مدعی با کلاس و بسیار معروف جوایز اسکار امسال

واژه پُست اشاره ای به کلمه دوم تشکیل دهنده عنوان «واشینگتن پست» روزنامه مشهور و پرتیراژ آمریکایی است که در اوایل دهه 1970 و عمدتاً در سال 1971 مدارکی را درباره کج روی های مختلف و سیاسی کاخ سفید در ارتباط با جنگ ویتنام و برخی مناقشات دیگر افشا و چاپ کرد که آن را کاغذهای پنتاگون و بهتر بگوییم «مدارک پنتاگون» نامیده اند و این البته قبل از افشاگری معروف تر این روزنامه در مورد رسوایی واترگیت بود که منجر به برکناری ریچارد نیکسون از پست ریاست جمهوری آمریکا شد. البته واشینگتن پست در افشا و درج اسرار و مدارک پنتاگون با نیویورک تایمز دیگر روزنامه مشهور آمریکایی شریک و همکار بود و این که اسپیلبرگ نقش و سهم واشینگتن پست را چنان بیشتر دانسته که در عنوان فیلمش و در متن قضایا سهم چشمگیری به خبرنگاران و تحقیق گران روزنامه نیویورک تایمز نداده است. به ادعای سران فعلی تایمز سود نیست و حتی توهین و کم ارزش جلوه دادن کنکاش های این نشریه بوده است و به همین سبب نیز به دادگاه شکایت برده اند.

مدعی جدی جایزه اسکار امسال

آغاز تبلیغات برای فیلم
حقیقت امر هر چه بوده باشد. سازندگان فیلم یک تلاش تبلیغاتی عظیم را برای معرفی هر چه بیشتر آن آغاز کرده اند تا هم سودسازی بیشتری در گیشه ها داشته باشند و هم با شروع فصل توزیع جوایز برترین های سال سهمی هر چه بیشتر از انبان مجسمه ها و یادبودها و امثال آن برای خود بردارند. در همین ارتباط هفته پیش اولین مرتبه نمایش فیلم در تالار دریل اف زانوک در منطقه هالیوود واقع در شهر لس آنجلس آمریکا برای علاقمندان و ارباب جراید صورت پذیرفت و ایمی پاسکال تهیه کننده اصلی فیلم در این اجتماع برای حضار سخن گفت و از سوی دیگر در شهر نیویورک آمریکا نیز «پست» در یک سأنس فوق العاده به روی پرده رفت و تفاوت این مراسم با آیین لس آنجلس این بود که نه فقط اسپیلبرگ بلکه دو ستاره و بازیگر اصلی فیلم یعنی مریل استریپ و تام هنکس نیز در محل حاضر شدند و با مدعوین و رسانه ها سخن گفتند. در این فیلم هنکس نقش بن براولی را بازی می کند که سردبیر زرنگ و کلک باز واشینگتن پست در آن ایام بود و استریپ نیز در قالب کاترین گراهام ظاهر می گردد که ناشر و مالک و سرمایه گذار اصلی آن روزنامه تلقی می شد. همه این موارد نشانه هایی از اسکار و لااقل کاندیدایی های وسیع را برای این جوایز در بردارد و آنهایی که فیلم را قبل از شروع اکران رسمی و جهانی اش (در 2 دی ماه) دیده اند، همین ارزش گذاری را روی آن صورت داده اند.
از «زیر ذره بین» تا فیلم فعلی
فیلم هایی با این مضامین و با پای فشردن بر حرکت آزادانه رسانه ها برای افشای کج روی ها همیشه با نظر مثبت و تحسین نهادهای ناظر بر سینما مواجه شده اند، چه برسد به زمان هایی که اسپیلبرگ صحنه گردان پروژه باشد و غول هایی مثل استریپ و هنکس مقابل دوربین بایستند و به قول برخی نقادان آمریکای شمالی فیلم جدید اسپیلبرگ روزنامه ای است که باید آن را حتماً دید! اگر هم واپسین مرتبه ای را طلب کنید که فیلمی با این مضمون جایزه اسکار برترین فیلم سال را برده باشد، لازم نیست به گذشته دور سفر کنید و ماجرا به همین دو سال پیش برمی گردد که فیلم «زیر ذره بین» (یا «در مرکز توجه») با بازی مایکل کیتون در رل اصلی این جایزه را تصاحب کرد. جالب تر این که لیز هانا سناریست تازه اوج گرفته این فیلم با توجه به تأکید فراوان قصه اش بر شخصیت کاترین گراهام یعنی ناشر و مدیر واشینگتن پست امید داشت پیروزی هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری سال پیش آمریکا پذیرش یک زن سیاست پیشه و کاشف کج روی های سایرین را در مرکز داستان وی مقدورتر سازد و در نتیجه وقتی هیلاری انتخابات را باخت. هانا فقط امید داشت بخت و اقبال مساعد به یاری او بیاید و باعث پیدا شدن خریدارانی برای این سناریو شود و کار طولانی مدت او روی زمین نماند.
می ترسم فقط خواب باشد
به همین سبب او امروز به صراحت می گوید که واگذار شدن پروژه ساخت قصه اش در قالب یک فیلم سینمایی به اسپیلبرگ و همکاران سرشناس وی چنان رویاگونه است که می ترسد هر لحظه از خواب بیدار و به او تفهیم شود که هیچ یک از اینها صحت نداشته است. امروز فیلم کامل شده و آماده نمایش اسپیلبرگ حاکی از صحیح و واقعی بودن ماجرا است. آن قدر صحیح که شاید فقط با اهدای برخی از جوایز عمده سینمایی پایان سال به آن بتوان وجوه مثبت و قوی فیلم را پاس داشت و کیست که با توجه به عمق این ماجرا و ابعاد سیاسی و هنری قوی فیلم و بازیهای فوق العاده برخی هنرمندان حاضر در این اثر هنری این احتمال را اندک بیانگارد.

