گفتگوی خواندنی با فلور نظری
با فلور نظری گفتگویی خواندنی را انجام داده ایم که خواندنش خالی از لطف نیست، نظری در این گپ و گفت از دوران کودکی خود و نویسندگی اش می گوید.
وی علاوه بر داشتن مدرک کارشناسی مدیریت و بازیگری از دانشگاه سوره، دوره های بازیگری را زیرنظر اساتیدی چون مهتاب نصیرپور و محمد رحمانیان گذرانده است.
نظری در آثاری چون «رویای خیس»، «خانه به دوش»، «مسافری از هند»، «پرواز در حباب» و «نفس گرم» نقش آفرینی کرده است و 20 سال است که در عرصه بازیگری فعالیت می کند.
گفتگوی ما را با این هنرمند در ادامه می خوانید:
* دوران کودکی شما چگونه گذشت؟
دوران کودکی من بسیار شاد و پر از هیجان و شادی های کودکانه گذشت؛ چون تابستان ها به خانه مادربزرگ می رفتیم و سه ماه در خانه با صفایش، خانه ای بزرگ در دل یک باغ بزرگ، مثل تکه ای از بهشت می ماندیم.
* چند خواهر و برادر دارید؟
در کل 4 فرزند هستیم؛ سه دختر و یک پسر.
* بازی های شما در کودکی؟
ما همه جور بازی در دل طبیعت داشتیم، از فوتبال و هفت سنگ و گرگم به هوا گرفته تا قایم باشک و والیبال و خاله بازی.
* کارتون های مورد علاقه شما چه بود؟
همه کارتون های والت دیزنی مثل میکی موس و سیندرلا.
* دوست داشتید، چه کاره شوید؟
مهماندار و معلم.
* فکر می کردید، روزی بازیگر شوید؟
نه هیچ وقت فکر نمی کردم، بازیگر شوم؛ اما نقاش خیلی خوبی بودم و روی سنگ و چوب نقاشی می کردم، نویسنده خوبی هم بودم زیاد داستان می نوشتم. همیشه یواشکی برای 6-5 نفر دیگر هم انشا می نوشتم.
* آشپز خوبی هستید؟
به نظر آن هایی که دستپختم رو خوردند خیلی خوبه، میگن حتی نیمرو و املتت هم خیلی لذیده.
عاشق لوبیاپلو با گوشت تکه ای و لوبیای زیاد هستم؛ ولی از همه غذاها خوشم میاید.
* چه سبک موسیقی را می پسندید؟
کلاسیک، پاپ و سنتی.
* اهل فوتبال هستید؟
بله، شدید!
* طرفدار چه تیم هایی هستید؟
تیم ملی ایران و پرسپولیس، تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ.
* چند فرزند دارید؟
یک پسر به نام «شروین» که ما «نیما» صدایش می کنیم.
* از اینکه در عرصه بازیگری فعالیت می کنید، راضی هستید؟
بله، من عاشق حرفه ام هستم، عاشق بودم که بعد از لیسانس مدیریت، وارد سوره شدم و بازیگری آموختم.
من هرجا که بتوانم نقش جذاب تری را خلق کنم، دوست دارم؛ اما به تازگی سینما برایم جذابیت بیشتری نسبت به تلویزیون پیدا کرده است.
* شما خارج از کشور زندگی می کنید، دوری از وطن برایتان سخت نیست؟
من هر زمانی که دوست داشته باشم، برمی گردم. حتی وقتی که پیشنهاد کاری هم نداشته باشم. چون همیشه در رفت و آمد هستم دلتنگی هم به وجود نمی آید.
*به نظر شما راز ماندگاری یک هنرمند چیست؟
راز ماندگاری یک هنرمند در کنار هنر نابی که می آفریند، به روز بودن و هماهنگ شدن با علم و دانش روز سینما، تشخیص، تعهد و سلامت جسم و روح و افکارش است.
* شیرین ترین و تلخ ترین خاطره تان در دوران کاری؟
شیرین ترین خاطراتم به سریال «خانه به دوش» و کار با رضا عطاران برمی گردد، تلخ ترین خاطره ام فوت «رضا سعیدی» عزیز بود وقتی که من مشغول بازیگری در «رویای خیس» بودم. آقای لیالستانی هم، سریالی را کار می کردند و بعد شنیدیم هنرمند ارزشمندمون سرصحنه فوت کردند.
* نظرتان در خصوص بازیگران جوان چیست؟
بازیگران جوان باید بیایند و کار کنند؛ ولی با دانش و علم زیاد بازیگری. تمرین کنند و ادب و احترام و شأن پیشکسوتان این حرفه را حفظ کنند.
پرانرژی بودن برای همه کارها، هر کاری را با جان و دل انجام می دهم و سمبل کاری نمی کنم.
* دوست دارید در چه نقشی بازی کنید که تا به حال پیش نیامده است؟
نقش های تاریخی، پیش آمده اما کم بودند.
* علاوه بر بازیگری در زمینه های دیگر هنر فعالیتی دارید؟
من هنوز هم قلم خوبی دارم و در بعضی از فضاهای اجتماعی می نویسم. «مینیمال نویسی» می کنم کوتاه، موجز و نغز.
* بازیگری در آثار طنز را دوست دارید یا جدی؟
طنز را دوست دارم؛ اما برایم فرقی نمی کند در چه ژانری بازیگری کنم، مهم نقش است که دوست داشته باشم.
رضا عطاران بی نظیر است. در آثاری به کارگردانی او بازیگری کردم و در چند کار سینمایی با او همبازی بودم. در همه امور حرفه ای، درست و دوست داشتنی است. خلاصه فوق العاده است.
* توصیه شما به علاقه مندان بازیگری؟
توصیه را کسی گوش نمی کند، همه می خواهند زود، تند و سریع مشهور شوند. آن هم نه یک بازیگر محبوب؛ اما برای آن دسته که گوش شنوا دارند عرض می کنم، سخت بخواهید بازیگر شوید، سخت بخوانید و سخت تمرین کنید، زیاد فیلم ببینید و در دیدن فیلم ها توجه و دقت داشته و بر جامعه ای که زندگی می کنید، اشراف داشته باشید، همراه با صبر و پشتکار.
