شعر با حرف ب از شاعران معروف
شروع بیت با حرف ب برای مشاعره و مسابقاتی که در زمینه شعر و شاعری برگزار می شود، اطلاعات شما را برای حضور هرچه بهترتان افزایش میدهد.
اگر مایلید در مشاعره با حرف ب، از دوستان خود پیشی بگیرید، پیشنهاد می کنیم اشعار ساده و روان این بخش از پلاس وی را با دقت خوانده و حفظ شوید.
راهنمای جستجوی شعر مشاعره بر اساس حروف الفبا
| الف | آ | ب | پ | ت | ث | ج | چ | ح | خ | د |
| ذ | ر | ز | ژ | س | ش | ص | ض | ط | ظ | ع |
| غ | ف | ق | ک | گ | ل | م | ن | و | ه | ی |
شعر با حرف ب از حافظ
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟
که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست
که مونسِ دمِ صبحم، دعای دولت توست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به صدق کوش، که خورشید زایَد از نَفَسَت
که از دروغ سیه روی گشت صبحِ نخست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست
که مونسِ دمِ صبحم، دعای دولت توست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به صدق کوش، که خورشید زایَد از نَفَسَت
که از دروغ سیه روی گشت صبحِ نخست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره، تو را چه افتادست؟
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برو فِسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیادِ عمر بر بادست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کارِ ما زاریست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلکِ سروری به دشواریست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برو معالجهٔ خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به سِرِّ جامِ جم آنگه نظر توانی کرد
که خاکِ میکده کُحلِ بَصَر توانی کرد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به حسن و خُلق و وفا کس به یارِ ما نرسد
تو را در این سخن انکارِ کارِ ما نرسد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بعد از این دستِ من و دامنِ آن سروِ بلند
که به بالایِ چَمان از بُن و بیخَم بَرکَنْد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند
گره از کارِ فروبستهٔ ما بگشایند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بخت از دهانِ دوست نشانم نمی‌دهد
دولت خبر ز رازِ نهانم نمی‌دهد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف ب از سعدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بنده‌وار آمدم به زنهارت
که ندارم سلاح پیکارت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بی‌تو حرام است به خلوت نشست
حیف بود در به چنین روی بست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بر من که صبوحی زده‌ام خرقه حرام است
ای مجلسیان راه خرابات کدام است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با همه مهر و با منش کینست
چه کنم حظ بخت من اینست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست
دستگاه صبر و پایاب شکیباییم نیست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بازت ندانم از سر پیمان ما که برد
باز از نگین عهد تو نقش وفا که برد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
باد آمد و بوی عنبر آورد
بادام شکوفه بر سر آورد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با کاروان مصری چندین شکر نباشد
در لعبتان چینی زین خوبتر نباشد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با دوست باش گر همه آفاق دشمنند
کاو مرهم است اگر دگران نیش می‌زنند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به بوی آن که شبی در حرم بیاسایند
هزار بادیه سهلست اگر بپیمایند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به حسن دلبر من هیچ در نمی‌باید
جز این دقیقه که با دوستان نمی‌پاید
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به انتظار تو آبی که می‌رود از چشم
به آب چشم نماند که چشمه می‌زاید
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به فلک می‌رسد از روی چو خورشید تو نور
قل هو الله احد چشم بد از روی تو دور
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به عمر خویش ندیدم شبی که مرغ دلم
نخواند بر گل رویت چه جای بلبل باغ
شعر با حرف ب از مولانا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بریده شد از این جوی جهان آب
بهارا بازگرد و وارسان آب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برای لقمه‌ای نان چون گدایان
مریز از روی فقر ای میهمان آب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بازآمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب
آورد آتشی که نمیرد به هیچ آب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بادست مرا زان سر اندر سر و در سبلت
پرباد چرا نبود سرمست چنین دولت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بده یک جام ای پیر خرابات
مگو فردا که فی التأخیر آفات
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به جای باده درده خون فرعون
که آمد موسی جانم به میقات
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
باز درآمد به بزم مجلسیان دوست دوست
گر چه غلط میدهد نیست غلط اوست اوست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برات عاشق نو کن رسید روز برات
زکات لعل ادا کن رسید وقت زکات
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به باغ‌های حقایق برات دوست رسید
ز تخته بند زمستان شکوفه یافت نجات
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بازرسیدیم ز میخانه مست
بازرهیدیم ز بالا و پست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد
خورشید جان عاشقان در خلوت الله شد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بگذشت مه روزه عید آمد و عید آمد
بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد
شعر با حرف ب از خیام
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بر چشم تو عالم ارچه می‌آرایند
مگرای بدان که عاقلان نگرایند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بسم‌الله الرحمن الرحیم
هست کلید در گنج حکیم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بسیار چو تو روند و بسیار آیند
بربای نصیب خویش کت بربایند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بر من قلم قضا چو بی من رانند
پس نیک و بدش ز من چرا می‌دانند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم
زان پیش که از زمانه تابی بخوریم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برخیز و مخور غم جهان گذران
بنشین و دمی به شادمانی گذران
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
سرمست بدم که کردم این عیاشی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با من به زبان حال می‌گفت سبو
من چون تو بدم تو نیز چون من باشی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با سرو قدی تازه‌تر از خرمن گل
از دست منه جام می و دامن گل
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف ب از نظامی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به نام آنکه هستی نام ازو یافت
فلک جنبش زمین آرام ازو یافت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برآمد ناگه آن مرغ فسون ساز
به آیین مغان بنمود پرواز
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به پاسخ گفت کین در سفتنی نیست
و گر هست از سر پا گفتنی نیست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به آیین جهان‌داران یکی روز
به مجلس بود شاه مجلس‌افروز
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به گوهر پایه گوهر شود خرد
به دیبا آب دیبا را توان برد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به در بر حلقه زد خاموش خاموش
برون آمد غلامی حلقه در گوش
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به خوش‌مغزی به از بادام تر بود
به شیرین‌استخوانی نیشکر بود
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف ب از شهریار
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
باز کن نغمه جانسوزی از آن ساز امشب
تا کنی عقده اشک از دل من باز امشب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت
بازار شوق پردگیان باز درگرفت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بار غمی که شانه تهی کرد از او فلک
این زلف و شانه خواهدم از دوش برگرفت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد
با لعلت آب حیوان آبی به جو ندارد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
با شهریار بی‌دل ساقی به سرگرانی است
چشمش مگر حریفان می در سبو ندارد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
بروی سنگ قبر تو نهادم سینه ای سنگین
دو دل با هم سخن گفتند بی صوت و صدا حافظ
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به خاک من گذری کن چو گل گریبان چاک
که من چو لاله به داغ تو خفته ام در خاک
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ببوس دفتر شعری که دلنشین یابی
که آن دل از پی بوسیدن تو بود هلاک
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم
به عشق زنده شدم تا که جاودان مانم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
