مهران غفوریان و زیر آسمان شهر 4
مهران غفوریان از روزهای شلوغش برای ساخت سریال همسایه ها و حواشی مربوط به این کمدی جدید تلویزیون می گوید.بازیگری را با مجموعه طنز جنگ 39، داریوش کاردان آغاز کرد؛ و خیلی زود به جرگه کارگردانان تلویزیونی پیوست. بعد از آن هم، زیر آسمان شهر را ساخت که آغازی شد برای پخش هر شب سریالها در تلویزیون. با موفقیت این مجموعه وی مبادرت به ساخت سری دوم و سوم و چهارم آن نمود.
زیر آسمان شهر سریالی کمدی بود که در سال 1380 از شبکه 3 سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می شد. این سریال به دلیل پخش هر شب و دست اندرکاران موفق، توانست از مجموعه های بسیار موفق صدا و سیمای ایران بشود.
بدون شک مهران غفوریان برای مدیران سیما مهره تاثیرگذاری است؛ کسی که سال ها با ساخت سریال های نودشبی تنور تلویزیون را داغ نگه داشت و در طول سال هایی که خودش به عنوان کارگردان حضور نداشت، با بازی در آثار مختلف و آمدن به برنامه ای مثل «خندوانه» باز هم نشان داد به شدت عنصر جذابی است و هنوز هم مخاطبان خاص خودش را دارد.
غفوریان سر صحنه به شدت توجهش به همه چیز هست، به موقع شوخی می کند و می خندد و زمانی که روی صندلی مخصوص کارگردانی اش می نشیند پرستیژش را به شدت حفظ می کند و کار را به درستی جلو می برد. با نفر اول مسابقه خنداننده برتر برنامه «خندوانه» که این روزها درگیر ساخت تازه ترین سریالش «همسایه ها» است، در یکی از زمان های خالی بین ضبط سکانس های سریال گپ زدیم؛ گپ و گفتی در رابطه با این اثر جدید که می تواند بعد از مدت ها یک سریال کمدی خوب برای تلویزیون باشد.
مهران غفوریان در پشت صحنه سریال همسایه ها
بعد از حدود 13-12 سال به عنوان کارگردان به تلویزیون برگشتی. چه شد که خواستی این بازگشت با «همسایه ها» باشد که قبل از حضور تو کلید خورده بود؟
زمانی که به من پیشنهاد ساخت سریال «همسایه ها» را دادند، گفتم به شرطی که نویسنده عوض شود، همین بازیگران بمانند و من از اول سریال را بسازم قبول می کنم. تلویزیون این شرایط را قبول کرد و ما هم کار را استارت زدیم.
آرش معیریان چند قسمت ساخته بود؟
پنج قسمت
بعد شما همه آن ها را کنار گذاشتید و از ابتدا استارت زدید؟
کلا همه چیز عوض شد و ما به طور کامل با فیلمنامه ای جدید صفر تا صد را خودمان چیدیم، نوشتیم و گرفتیم.
قبلا هم تلویزیون سریال هایی با اسم «همسایه ها» داشته، حال و هوای کرا شما چطور است. شبیه به آن هاست یا کلا چیز جدیدی است؟
بالاخره آدم که هیچ وقت یک سریال مثل سریال دیگری نمی سازد، ما فقط اسم مان شبیه آن آثار است. این اسم هم چون از قبل بوده من تغییرش ندادم. این سریال در حال حاضر حال و هوای خوبی دارد و برای این حال و هوا باید از سرپرست نویسندگان مان، سعید هوشیار و احساس ابراهیمی تشکر کنم که خیلی برای این کار زحمت می کشند و کار را بانمک می نویسند.
برای این سریال هم تیم قدیمی ات را جمع کردی؟
اصلا یکی از علت های اصلی که باعث شد این کار را بپذیریم این بود که یک تیم خوب با را خودم داشتم. هم نویسندگان، هم تیم بازیگران و هم بعضی از دوستانم که در کنار من در پای کار حضور داشتند؛ مثل خانم نغمه نظری که از قدیم در «زیر آسمان شهر» با هم بودیم و اضافه شدن احسان سجادی حسینی که آن هم از قدیم با من بود. تیم ام که کامل شد، احساس کردم می شود حرکت خوبی انجام داد، تا این جای کار که راضی هستم.
یکی از نکاتی که چندوقت اخیر در سریال های تلویزیونی توی ذوق می زند، نبود قصه خوب است. این ضعف را در «همسایه ها» پوشانده اید؟
بله، این ضعف به خصوص در کارهای کمدی به شدت به چشم می آید ولی در هر قسمت این کار دو یا سه قصه پیش می رود؛ مثلا قصه من شروع می شود، داستان شخصیت کاووس (جواد رضویان) و خانواده اش هم هست. فرهاد بیگی و مهرداد برادرش هم هستند که در همان قسمت همه داستان ها تمام می شود.
در حال حاضر روزی چقدر کار می کنید؟
روزی 14- 13 ساعت در لوکیشن هستیم و روزانه بیشتر از 15 دقیقه ضبط داریم.
به نظر می رسد فشار کار رویتان زیاد باشد، این طور نیست؟
چرا هست، اما من اگر تا الان 20 قسمت ساخته بودم، خیالم راحت بود ولی در حال حاضر باید سرعت را بیشتر کنیم. یک ماه اولی که کار کنار گذاشتیم به ما لطمه زد، وگرنه ما از روز سوم روی روالی که انتظار داشتیم، افتادیم. در روزهای اولی که سر فیلمبرداری بودیم، روزانه پنج شش دقیقه ضبط داشتیم ولی روز سوم ضبط به 17-18 دقیقه رسیدیم. در حال حاضر نویسنده ها، من و بازیگران همه جا افتادیم و از سطح نرمال بالاتر کار می کنیم.
