غزل 289 فال حافظ: مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

فال حافظ پلاس وی و غزل شماره 289 حافظ :مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 289 یا همان شعر "مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 289 حافظ را در این بخش از فال حافظ پلاس وی خواهید خواند.

متن شعر و غزل مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

*****

دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی

بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

*****

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیده‌ست و ندارد نگهش

*****

بوی شیر از لب همچون شکرش می‌آید

گر چه خون می‌چکد از شیوه چشم سیهش

*****

چارده ساله بتی چابک شیرین دارم

که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

*****

از پی آن گل نورسته دل ما یا رب

خود کجا شد که ندیدیم در این چند گهش

*****

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش

*****

جان به شکرانه کنم صرف گر آن دانه در

صدف سینه حافظ بود آرامگهش

معنی و تفسیر غزل شماره 289 حافظ در فال شما

ای صاحب فال، با این همه لطف و صفا و صمیمیتی که در وجودت جاری است، چرا از ابراز محبت به دیگران دریغ می‌کنی؟ هنوز هم در دل تو شور و شوق کودکی زنده است و تو در حال و هوای بچگی به سر می‌بری.

بهتر است از دیگران برای انجام کارهای ریز و درشت گله نکرده و خودت را از تعهدات مبرا ندانی؛ دست از شانه خالی کردن بردار.

به یاد داشته باش که با شکستن دل‌ دیگران نه تنها به جایی نخواهی رسید بلکه احساس بدی در قلب و روح تو حاکم خواهد شد.

به عشق خود وفادار و پایبند بمان و ارزش دوستان و دوستداران خود را بدان. اگر محبت، خوبی، لطف و صفا را یکجا باهم داشته باشی، در نزد خداوند و خلق خداوند عزیز خواهی بود.