مدعی جدی جایزه اسکار امسال

بیوگرافی استیون آلن اسپیلبرگ:

استیون آلن اسپیلبرگ کارگردان، تهیه کننده و فیلم نامه نویس آمریکایی یهودی، برنده 3 جایزه اسکار و یکی از موفقترین کارگردانان تاریخ سینما، هم در میان منتقدان و هم در بین مردم عادی است.
او از موفق ترین کارگردانان سینما در زمینه تجاری محسوب می شود که با فیلم های آرواره ها (1975)، ای.تی (1982) و پارک ژوراسیک (1993) رکورد فروش سینمای جهان را شکست و هریک از این فیلم ها پرفروش ترین فیلم دوران خود بودند. مجموع فروش فیلم های ساخت اسپیلبرگ تاکنون به رقم چشم گیر 8 / 5 میلیارد دلار رسیده است و نشریه اقتصادی فوربس ثروت این فیلم ساز آمریکایی را بیش از 3 میلیارد دلار برآورد کرده است.

او ابتدا فیلمهای حادثه ای می ساخت اما امروز او را به خاطر چالش هایش در ساخت فیلم هایی با مضامین هولوکاست، برده داری، جنگ و تروریسم می شناسند. نخستین فیلم بلند وی دوئل نام داشت که یک فیلم جاده ای است. او اکنون موفقترین کارگردان سینما در زمینه تجاری است. او کارگردان و تهیه کننده موفقترین فیلم ها در گیشه سینما بوده است و کارگردانان بسیاری از او تأثیر پذیرفته اند. در سال 2004 از دید مجله پریمیر و دیگر نشریات او قدرتمندترین و پرنفوذترین شخص در صنعت سینما بوده است؛ و در پایان قرن بیستم مجله لایف او را پرنفوذترین شخص در این زمینه شناخت.