مهران غفوریان در سریال همسایه ها
معمولا این اتفاق می افتد دیگر، طبیعی است که ابتدای کار سرعت پایین تر باشد.
بله، حتی روال طبیعی این است که در یک هفته اول سرعت پایین باشد اما ما در عرض سه روز به سرعت دلخواه رسیدیم و مشغول کار هستیم. این مدل سریال های هر شبی کار من است و همه جور تکنیک آن را بلدم و فرمولش را دارم. الان هم که به قول معروف زیر یک خم کار را گرفته ام.
نشد که با تلویزیون چانه بزنید که پخش کار را عقب تر بیندازد؟
نه دیگر، هرچه تلاش کردیم، جواب نداد و گفتند که برنامه چیده ایم و بعد از سریال «ماه و پلنگ»، باید شما پخش شوید و بعد از «همسایه ها» هم یک سریال دیگر برنامه ریزی شده.
با توجه به این فشار هنوز خسته نشده اید؟
نه من اصولا برای این مدل کارها خسته نمی شوم، چون همه زیر و بم آن را بلدم. من حتی سریالی داشته ام که نصفش را داده ام پخش شده و نصف دیگرش را بعد از آگهی های بازرگانی رسانده ام.
جدا، سر چه کار این اتفاق افتاد؟
بله، این ماجرا مربوط به سریال «ورود ممنوع، ممنوع» است. آخرین باری بود که من برای تلویزیون کار ساختم.
یکی از نکات این سریال لهجه شخصیت جواد رضویان است. این نوع گویش مربوط به منطقه خاصی نیست؟
کاملا من درآوردی است و به ماجرای مشکلاتی که معمولا لهجه ها در سریال های طنز ایجاد می کند مربوط نمی شود. جواد رضویان در سریال «در حاشیه» تیپی را انتخاب کرد که خیلی جواب داد و این جا هم یک تیپ شخصیتی دیگر خلق کرده است.
خودت هم روی خلق این تیپ کمکش کردی و نظری در رابطه با شخصیت اش داشتی؟
در خلق آن نه، ابتدا جواد آن را ساخت و من فقط روی آن نظراتی دادم، ولی بیشتر کار پرورش شخصیت را خودش انجام می دهد و همه چیز آن را درست می کند.
سری جدید زیر آسمانش هر سال آینده کلید می خورد
خشایار مستوفی؛ 15 سال بعد
آن سال هایی که سریال «زیر آسمان شهر» از شبکه سوم سیما روی آنتن می رفت، میزان مخاطبان این سریال به قدری زیاد بود که شخصیت هایی مثل «بهروز پیرپکاجکی»، «غلام شیش لول بند» و «خشایار مستوفی» جزء کاراکترهایی شده بودند که همه ایران آن ها را می شناختند و دوستشان داشتند. با غفوریان در خصوص این سریال و البته ماجرای ساخت فصل بعدی آن گفت و گو کردیم.
سریال همسایه ها به کارگردانی مهران غفوریان
فکر می کنی «همسایه ها» در حد و اندازه های سریالی مثل «زیر آسمان شهر» دیده خواهدشد؟
در حد آن سریال که نخواهدشد، آن سریال در زمان خاصی و با شرایط ویژه ای تولید و پخش شد. فکر می کنم «زیر آسمان شهر 4» به اندازه نمونه های قبلی اش دیده شود، البته سریال به این اسم معروف شده و ما اگر بسازیم به آن «زیر آسمان شهر» می گوییم و پسوند 4 را از انتهای آن حذف می کنیم.
چرا این کار را انجام می دهید؟
سال ها از ساخت آن سریال گذشته و دیگر حس می کنم قشنگ نباشد که این سریال را ادامه آن فصل های پشت سر هم بدانیم. پیش بینی می کنم که این سریال در حد و اندازه فصل های اول زیر آسمان شهر خواهدشد و بازخوردهای خوبی در بین مخاطبان خواهدداشت.
پس به آن سریال و دیده شدنش خیلی امیدواری، این طور نیست؟
بله به شدت، چون از صفر تاصد آن سریال خودم هستم. می دانم شروعش چگونه خواهدبود، می دانم چه کسی قرار است چه چیزی بنویسد و چطور می خواهم همه چیز را طراحی کنم. می شود گفت در این جا اگر 60 درصد تیم ام هست، آن جا صددرصد تیم من هستند و از ب بسم الله با آن ها شروع می کنم.
این سریال را کی کلید می زنید؟
حدود سه ماه دیگر بازی من در سریال «ماه تیتی» آقای میرباقری آغاز می شود، سکانس های من در شاهرود و دامغان است. بعد از آن پروژه این سریال را استارت می زنم، البته از ابتدا هم قرار بود سال 96 این سریال را بسازم و زمستان امسال هم پیش تولید را شروع می کنیم.
شخصیت های سریال همان قدیمی ها هستند؟
بله، ولی آدم ها به روزتر می شوند و 15 سال به عمرشان اضافه شده است؛ مثلا بهروز خالی بند و خشایار مستوفی، 15 سال بزرگ تر شده اند. خانم رنجبر هم در کار حضور دارند؛ طوری طراحی شده که ایشان حضور داشته باشند و یادی هم از مرحوم ملک مطیعی بکنیم.
اگر به گذشته برگردی سری سوم زیر آسمان شهر را می ساختی؟
نه، اگر بر می گشتم سه را نمی ساختم. من این سری را با فشار شبکه سه و اصراری که به من داشتند ساختم.
