راه هایی مفید برای شخصیت شناسی در سفر
حقیقت این است که برخی افراد، حتی در صورت جور بودن همه شرایط، تمایل چندانی به سفر ندارند. این در حالی است که برخی دیگر حتی از کوتاه ترین زمان ها و کوچکترین فرصت ها برای رفتن به سفر استفاده می کنند. روانشناسان معتقدند وجود ویژگی های شخصیتی خاصی در افراد موجب تمایل بیشتر آنها به سفر می شود.
می گویند اگر می خواهید فردی را خوب بشناسید با او به مسافرت بروید. درواقع نوع و سبک زندگی افراد تا حد زیادی به ویژگی های شخصیتی، گرایش ها و علایق آنها بستگی دارد و علاقه و گرایش به سفر، گردش و تفریح هم از این قاعده مستثنا نیست. بهزاد تریوه، متخصص روانشناسی و مشاور خانواده و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران به شما می گوید تیپ های شخصیتی مختلف اهل چه نوع مسافرت هایی هستند و چطور می توانید با توجه به نوع مسافرت های یک فرد شخصیت او را بشناسید.
نحوه انتخاب بهترین افراد برای مسافرت
معاشرتی ها بسیار خوشگذران هستند
معاشرت و تعامل با دیگران برای این تیپ شخصیتی در اولویت قرار دارد به همین دلیل این افراد قصدشان از مسافرت گذران وقت با دوستان، اقوام و فامیل یا آشنا شدن با افراد جدید است. معمولا سفرهایی که این دسته افراد می روند شبیه مهمانی رفتن است.
افراد سرزنده و فعال، طبیعت گردی دوست دارند
افراد سرزنده و فعال بیشتر تمایل دارند در طبیعت باشند و به قصد نیرو گرفتن از جنگل، کوه و دریا برای سفر برنامه ریزی می کنند. این افراد در سفر بسیار پرجنب وجوش، فعال و سرزنده هستند و بیشتر زمان و انرژی شان را صرف طبیعت گردی می کنند.
جسورها اهل ماجراجویی هستند
افراد جسور و شجاع معمولا برای اینکه حس اعتماد به نفس را در خودشان تقویت کنند به سفر می روند. این افراد سفرهایی را انتخاب می کنند که در آن ماجراجویی زیادی باشد. بازدید از مکان های کشف نشده و کم بازدید مثل غارها، جنگل ها و بیابان های ناشناخته برای آنها جذابیت زیادی دارد.
آسوده خاطرها به جاهای آشنا سفر می کنند
یکنواختی و پرهیز از خطر (عدم ریسک پذیری) بارزترین ویژگی افراد آسوده خاطر است. از این رو این افراد بیشتر به جاهایی سفر می کنند که برای شان آشنا باشد؛ مثلا مکان هایی را انتخاب می کنند که قبلا به آنجا رفته باشند. معمولا این افراد جای خاصی را به عنوان پاتوق دارند و سفر به آنجا برای شان در اولویت است.
شخصیت شناسی افراد با این نکات
سلطه جوها تابع جمع هستند
افراد سلطه جو در مواقع مختلف نظر خاصی ندارند و بیشتر پیرو نظر و عقیده دیگران هستند. از این رو خودشان معمولا برای سفر داوطلب نمی شوند و جای خاصی را هم پیشنهاد نمی دهند بلکه مایلند دیگران سفری را ترتیب دهند و از آنها دعوت کنند همراهی شان کند.
مضطرب ها زیاد دور نمی شوند
افراد مضطرب به علت نگرانی هایی که دارند زیاد نمی توانند از شهر، دیار، خانه و کاشانه شان دور بمانند. سفر کردن به جاهایی که با محل زندگی آنها فاصله زیادی دارد، آنها را مضطرب و نگران می کند. از این رو مکان های نزدیک تر را برای سفر رفتن ترجیح می دهند. این افراد به علت حساسیت هایی که دارند از رفتن به جاهایی مثل کویر، جنگل، کوه و دشت که امکانات رفاهی و بهداشتی کمتری دارد، خوش شان نمی آید. بیشتر دوست دارند به شهرها سفر کنند چون هم خطر کمتری آنها را تهدید می کند و هم اینکه هر لحظه نگران و مضطرب نمی شوند و برای برگشتن به خانه امکانات بیشتری در اختیار دارند.
