صحبت های احسان حدادی درباره حکم شلاق

نشست خبری احسان حدادی صبح شنبه یازدهم دی ماه در کمیته ملی المپیک برگزار شد. بعد از المپیک ریو این برای نخستین بار بود که حدادی در جمع خبرنگاران پاسخگوی سوالات آنها بود.

احسان حدادی درباره اعلام نشدن مصدومیتش قبل از بازی های المپیک 2016 ریو، گفت :من تجربه آسیب دیدگی قبل از المپیک را در سال 2008 و قبل از المپیک پکن داشتم؛ زمانی که خیلی آماده بودم و می توانستم مدال المپیک بگیرم، اما این اتفاق رخ نداد. سال گذشته تقریبا حدود یک سال و دو ماه پیش تمریناتم را شروع کردم ولی از ناحیه زانو احساس درد می کردم. در واقع این آسیب دیدگی از لندن وجود داشت اما به دلیل این که ریسک بالایی بود این جراحی را انجام ندادم. تمرینات ما در کشور آفریقا خیلی خوب بود و طوری برنامه ریزی کرده بودم که در تابستان حدود 66 متر پرتاب کنم ولی بعد از آفریقا کف پایم شدیدا درد گرفت و متوجه شدم که کف پایم استخوان اضافه آورده است. همین راه رفتن را برای من سخت کرد و حتی زمانی که در کیش می دویدم درد داشتم. دلیلی وجود نداشت که این موضوع را رسانه ای کنم ، چرا که احتمال دادم زمانی که به آلمان می روم آن را درمان کنم. در رقابت ها آغاز فصل رکورد من 63 متر بود در حالی که برنامه ریزی ام برای آن زمان پرتاب 66 متری بود. از آن زمان متوجه شدم که نمی توانم در المپیک نتیجه بگیرم. زمانی که در آلمان بودم دائما آمپول به کف پایم تزریق می کردم و تقریبا هفته ای 60 بار آمپول می زدم هر چند که عده ای می گفتند که این امکان پذیر نیست. من هر کاری کردم که به آمادگی برسم سختی کشیدم، گریه کردم و درد کشیدم ولی اگر یک اتفاق نخواهد رخ دهد نمی توان کاری کرد.

حدادی در پاسخ به این سوال که تغییر ماساژورش تاثیری در نتیجه المپیک و آسیب دیدگی او داشته است یا خیر؟ توضیح داد:سه ماه بعد از تمرینات متوجه شدیم که اخلاق زاخاروف و کیم به یکدیگر نمی خورد و آنها نمی توانند با هم کار کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم که ماساژورمان را عوض کنیم و همین موضوع ضربه زیادی به ما زد.

او درباره انتخاب هادی سپهر زاد به عنوان مربی خود، اظهار کرد:سپهرزاد، قهرمان دهگانه آسیا است. رشته ای است که به نظر من سخت ترین رشته ورزشی می باشد. من همیشه دوست داشتم که با او کار کنم. سال پیش هم آقای کیهانی پیشنهاد دادند که او در کنار ما در تمرینات حضور داشته باشند ولی اعلام کردند که هزینه ها بالا است. متاسفانه مدیران گاهی اشتباه هایی می کنند که بعدا نتیجه خیلی بعدی دارد. مگر ما چند مربی با کیفیت داریم که می توانیم از آنها استفاده کنیم. در تمام دوران تمرینی من در ایران او با هزینه خودش در کنار کیم حضور داشت و حتی سال گذشته کیم به خاطر مریضی اش به روسیه رفت سپهرزاد در کنارم بود و یک اردوی پانزده روزه خوب داشتیم. من بعد از آن به تهران آمدم و توانستم دیسک را 65 متر پرتاب کنم. من بارها گفته بودم که اگر در ایران قرار باشد با یک نفر کار کنم آن فرد هادی سپهرزاد است. در حال حاضر هم سه ماه آزمایشی با یکدیگر کار می کنیم و اگر از هم راضی بودیم همکاری خود را ادامه می دهیم.

احسان حدادی همیشه از این موضوع که گفته می شود او پر هزینه ترین ورزشکار ایران است ناراحت می شود. او در این باره گفت:دولت فعلی و همچنین دولت قبل از من حمایت کرد. مهم ترین نکته ای که برای انتخاب سرمربی مهم است این که باید اور ا قبول داشته باشیم. این که من سپهرزاد را انتخاب کردم اول به خاطر مسائل مالی بود. من همیشه می گویم و می خندم ولی همواره از درون داغون شده ام چرا که همه می گویند که حدادی پر هزینه ترین ورزشکار ایران است. اما هیچ کس نمی گوید که او چه مدال مهمی را گرفته است. خدا را شکر که همه کمک کردند که مدال بگیرم ولی من هیچ گاه با هیچ مدالی قانع نشدم. در ایران هر ورزشکاری مدال می گیرد رهایش می کنند. من هم سه سال بعد از المپیک لندن رها شدم و با ماساژور کار می کردم. هشت ماه قبل از المپیک ریو به من اعلام کردند که چه چیزی می خواهی. در هشت ماه حتی بهترین و قوی ترین ورزشکار دنیا هم نمی تواند کاری کند.

