احساساتی که از والدین به کودک منتقل میشود
همانطور که می دانید کودکان از روی ما الگوبرداری می کنند بنابراین زمانی که مقابل آن ها هستیم، باید خیلی مراقب رفتار خود باشیم و هر حرفی را به زبان نیاوریم و مهم تر از همه این که احساسات ما به صورت ناخودآگاه به کودک انتقال پیدا می کند که در این قسمت از خانواده پلاس پلاس وی قصد داریم این احساسات را به شما معرفی کنیم تا بیشتر مراقبشان باشید.
خشم
سه نوع اصلی از خشم ناسالم وجود دارد. خشم بسیار شدید، خشم مجهول و خشم سرکوب کننده که همه این ها تاثیر منفی روی کودک دارد. به عنوان مثال اگر یکی از والدین به خاطر خشمگین بودن فریاد بزند، قطعاً کودکش هم این رفتار را یاد می گیرد و از آن برای ابراز خشم خود استفاده می کند. خانواده باید سعی کند خشم و عصبانیت و رفتار هایی که باعث ابراز خشم می شود را کنترل کند.
احساس گناه
هنگامی که شما بعضی از رفتارها را از خودتان نشان می دهید، در کودک خود احساس گناه را ایجاد می کنید. به عنوان مثال گفتن جملاتی مثل این که:اگر واقعا من را دوست داری، آشپزخانه را تمیز کن، دختری که به مادرش اهمیت بدهد در کار های خانه به او کمک می کند.
این ها نمونه های رایجی از ایجاد احساس گناه در کودک هستند و یک نوع شدید از رفتار مخرب محسوب می شوند و شما باید سعی کنید به جای این جملات، خواسته خود را به شکل کاملاً ساده و واضح بیان کنید.
خجالت
کلمات خجالت آمیز از خانواده مانند اینکه:تو به اندازه کافی خوب نیستی و یا تو احمقی، باعث می شود به احساسات کودک آسیب وارد شود. متاسفانه حس خجالت در کودک پرورش پیدا می کند و باعث می شود که یک استاندارد غیر واقع بینانه در او به وجود بیاید و بعدها اعتماد به نفس او را نشانه می گیرد.
بیچارگی و درماندگی
بازی کردن نقش قربانی اصلا رفتار سالمی نیست. در چنین شرایطی معمولاً والدین از آسیبی که در گذشته دیده اند، به عنوان یک بهانه برای رفتار بد خود استفاده می کنند.
به عنوان مثال پدر به فرزندش می گوید:من هر شب عصبانی می شوم زیرا مادرت مرا ترک کرده است یا من همیشه غذای ناسالم می خورم زیرا کسی به من توجه نمی کند. این ها همه بهانه هستند و باعث ایجاد یک حس بیچارگی و درماندگی در کودک می شوند.
ناامنی
اولین مدرسه دانش آموز و جایی که در آن چیز های زیادی را یاد می گیرد، خانه و خانواده است اما ممکن است فرزند در این محیط ناامنی را یاد بگیرد. حس ناامنی باعث می شود که ترس همیشه با او همراه باشد و باعث ایجاد یک رفتار ناسالم در او شود و آینده اش را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
اضطراب
اضطراب احساسی است که خیلی راحت به کودک شما انتقال پیدا می کند و یک رفتار هشدار دهنده از مغز یا بدن است و شبیه به یک سوخت ماشین در ما به وجود می آید که می خواهد کارهایمان را به شکل منفی پیش ببرد. اضطراب باعث ایجاد یک محیط منفی و احساس بد در کودک می شود.
خودخواهی
حس خودخواهی معمولاً در خانواده ها به کودک انتقال پیدا می کند. هنگامی که کودک شاهد باشد پدر و مادرش حاضر نیستند به خاطر او با یکدیگر کنار بیایند، از آن ها حس خودخواهی را می آموزد. این رفتار بعداً در آینده او نیز تأثیرگذار خواهد بود. پس باید مراقب باشید که رفتار خودخواهانه را به کودک آموزش ندهید.
انتقاد
اگر مدام از کودک تان در مورد چیز هایی که می پوشد، ظاهرش، عملکردش و دوستانش انتقاد کنید، قطعا این رفتار را در او هم ایجاد می کنید . انتقاد بیش از حد از کودک باعث می شود که خود کودک هم در آینده مدام انتقاد کند که قطعاً رفتار نپسندیده ای خواهد بود.
انزوا
افراد مختلف برای دلایل متفاوتی انزوا و تنهایی را انتخاب می کنند که ممکن است این دلایل شامل ترس، افسردگی، ناراحتی، غم یا پارانویی باشد. آن ها به جای این که با این احساسات منفی مواجه شوند، سعی می کنند خودشان را از دیگران پنهان کنند. کودکان هم این الگوی رفتاری و این احساس را از والدینشان یاد می گیرند که کم کم در آن ها ریشه می کند.
حسادت
کودکان می توانند حس حسادت را از والدین یاد بگیرند. زمانی که والدین با رفتار های حسادت آمیز جلوی کودک ظاهر می شوند و حسادت را بهانه ای برای انجام کار های منفی می کنند، کودکان نیز از آن ها این حس را می آموزند که یک رفتار آسیب زننده است.
