اینجا روستای دورافتاده ی گارنگ در نپال است که به روش و با شرایط بسیار عجیب و خارق العاده ای به جمع ۀوری عسل می پردازند.
مردمان این روستا از سه روز قبل از شروع این مراسم به شکرگزاری و عبادت به دلیل نعمتهای بسیار می پردازند.
شکار عسل کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است که نیازمند بی خوابی تلاش و جرات است.همانطور که می بینید کندوها در دل کوهها جای گرفته اند که مردم این روستا برای متفرق کردن زنبورها از لانه هایشان و راحت تر شدن برداشت و جمع آوری عسل گیاهی را می سوزانند که از سوختن آن دودی بلند می شود که زنبورها را مجبور به ترک ان محدوده می نماید.
چوب های بلند ابزار تراشیدن عسل از کندو ها به سبد شکارچیان است.
بعد از مدت سه ساعت تلاش مردهای روستا عسلی به اندازه ی 20 کیلوگرم را به خانه میبرند.