پرتابگر دیسک درباره زمان قراردادش با هادی سپهرزاد گفت :همان طور که گفتم ما سه ماه با هم کار می کنیم تا ببینم او می تواند با اخلاق شخص من بسازد یا خیر؟! پیدا کردن مربی واقعا سخت است. متاسفانه فدراسیون ما به خاطر روابط کم بین المللی اش برای ورزشکار سطح پایین هم نمی تواند مربی بیاورد، چه برسد به کسی که مدال المپیک هم دارد. دوومیدانی سمبل المپیک است. افراد برای این که 9 ثانیه مسابقه بولت را ببینند هشت هزار پوند هزینه می کنند. در جهان دوومیدانی همه چیز متفاوت تر از ایران است. باید لابی قوی داشته باشید. من فکر می کنم که انتخاب سپهرزاد تصمیم درستی بود و می دانم که او می تواند به من کمک کند.

حدادی در پاسخ به این سوال که هزینه عمل جراحی اش بعد از المپیک ریو را به صورت شخصی پرداخت کرده است یا فدراسیون آن را تقبل کرده است، اظهار کرد:من سه عمل جراحی انجام داده ام، در واقع به روی چال رفتم و خوابیدم و به دکتر گفتم که هر چیزی که مشکل دارد را درست کن. داروهای بی هوشی روی ذهن تاثیر زیادی دارد. بعد از سه عمل جراحی گذشته که داشتم یعنی لوزه، کتف و مهره کمر، من کمی فراموشی گرفته ام و به همین دلیل تلاش کردم که یک بار بیهوش شوم. هزینه عمل بعد از المپیکم خیلی زیاد شد و به غیر از هتل و پرواز حدود 100 میلیون تومان شد. در مدتی که در ایران بودم روزهای سختی را سپری کردم. دوران نقاهت برای افراد سنگین وزن و همواره کسی که تمرین می کند سخت است. من دو ماه روی ویلچر بودم و اصلا دوست نداشتم که خانواده ام من را این گونه ببینند. البته هزینه کیش را فکر می کنم فدراسیون پرداخت کرد و به نوعی باید بگویم که همه چیز خیلی خوب است. فدراسیون پیگیر شرایط من بود و ماشین می فرستاد تا من به جاهایی که می خواهم بروم. البته بودجه فدراسیون کم است و توانشان همین است.

او در پاسخ به این سوال که چقدر امیدوار است که باز هم به روزهای خوب خود باز گردد، گفت :اگر قرار بود مسابقه ندهم و هدف نداشتم 20 روز بعد از المپیک عمل نمی کردم و این درد و سختی را به جان نمی خریدم. هدف بلند مدت دارم. هدفم بازی های آسیایی است. من سه مدال طلای این بازی ها را در کارنامه خود دارم و می خواهم با کسب چهارمین مدال اولین ورزشکار آسیایی شوم که این چهار مدال را به دست آورده است. کار سختی است ، چرا که 16 سال باید در اوج باشی. رقابت های قهرمانی جهان سال 2019 و المپیک 2020 توکیو هدف های بلند مدت من است. مسابقات بازی های کشورهای اسلامی، قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان لندن رقابت هایی است که می خواهم از آنها برای رسیدن به پیشرفتم استفاده کنم.

حدادی در ادامه درباره قطع شدن حقوق ورزشکاران دوومیدانی با نظر فدراسیون، گفت :خدا را شکر نسبت به خیلی از کشورهای اروپایی دیگر ما از لحاظ مالی مشکلات کمتری داریم و حتی آدم های انسان دوستی هستیم که به هم کمک می کنیم. در ایران هیچ کس به خاطر غذا نمی میرد. زمانی که قرار می شود به یک ورزشکار حقوقی ندهید باید از لحاظ سخت افزاری و دیگر مسائل همه چیز این جا برایش مهیا کنید تا او از جیب خود خرج نکند. وقتی که امکانات را در اختیارش قرار می دهید او با چه انگیزه ای می تواند تمرین کند. چه کسی با این وضعیت فرزند خود را به دوومیدانی می فرستد؟ به دوومیدانی می آید که در آن چیزی نیست؟ باید منتظر باشد تا قهرمانی آسیا را به دست بیاورد تا شاید 50 میلیون به او پول بدهند. همان طور که می دانید دوومیدانی رشته ای سخت و نتیجه در آن در طولانی مدت به دست می آید. این که حقوق ورزشکار را قطع کنند اصلا درست نیست. با این حال من راضی هستم که حقوقم قطع شود و به چهار نوجوان داده شود تا بتوانند کار کنند. این که تصمیم بر آن شد که حقوق ورزشکاران قطع شود یک اشتباه بود. البته من به فدراسیون هم حق می دهم چرا که دوستان در ایران بودند و فقط با ورزشکاران ایرانی سر و کار داشتند. مالاخوفسکی لهستانی ماهی 75 هزار دلار درآمد دارد و پنج هزار یورو هم از فدراسیون کشورش می گیرد. او با این شرایط انگیزه لازم را هم پیدا می کند و دغدغه ای برای کار ندارد. 50 میلیون تومان حتی هزینه پروتیئن ورزشکار هم نیست. به نظر من کار کارشناسی نشده است. با این روند دوومیدانی رو به نابودی می رود. ما باید از داشته هایمان استفاده کنیم و بعدا چند هزار استعداد را پرورش بدهیم.

