غزل صارمی متولد 1357 در تهران دوره بازیگری را در کلاس های آزاد گذراند. بازی در سینما را از سال 1378 با عروس آتش به کارگردانی خسرو سینایی آغاز کرد.
غزل صارمی درباره اینکه چرا مدتی است در فیلم و سریال های تلویزیون حضور ندارد، گفت:یک کار برای محرم به من پیشنهاد شد و قرار بود در آن حضور پیدا کنم اما به نتیجه نرسید. با این حال خودم هم نمی دانم که چرا در کارهای تلویزیونی حضور ندارم و کمتر به من پیشنهاد می شود.وی ادامه داد:مخصوصا که من در این سال ها به پختگی بیشتری رسیده ام. یک بازیگر مدام در حال اصلاح خودش است و بعد از هر بازی بازخوردها را بررسی و مهندسی می کند و برای کارهای بعدی خود تصمیم می گیرد.
بازیگر زیر آسمان شهر با اشاره به اینکه مدتی در ایران نبوده است از تاثیر ارتباط با کارگردانان سخن گفت و بیان کرد:من مدتی در ایران نبودم و بعضی به من می گویند این باعث شده است که کارگردانان فکر کنند دیگر نمی خواهم بازی کنم و یا می گویند سیستم ارتباطی ام ضعیف است. نمی دانم این حرف چقدر درست است چون من همان تلفن همیشگی را دارم و همان بازیگر سابق هستم و حتی به پختگی های بیشتری هم رسیده ام. به هرحال من کارگردانی سینما خوانده ام و در این سال ها هم از فضای هنری ایران دور نبوده ام.
وی ادامه داد:با این حال فکر می کنم از جهاتی هم درست باشد چون حافظه تصویری ما بیشتر به سراغ کسانی می رود که بیشتر در صحنه بوده اند. کارگردان شاید با همان بازیگری که همکاری داشته است دوباره کار کند چون قابل اعتمادتر و قابل دسترس تر است.
بازیگر فیلم عروس آتش درباره علاقه خود در حوزه بازیگری بیان کرد:من بازیگری را دوست دارم و می خواهم در این زمینه فضاهای متفاوت را تجربه کنم؛ کار طنزی که قابل دفاع باشد یا ملودرامی قوی. اساسا یاد گرفتن را دوست دارم و بچه حرف گوش کنی هم هستم و می توانم برای هر کارگردانی شاگرد خوبی باشم چون همیشه پیشرفت برایم مهم بوده است.
بازیگر سینمایی گهواره ای برای مادر از کارگردانان مورد علاقه خود برای بازیگری نام برد و عنوان کرد:بسیار دوست دارم برای داریوش مهرجویی و تهمینه میلانی بازی کنم و فکر می کنم اینها آرزوی هر بازیگری است و همچنین دوست دارم دوباره برای خسرو سینایی کار کنم. علاوه بر اینها تجربه ایفای نقش برای حسن فتحی هم برایم لذتبخش است. البته افراد زیادی هستند و شاید بعدا در مروری دوباره پشیمان شوم که چرا نامی را از قلم انداخته ام.
صارمی که در این چند سال مشغول مطالعه ادبیات در سوئد بوده است، در این باره توضیح داد:فکر می کنم ادبیات از این حیث که بتوانید با جامعه ای که در آن زندگی می کنید آشنا شوید اهمیت زیادی دارد و بعد به شخصیت پردازی شما در کار نیز کمک می کند. ادبیات به نظرم جزو واجبات زندگی است و اصلا لذتبخش ترین قسمت آن این است که به این وسیله با فضاهای متفاوت انسانی و اجتماعی آشنا می شوید.
بازیگر مجموعه های راه شب و زیر تیغ اضافه کرد:این مطالعه و آشنایی با ادبیات برای هر شخصی به نحوی در زندگی بازتاب پیدا می کند به طور مثال زمانی من خواستم در یک اثر نمایشی بازی کنم که مطالعه کتاب کولی کنار آتش منیرو روانی پور فضای بسیار خوبی از شخصیت یک زن اهل جنوب به من داد و به من کمک بسیاری کرد. این وظیفه بازیگر است که به نحوی خودش را در فضای حکیمانه نگه دارد و به طور آرشیوی و ماخذوار خود را با مسایل حوزه اش به روز کند.
وی در پایان با بیان اینکه مطالعه آدم را به روز نگه می دارد، از ای بوک ها گفت و بیان کرد:در سوئد مطالعه بیشتر جریان دارد و ای بوک ها بیشتر از کتاب ها معمول هستند. سایت هایی هم هستند که این امکان را فراهم می کنند تا مخاطب بتواند کتاب مورد علاقه خود را دانلود کند.