افسرده ها به زور سفر می کنند
این دسته افراد روحیه و خلق و خوی گرفته و دلمرده ای داشته و بیشتر به تنهایی و عزلت گزینی گرایش دارند. معمولا علاقه چندانی به سفر رفتن ندارند و به توصیه و اجبار اطرافیان برای عوض شدن حال و هوای شان گاهی تنهایی سفر می کنند. رفتن به مکان هایی مثل نقاط سردسیر یا مناطقی که در نزدیکی دریا قرار دارد و بارندگی در آنها زیاد است را ترجیح می دهند. فصل پاییز فصل مورد علاقه این افراد است و در روزهای پاییز گرایش و تمایل بیشتری به سفر کردن دارند.
غیرمنطقی ها غیرقابل پیش بینی هستند
«هر چه پیش آید خوش آید» شعار این دسته افراد در زندگی است و معمولا بدون هیچ برنامه ریزی عازم سفر به ناکجاآباد می شوند؛ یعنی به طور ناگهانی بدون اینکه مقصد مشخصی داشته باشند، تصمیم می گیرند به مسافرت بروند و به جزئیات ماجرا اهمیت چندانی نمی دهند. فقط به قصد اینکه سفری رفته باشند، راهی می شوند.
خجالتی ها از آدمیزاد به دور هستند
افراد خجالتی از آنجا که از تعامل و ارتباط با دیگران لذت نمی برند و در حضور جمع احساس خوشایندی ندارند، معمولا تمایل دارند به جاهایی سفر کنند که دور از مردم باشد؛ مکان هایی که خالی از سکنه است باب طبع این افراد برای مسافرت است؛ مثل یک جنگل دورافتاده که کلبه ای هم برای اقامت در آن وجود دارد.
دمدمی مزاج ها همسفر خوبی نیستند
افراد دمدمی مزاج احساسات دوگانه زیادی دارند؛ یعنی دقیقا نمی دانند چه کاری را باید انجام دهند و چه کاری را نباید انجام دهند. به همین دلیل مدام تردید دارند و تصمیمات شان راتغییر می دهند. این افراد اصلا همسفرهای خوبی نیستند چون لحظه ای حال شان خوب است و لحظه ای دیگر حال شان خوب نیست. در موقعیتی که همه شاد و خوشحالند این افراد ناگهان وارد فاز غم می شوند و بالعکس یا میانه راه تصمیــــم می گیرند بازگردند. حالات و احساسات دوگانه این افراد در سفرهای دسته جمعی و گروهی دیگر افراد را هم سردرگم می کند.
پرخاشگرها استاد آسیب رساندن هستند
در درون پرخاشگر ها احساسات کنترل نشده ای وجود دارد و از کودکی یاد گرفته اند به شکل نامناسب و ضداجتماعی آنها را ابراز کنند. از این رو این دسته از افراد دوست دارند به جاهایی سفر کنند که امکان پرداختن به تفریحات خشن و ناسالمی مثل شکار، رانندگی با سرعت غیرمجاز، آسیب رساندن به طبیعت، روشن کردن آتش و... وجود داشته باشد.
سردمزاج ها بسیار خونسرد و بی خیالند
از آنجا که سردمزاج ها آدم های سرد و بی احساسی هستند، تفریحات خشک و بی روح که خالی از هرگونه هیجانی است را ترجیح می دهند. آنها دوست دارند به جاهایی سفر کند که بتوانند در کمال آرامش و خونسردی بدون هیچ چالش و هیجانی اوقات شان را سپری کنند. این افراد در طول سفر به جای اینکه از روند مسافرت لذت ببرند دوست دارند زودتر به مقصد برسند. سفر رفتن با این دسته افراد کسل کننده است.
خودمحور ها سفر های سخت را انتخاب می کنند
خودمحورها افرادی جدی و دیکتاتور هستند و سفرهایی با سختی های زیادی را در پیش می گیرند؛ مثل سفر به کوهستان یا بیابان های بی آب و علف باب طبع این دسته افراد است. این افراد به علت خودرای بودن معمولا به همسفران شان اجازه نمی دهند، نظرات شان را ابراز و تصمیماتی را اعمال کنند و همواره در تلاشند حرف خودشان را به کرسی بنشانند.