حدادی با بیان این که از لحاظ تکنیکی احتیاجی به تغییر و تحول ندارد و به دنبال این است که مربی تمرینات او را ساماندهی کند، گفت :از لحاظ تکنیکی احتیاج به تغییر و تحول وجود ندارد و فقط باید برخی ترمیم ها صورت بگیرد. یکی باید در کنارم باشد که برخی از مسائل را گوشزد و زمان تمریناتم را تنظیم کند. زمانی که تنها تمرین می کنی این اتفاق به خوبی رخ نمی دهد. هر زمانی که من به تهران آمدم همیشه کار پیش آمده و کمی نظم تمرینات بر هم خورده است. اما شهرستان واقعا شرایط اردو را دارا است. حضور سپهرزاد برای من از لحاظ روحی بسیار مهم است و فکر می کنم که باید چنین شرایطی حاکم باشد تا من بتوانم به آن چه که بودم برگردم.

او درباره رفتن کیم بوخونسوف مربی روسی اش گفت :کیم مربی قوی بود ولی به دلیل کهولت سن در تمرینات خسته می شد و دائم به من می گفت اگر من بخوابم دیگر بیدار نمی شوم و اگر این اتفاق رخ بدهد تو چه می کنی. در تمرینات در اتاق او را می زدم و زمانی که او بیدار نمی شد می گفتم که دیگر تمام کرده است! با این حال من به او روحیه می دادم که هیچ اتفاقی رخ نمی دهد. خوشبختانه هادی سپهرزاد جوان است و اگر روزی هم در اتاقش را باز نکند من نگران نمی شوم (با خنده) . بعد از اردوی آفریقا کیم یک مریضی سخت ریوی گرفت. ساعت هفت صبح موبایل من زنگ خورد و همسر او اعلام کرد که کیم مرده است. به هتل ارم رفتم و دیدم که روی تختش افتاده و زاخار به من گفت که به او ویتامین C دادم. از همان زمان دائما به من می گفت که من می میرم و در تمرینات نیز اعلام می کرد که اگر به هتل بروم حتما می میرم و از فردا باید به دنبال مربی باشیم.

او در پاسخ به این سوال که آیا از حریفان آسیایی خود عقب افتاده است یا خیر؟ اظهار کرد:با وجود این که من نتیجه ضعیفی کسب کردم ولی من همچنان در آسیا قوی هستم. نمی توانم بگویم که کارم در آسیا راحت است اما سخت هم نیست. من هدفم بازی های آسیایی است و نگاه ویژه ای هم به رقابت های قهرمانی آسیا دارم. هادی سپهرزاد تاکید زیادی دارد که ورودی جهانی را کسب کنم. من دو دوره است که در قهرمانی آسیا شرکت نکرده ام و ترجیح دادم برادران صمیمی به این رقابت ها بروند، چرا که دوست داشتم آنها مدال بگیرند. امیدوارم که آسیب دیدگی رخ ندهد و بتوانم نتیجه لازم را کسب کنم، چرا که هر کسی به آنچه که بخواهد می تواند برسد. من انگیزه اش را دارم. خداوند همواره به من لطف داشته است. در این مدت که روی ویلچر بودم نتوانستم نماز بخوانم چرا که نماز خواندن نشسته را اصلا دوست ندارم و به خداوند گفتم که بعدا قضای آن را می خوانم. دوست ندارم وقتی خداحافظی کردم بگویم ای کاش این کار را انجام داده بودم.

