کمک های اولیه کوهنوردی در زمستان
به اعتقاد بسیاری از دوستداران ورزش، به خصوص آنهایی که فصل زمستان را دوست دارند، کوهنوردی در این فصل بسیار لذت بخش است اما لازمه کوهنوردی در زمستان، دقت بیشتر، رعایت نکات ایمنی و همچنین تدارک مناسب است.
آشنایی با راهکار و کمک های اولیه در زمان شرایط اضطراری به ویژه درفصل زمستان و درکوهستان های پربرف اهمیت زیادی دارد.
کوهنوردی در سرمای زمستان
کوهنوردی در فصل زمستان تمرین کاملی از کوهنوردی است و مهارت و توانایی افراد را حتی برای صعود به کوهستان های دوردست افزایش می دهد. در این نوع برنامه ها باید بدانیم که در هوای سرد زمانی که کفش های بزرگ و لباس های ضخیم ما را محدود می کنند، به خصوص وقتی که کوله پشتی سنگینی را حمل می کنیم، چگونه باید کوهنوردی کنیم.
اقدامات مهم هنگام ریزش بهمن
کوهنوردی درفصل های سرد سال خطرناک است و قبل از اقدام به آن باید هماهنگی های لازم انجام شود وبه دقت وضعیت آب و هوا و شرایط کوه سنجیده شود، اگر درزمان کوهنوردی یا اقامت در دامنه کوه ها به ناگهان متوجه ریزش بهمن درمسیر حرکت خود شدید انجام برخی راهکار ها می تواند شانس نجات شما را افزایش دهد.
تنها درعرض چند ثانیه برف تمام اطراف بدن فرد را در می گیرد و او را درمعرض سرمازدگی قرارمی دهد؛ اگر زمین درحال ترک خوردن است به سرعت از روی قسمت هایی که درحال شکسته شدن است عبور کنید وخود را به محلی با زمین مستحکم برسانید.
اگر فاصله زیادی با مسیر ریزش بهمن دارید سعی کنید به سرعت از زیر منطقه خطرریختن بهمن فرارکنید، زیرا بهمن درمسیر خود برف و درختان را کنده و می تواند بسیار خطرناک باشد.
دراین زمان وسایل و تجهیزات سنگین خود ازجمله کوله پشتی (به جز تلفن همراه، خوراکی، جی پی اس، بیلچه و سایر وسایل کمک های اولیه که درزمان خطر می تواند سبب زنده ماندن شما شود.) را رها کنید، زیرا باعث کندی سرعت شما در فرار از موقعیت خطرزا می شود.
رها کردن وسایل سبب می شود که درصورت مدفون شدن زیر بهمن به عمق زیادی از برف نروید و شانس زنده ماندنتان افزایش یابد همچنین گروه های نجات می توانند وسایل شما را برسطح زمین پیدا کنند وبا گمانه زنی محلی که شما درآنجا هستید را پیدا کنند.
اگر در مسیرتان تخته سنگ یا تنه درخت وجود دارد که می تواند تکیه گاه شما باشد در زمان ریزش بهمن زیر تخته سنگ بروید یا محکم درخت رابگیرید، با انجام این کارشانس بیشتری برای نجات و زنده ماندن پیدا می کنید.
در زمانی که به درخت تکیه داده اید پا های خودرا حرکت دهید تا برف از روی آن ها عبور کند و به ترتیب مانع از قفل شدن و گیر افتادن پاهایتان در زیر انبوه برف ناشی از بهمن شوید.
اگربه زیر بهمن فرو رفتید بازوی دست راست خود را بالا درجهت سطح برف نگه دارید به این ترتیب گروه های امدادی می توانند شما را پیدا کنند.
زمانی که زیر بهمن مدفون هستید، اما می توانید دست خود را حرکت دهید یک حفره کوچک جلوی صورت خود ایجاد کنید به این ترتیب از یخ زدگی و خفگی در اثر کمبود اکسیژن حداقل به مدت 30 دقیقه محفوظ می مانید.
درست قبل ازاینکه به زیر برف بروید نفس عمیق بکشید و نفس خود را به مدت چند ثانیه حبس کنید. این کار سبب می شود تا قفسه سینه شما افزایش حجم پیدا کند و پس از مدفون شدن در زیر برف و انجام بازدم، فضایی هرچند کوچک برای حرکت بدن خود پیدا کنید و شانس زنده ماندن شما افزایش یابد.
بسته به حجم بهمن و عمقی که در زیر برف مدفون شده اید حفظ انرژی و اکسیژن اهمیت فراوان دارد. اگرمی توانید خود را جا به جا کنید به این معنی است که در نزدیک سطح زمین هستید.
اما اگر برف بسیار محکم و مانند بتن شده است نشان دهنده مدفون شدن درعمق بیشتری است، آرام باشید و انرژی و توان خود را صرف جابه جا کردن برف ها نکنید، با تلفن همراه به گروه های امدادی وضعیت خود را اعلام کنید و منتظر آمدن گروه های نجات باشید.
اگر صدای صحبت یا حرکت گروه های نجات یا هم گروهی های خود را می شنوید، اقدام به صدا کردن آن ها نکنید، زیرا صدای شما شنیده نمی شود، اما شما بهتر می توانید صدای آن ها را بشنوید. فریاد کشیدن و کمک خواستن دراین زمان سبب اتلاف انرژی و هدررفت اکسیژنی می شود که ذخیره کرده اید.
امروز وسایل ایمنی و تجهیزات پیشرفته ای برای ایمنی کوهنوردان در کوه های پربرف تولید شده است و توصیه می شود تمامی آن ها را همراه خود داشته باشید؛ از جمله پتوی نجات، بیلچه، پروب تعیین محل فرد و کلاه ایمنی که دراثربرخورد با صخره یا سنگ سرتان آسیب نبیند.
