مراسم سومین روز درگذشت غلامرضا تختی در مسجد فخر تهران با حضور سیل عظیمی از مردم و دوستداران مرحوم تختی برگزار شد که در این مراسم با شکوه عکاس پیشکسوت و سرشناس به نام غلامحسین ملک عراقی تصاویری ثبت کرد که ساواک هیچوقت اجازه منتشر آن تصاویر را به این عکاس نداد که هم اکنون وی بعد از چندین سال اقدام به انتشار این عکسها کرد.در ادامه توضیحات بیشتر در این باره می خوانید.
این عکاس پیشکسوت 88 ساله که اواخر دهه 20 خورشیدی کار در مطبوعات را شروع کرده، در طول پنج دهه، تصویر گر بسیاری از رویدادهای مهم سیاسی، اجتماعی، هنری و ورزشی کشورمان بوده است. یکی از رویدادهایی که پس از 46 سال همچنان در ذهن و خاطره غلامحسین ملک عراقی همچنان زنده مانده، درگذشت غلامرضا تختی، جهان پهلوان ایرانی در 17 دی 1346 است.
تشییع پیکر این کشتی گیر اسطوره ای تا آرامگاهش در ابن بابویه شهر ری و مجلس ختم او، از جمله مراسمی بوده اند که ملک عراقی از آن ها عکاسی کرده است.
او با یادآوری آن روز ها می گوید:«روزی که خبر درگذشت تختی منتشر شد، شهر یک پارچه سوگوار شد، چون همه مردم از اقشار گوناگون او را بسیار دوست داشتند. آن روز ها کمتر کسی خبر خودکشی او را باور می کرد و اینکه عوامل حکومت تختی را کشته اند، در تمام شهر پخش شده بود.»
غلامحسین ملک عراقی ادامه می دهد:«من نمی خواهم در مورد چگونگی مرگ جهان پهلوان حرفی بزنم، چون در این سال ها در باره اش زیاد صحبت شده است. تنها می خواهم مراسم تشییع پیکر و ختم او را یادآور شوم که با حضور ده ها هزار نفر از مردم برگزار شد که تا آن زمان سابقه نداشت.»
به گفته این عکاس «تا یکی دو روز پس از درگذشت غلامرضا تختی، مطبوعات هیچ محدودیتی برای انتشار اخبار و عکس نداشتند، اما پس از تشییع با شکوه پیکر غلامرضا تختی با حضور جمعیت انبوه مردم و با توجه به خبرهایی که دهان به دهان می چرخید و از قتل تختی حکایت داشت، ساواک سانسور را شروع کرد و دست روزنامه ها و نشریات را بست.»
او با یادآوری روزهای سرد دی ماه 1346 می گوید:«حکومت که از محبوبیت تختی در زمان زنده بودنش بار ها ضربه خورده بود، با دیدن سیل جمعیت تشییع کنندگان پیکر او بار دیگر به وحشت افتاد و با ابلاغ دستور به مطبوعات، دیگر اجازه نداد خبر ها و عکس های مراسم ختم و بزرگداشت این کشتی گیر بزرگ در صدر صفحات روزنامه ها قرار بگیرد.»
همچنین وی توضیح داد:«این مجلس ختم هم مثل دیگر مراسمی که برای تختی برگزار می شد، شاهد حضور هزاران نفر بود که داخل، صحن و خیابان ها اطرف مسجد فخر را پر کرده بودند. از این مراسم من عکس های زیادی گرفتم که به دلیل دستور ساواک، هیچ کدام اجازه انتشار نیافتند. اینک پس از 46 سال، از میان نگاتیو هایم، این یکی را انتخاب کرده ام که منتشر شود.»