پرتابگر دیسک ایران در پاسخ به این سوال که آیا کیهانی می تواند دوومیدانی ایران را نجات بدهد یا خیر؟ گفت :تنها خدا می تواند کسی را نجات بدهد. هر کسی که توانایی انجام کاری را دارد می تواند کمک کند. امیدوارم که کیهانی بتواند به دوومیدانی کمک خوبی انجام بدهد. اگر کشتی ، وزنه برداری و تکواندو را جمع کنیم تازه به اندازه یک فدراسیون دوومیدانی می شود که هر کدام هم رییس جدا می خواهد. مهم ترین نکته ای که باید بگویم این است باید به یکدیگر احترام بگذاریم. باید در واقع حرمت امامزاده را متولی آن نگه دارد. متاسفانه آقای کیهانی کمی بد قول هستند. باید بدانند که ورزش با بانک متفاوت است. کسی که به بانک می آید با کسی که ورزشکار است فرق می کند و باید احترام بگذارد. یک حقوق یک میلیونی تا آخر عمر به من می رسد. احترام در ورزش مهم ترین اصل است. ورزشکاری که سختی زیادی می کشد اگر احترام هم نبیند کار برایش سخت می شود. من سال گذشته نیز اردوی 40 روزه در آفریقا داشتم ولی ویزایم 20 روز بود. با هزار دردسر توانستیم به ایران برگردیم. اتفاقات دیگری هم از این دست رخ داد ولی اگر به آنها اشاره کنم می گویند که او این نشست را برگزار کرده تا انتقاد کند. اما یک مدیر قوی باید در دوومیدانی وجود داشته باشد. این یک افتخار است که شخصی رییس فدراسیون باشد. من نمی گویم که او لایق نیست. شاید در بانک و در مدیریت های دیگر لایق باشد اما کار در دوومیدانی سخت است. امیدوارم که تا قهرمانی آسیا اتفاق بدی نیفتد. دوومیدانی ورزش اول المپیک است. هر کشوری که دوومیدانی قوی دارد دیگر ورزش هایش هم قوی هستند. از وزیر ورزش و جوانان تشکر می کنم که اعلام کرد به رشته های پر مدال مثل دوومیدانی اهمیت می دهد. دوومیدانی واقعا نیازمند است، چرا که ما می دانیم که ورزشکارانش پول ندارند. اگر با تنیس روی میز مقایسه کنیم 100 میلیون تومان پول می گیرند متوجه می شویم که دوومیدانی چقدر عقب مانده است و همین نشان می دهد که ما مشکل داشتیم که الان منتظر گرفتن سه مدال در آسیا هستیم.

او در ادامه درباره حواشی بعد از المپیکش با صحبت هایی که مبنی بر عدم بازگشتش به ایران گفته شده بود، خاطر نشان کرد:هر وقت هر انسانی که موفق می شود پشت سرش حاشیه درست می کنند. در کشور ما هم حاشیه زیاد است. من نمی گویم که خیلی خوب هستم اما همیشه خواسته ام طوری زندگی کنم که هم خدا و هم بنده خدا از من راضی باشند. سال 2011 من به آلمان رفتم و دیدم که خبری منتشر شده است مبنی بر این که حدادی در آمریکا پناهنده شده است. آقای افشارزاده با من تماس گرفت و گفت که چه اتفاقی افتاده است. من گفتم برای در آوردن لوزه ام که در لندن دردسرساز نشود به بیمارستان و دکتر آمدم. درباره نکته ای هم در خصوص عدم بازگشتم به ایران بعد از المپیک ریو به وجود آمد باید بگویم که اگر چیزی بود من در حال حاضر این جا نبودم.

حدادی در پاسخ به این سوال که آیا حکم شلاقی برای او صادر شده است، گفت :یک بار جواب این سوال را دادم. اگر چیزی بود من الان اینجا نبودم.

پرتابگر دیسک ایران درباره طلبش از باشگاه پرسپولیس نیز گفت :من پرسپولیسی هستم. البته باید بگویم که خیلی هم فرق ندارد. هر کسی هم که خوب بازی کند من طرفدار او هستم. در زمان مدیریت آقای رویانیان من با باشگاه پرسپولیس قرارداد بستم و این باشگاه از لحاظ برد تبلیغاتی به نفعش شد. این باشگاه، باشگاه بزرگی است و برای هوادارانش هم احترام زیادی قائل هستم و به همین دلیل هیچ چیزی نگفتم و نیازی هم نیست که طلبم را بگیرم. البته از ذوب آهن طلب دارم اما با این که از پرسپولیس هم پول می خواهم می گویم طلبی ندارم ، چرا که هوادارانش بسیار مشدی هستند.

او درباره این که آیا روزی به سمت مربیگری می آید یا خیر؟ گفت :مربیگری کار سختی است و من اصلا اعصاب آن را ندارم. در واقع اصلا بلد نیستم که کار تاکتیکی یاد بدهم. باید برای مربیگری خیلی صبور باشی و من صبور نیستم. با این حال اگر کاری از دستم بر بیاید برای همه انجام می دهم.