فضیلت مناجات المحبین +متن و ترجمه دعا

بخش نهم از مناجات خمس عشر مشهور به مناجات المحبین (مناجات محبان خدا)

خواندن دعاهایی مانند مناجات پانزده گانه که در مفاتیح الجنان نیز آمده اند، به خود سازی و ترک گناه کمک می رساند؛ و علمای اخلاق نیز به خواندن آنها سفارش کرده اند؛ همان طور که محمدتقی مجلسی – پدر علامه مجلسی- می گوید:شایسته است که سالک الی الله مداومت بر خواندن مناجات خمس عشر داشته باشد.

مناجات المحبین (مناجات محبان خداوند) از مناجات های پانزده گانه خمس عشراست که از امام سجاد(ع) نقل شده و محبت خداوند، لوازم و آثار محبت به خداوند، بندگی و لطف و عنایت خدا، موضوعات این مناجات می باشد.

 متن وترجمه مناجات المحبین 

مناجات المحبین

بسم الله الرّحمن الرّحیم

نام خدای بخشاینده مهربان

اِلهی‏ مَنْ ذَاالَّذی‏ ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنْکَ بَدَلاً، وَمَنْ ذَاالَّذی‏

خدایا نیست که شیرینی محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگری را بکند و کیست که به مقام‏

اَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغی‏ عَنْکَ حِوَلاً، اِلهی‏ فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ

‏ قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از تو باشد خدایا قرار ده ما را از زمره کسانی‏که‏

لِقُرْبِکَ وَوِلایَتِکَ، وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَمَحَبَّتِکَ، وَشَوَّقْتَهُ اِلی‏ لِقآئِکَ،

برای قرب و دوستیت برگزیده‏ای و برای عشق و محبتت خالصش گردانده و به دیدارت شائقش کرده و به قضا

وَرَضَّیْتَهُ بِقَضآئِکَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلی‏ وَجْهِکَ، وَحَبَوْتَهُ بِرِضاکَ،

و قدرت راضیش ساخته و به دیدن رویت به او نعمت بخشیده و به خوشنودی خویش مخصوصش گردانده‏

وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَقِلاکَ، وَبَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فی‏ جِوارِکَ،

و از غم هجران و فراقت پناهش داده و در جایگاه راستی در جوار خویش جایش داده و

وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ، وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِکَ، وَهَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِکَ،

به معرفت خویش مخصوصش کرده و برای پرستش و عبادتت او را لایق کردی و در ارادت خویش دل شیدایش کردی‏

وَاجْتَبَیْتَهُ لِمُشاهَدَتِکَ، وَاَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّکَ

و برای مشاهده جمالت انتخابش کردی و رویش را برای خودت از اغیار خالی کردی و دلش را برای محبت خویش فارغ کردی‏

وَرَغَّبْتَهُ فیما عِنْدَکَ، وَاَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ، وَاَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ، وَشَغَلْتَهُ‏

و تنها بدانچه نزد تو است راغبش کردی و ذکر خویش را بدو الهام کردی و سپاسگزاریت را بدون نصیب کردی‏

بِطاعَتِکَ وَصَیَّرْتَهُ مِنْ صالِحی‏ بَرِیَّتِکَ، وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِکَ

و به طاعت خود سرگرمش ساختی و او را از بندگان شایسته‏ات گرداندی و برای مناجات خویش انتخابش کردی‏

وَقَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّشَیْ‏ءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ‏

و بریدی از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد خدایا قرار ده ما را از کسانی‏که شیوه‏شان در زندگی‏

الْإِرْتِیاحُ اِلَیْکَ وَالْحَنینُ، وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَهُ وَالْأَنینُ، جِباهُهُمْ ساجِدَهٌ

شادمانی با تو و زاری به درگاه تو است و روزگارشان آه و ناله است پیشانیهاشان در برابر عظمتت به خاک‏

لِعَظَمَتِکَ، وَعُیُونُهُمْ ساهِرَهٌ فی‏ خِدْمَتِکَ، وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَهٌ مِنْ‏

افتاده و از دیدگانشان در خدمتت یکسره بیدار است و سرشکشان از

خَشْیَتِکَ، وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَهٌ بِمَحَبَّتِکَ، وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَهٌ مِنْ مَهابَتِکَ،

ترس تو ریزان و دلهاشان به محبتت آویزان و قلبهاشان از هیبتت از جا کنده شده است‏ یا

مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّیهِ رآئِقَهٌ، وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ‏

ای که انوار قدسش برای دیدگان دوستانش در کمال درخشندگی است و پرتوافکنیهای جمالش برای

قلوب‏ عارِفیهِ شآئِفَهٌ، یا مُنی‏ قُلُوبِ الْمُشْتاقینَ وَیا غایَهَ امالِ الْمُحِبّینَ،

عارفان زداینده (چرکیها) است ای آرمان دل مشتاقان و ای منتهای آرزوی دوستان‏

اَسْئَلُکَ حُبَّکَ وَحُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَحُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنی‏ اِلی‏ قُرْبِکَ،

از تو خواهم دوستی خودت و دوستی دوستدارانت و دوستی هر عملی که مرا به قرب تو واصل گرداند

وَاَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَیَّ مِمَّا سِواکَ، وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّی‏ اِیَّاکَ قآئِداً اِلی‏

و تو را در پیش من محبوبتر از ماسوای تو قرار دهد و از تو خواهم که دوستیم را نسبت به تو جلودارم قرار دهی تا

رِضْوانِکَ، وَشَوْقی‏ اِلَیْکَ ذائِداً عَنْ عِصْیانِکَ، وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَیْکَ‏

مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنی که بازدارنده از نافرمانیت باشد و بر من منت نِه به اینکه بر من توجهی‏

عَلَیَّ، وَانْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَیَّ، وَلا تَصْرِفْ عَنّی‏ وَجْهَکَ،

فرمایی و با دیده دوستی و عطوفت بر من بنگری و رو از من مگردانی‏

وَاجْعَلْنی‏ مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَالْحِظْوَهِ عِنْدَکَ، یامُجیبُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

و مرا از جمله سعادتمندان و بهره‏مندان نزد خود قرار دهی ای پاسخ دهنده ای مهربانترین مهربانان‏