مریخنورد پرسویرنس ناسا دهمین و واپسین لولهی نمونهی پرشده از مواد مریخ را روی سطح این سیاره انداخته و بدین ترتیب «نخستین مخزن نمونهی بشر در جهانی دیگر» را تکمیل کرده است. این کاوشگر مریخی ۶ هفتهی پیش بهعنوان بخشی از ماموریت جمعآوری مواد مریخ با هدف ارسال به زمین برای مطالعهی بیشتر، رهاسازی لولههای تیتانیومی سنگ و خاک را آغاز کرد.
پرسویرنس در فوریه ۲۰۲۱ (اسفند ۱۳۹۹) به مریخ رسید و داخل گودالی ۴۸ کیلومتری به نام دهانه یزرو فرود آمد. این کاوشگر با هدف جستجوی نشانههای حیات میکروبی باستانی و جمعآوری نمونه از محیط مریخ، به این سیاره فرستاده شده است. دانشمندان بر این باورند که میلیاردها سال پیش، دهانه یزرو احتمالا دارای رودخانهای بوده که به دریاچهای وسیع منتهی میشده و این دریاچه از شرایط لازم برای پشتیبانی از حیات میکروبی برخوردار بوده است.
مریخنورد درحالحاضر ۱۷ نمونهی اصلی را حمل میکند و ناسا امیدوار است که درنهایت بتواند با ارسال مجموعهای از فضاپیماهای دیگر، آنها را تحویل بگیرد و به زمین آورد. بااینحال هرچند پرسویرنس هماکنون در وضعیت خوبی بهسر میبرد، اتفاقات پیشبینیناپذیر بسیاری ممکن در ۵ یا ۶ سال آینده رخ دهد.
درنتیجه، تیم ماموریت مخزن بهتازگی تکمیلشده را که در منطقهی سهچنگال در دهانه یزرو قرار دارد، بهعنوان پشتیبان درنظرگرفت تا درصورت ناکامی پرسویرنس در تحویل نمونههای روی خود، ماموریت با شکست مواجه نشود. مکان هر لوله بهدقت نقشهبرداری شده است تا بعدا بتوان آنها را حتی درصورت رفتن زیر گردوخاک، با استفاده از دو هلیکوپتر شبیه به اینجنیوتی پیدا و جمعآوری کرد.
اکنون که تمام وظایف در منطقهی سهچنگال انجام شده است، پرسویرنس ماموریتی طولانیتر را بهمنظور کاوش قلمرو «دلتا تاپ» در نزدیکی خود برعهده گرفته است. انتظار میرود کارزار اکتشاف این ناحیه نزدیک به هشت ماه طول بکشد و مریخنورد درجریان آن، سنگها و رسوباتی را بررسی کند که ظاهرا بهوسیلهی رود باستانی به دهانهی یزرو منتقل شدهاند.
تمرکز ماموریت اصلی اکنون به بازیابی نمونههای مریخی در آینده معطوف شده است. سال گذشته، لاکهید مارتین بهعنوان پیمانکار ناسا وظیفهی ساخت وسیلهی صعود مریخی (MAV) را برعهده گرفت. این فضاپیما قرار است نمونههای جمعآوریشده را از روی سطح مریخ پرتاب کند و به نخستین موشکی تبدیل شود که با موفقیت از روی جهانی دیگر برخاسته است. صعودگر پس از رسیدن به مدار مریخ، نمونهها را به فضاپیمایی دیگر که بهدست آژانس فضایی اروپا ساخته میشود، تحویل خواهد داد و این فضاپیما درنهایت محمولهی گرانبهایش را به دست دانشمندان مشتاق روی زمین خواهد رساند.
ناسا درحالحاضر تخمین میزند که مریخنشین بازیابیکننده نمونهها در بهترین حالت در سال ۲۰۲۸ روی مریخ فرود خواهد آمد. بااینحال انتظار نمیرود که نمونههای جمعآوریشده تا پیش از سال ۲۰۳۳ به زمین برسند.
آوردن نمونههای مریخ به زمین بهوضوح بسیار دشوارتر از آن است که بهنظر میآید. این ماموریت نمود بیش از یک دهه تلاش است و برای موفقیت به گامهای فوقالعاده پیچیدهی زیادی نیازی دارد که برخیشان، مانند فرودآوردن موشکی که قادر به برخاستن دوباره باشد، برای نخستینبار برداشته میشوند. بااینحال، اگر تیمهای مسئول این ماموریت بتوانند از پس چالشهای بیسابقهی پیشروی خود بربیایند، به دانستن اینکه آیا حیات زمانی فراتر از زمین وجود داشته است یا نه، بیش از همیشه نزدیک خواهیم شد.