مؤسسه‌ی زمین دانشگاه کلمبیا در نیویورک وابسته است.