تکانشی ها زود جوگیر می شوند
تکانشی ها معمولا مکان هایی را انتخاب می کنند که برای سفر به آنجا تبلیغاتی انجام شده باشد؛ مثلا اگر تلویزیون آگهی بازدید از مکان های دیدنی شهر همدان را پخش کند این افراد بدون در نظر گرفتن شرایط موجود، جوگیر شده و کوله بار سفر می بندند. آتش اشتیاق این افراد همان طور که زود شعله ور می شود زود هم خاموش می شود. گاهی ممکن است در میانه راه از ادامه سفر پشیمان شوند و تصمیم به بازگشتن بگیرند.
خلاق ها از همه امکانات استفاده می کنند
چون این افراد در انجام همه امور خلاقیت به خرج می دهند به جاهایی سفر می کنند که به بهترین نحو بتوانند از همه امکانات و شرایط موجود به نفع موقعیت خودشان استفاده کنند؛ مثلا اگر شغل شان تجارت است مکانی را برای سفر انتخاب می کنند که بتوانند در طول سفر بازاریابی هم کنند یا اگر دانشجو هستند به جاهایی سفر می کنند که بتوانند برای یکی از واحدهای درسی شان اطلاعات علمی جمع آوری کنند.
مصمم ها مدام خودشان را اثبات می کنند
این افراد شخصیت های سختکوش و مستقلی دارند و معمولا موقعیت ها و مکان هایی را برای سفر ترجیح می دهند که بتوانند در آن توانایی های خودشان را بسنجند؛ مثلا به منظور عکاسی، تیراندازی، شنا، کوهنوردی، رانندگی و. . . برنامه سفر چند روزه ای را ترتیب می دهند. مسافرت در صورتی برای این افراد لذتبخش خواهد بود که تجربه سفر آنها را به این نتیجه برساند که چقدر مصمم، توانمند، سختکوش و بااراده هستند.
حسابگر ها به فکر جیب شان هستند
از آنجا که این افراد حساب و کتاب همه چیز را دارند و حواس شان به جیب شان است، معمولا جاهایی را برای مسافرت انتخاب می کنند که هزینه کمتری برای شان داشته باشد. حسابگرها چند روز قبل از سفر هزینه های سفر مثل هزینه رفت و برگشت، محل اقامت، خورد و خوراک و. . . را برآورده و سعی می کنند حتی الامکان آنها را کاهش دهند.
ایده آل گراها خاص و ویژه سفر می کنند
هر سفری شخصیت های کمال گرا را قانع نمی کند و ترجیح می دهند کم به مسافرت بروند اما هر بار یک سفر درجه یک، همه چیز تمام و تجملی را تجربه کنند. از مدت ها قبل درباره جایی که می خواهند بروند تحقیق کرده و بهترین گزینه را انتخاب می کنند، حتی اگر هزینه آن بیشتر از توان مالی شان باشد. بلیت و هتلی که مدنظرشان است را از چند وقت قبل رزرو می کنند.
افراد ماجراجو به فکر تجربیات تازه ای هستند
افراد ماجراجو و تجربه گرا افرادی هستند که اصطلاحا گفته می شود از نیروی جاذبه سرپیچی می کنند و سبک زندگی شان خیلی همرنگ و موافق با عوام مردم نیست. این افراد شخصیت برون گرایی دارند و درجه مخاطره جویی و جست وجوی تازگی در آنها بسیار بالاست به همین دلیل دوست دارند در سفر فعالیت های جدید و تازه ای را مثل غواصی، سقوط از ارتفاع و چتربازی تجربه کنند.
ولخرج ها بعد از سفر جیب های شان خالی است
این افراد به قصد و منظور پول خرج کردن و خرید کردن سفر می روند و جاهایی را برای سفر انتخاب می کنند که جاذبه های خرید مثل مراکز خرید و فروشگاه های بزرگ و زنجیره ای زیاد و متنوعی داشته باشد. در طول سفر بی محابا پول خرج می کنند. معمولا همه پولی که همراه دارند را خرج می کنند و برای گذران و سپری کردن باقی سفر مجبور می شوند از دیگران پول قرض بگیرند.
