نیت روزه واجب و مستحب با چه شرایطی درست است ؟
در هر سال بر همه افراد مکلف، روزه داری در ماه مبارک رمضان واجب است و افراد مکلف و دارای شرایط به قصد قربت الهی از اذان صبح تا اذان مغرب باید روزه بگیرند. داشتن نیت در ایام روزه داری، شرایطی دارد که طبق نظر مراجع تقلید، آنها را در این بخش از پلاس وی توضیح می دهیم.
شرایط و نکات مهم در مورد نیت انواع روزه قضا، واجب و مستحبی
*چناچه شخص در روزه مستحب و روزه واجبی که وقت آن معین نیست مانند روزه کفاره، اگر قصد انجام کاری که روزه را باطل می کند داشته باشد، یا در انجام آن تردید کند، اگر انجام ندهد و پیش از ظهر دوباره نیت کند، روزه او صحیح است.
* اگر پیش از اذان صبح نیت کند و تا بعد از اذان مغرب بخوابد ، روزه او صحیح می باشد.
*شخص در هر شب از ماه رمضان می تواند برای روزه فردا نیت کند اما بهتر است در اولین شب از ماه رمضان ، برای تمام روزهای ماه مبارک ، نیت روزه را به جای آورد.
* اگر شخصی روزه قضا و یا روزه واجب دیگر بر عهده دارد نمی تواند نیت روزه مستحبی کند . اما اگر این موضوع را فراموش کرده و روزه مستحبی بگیرد ، چنانچه پیش از ظهر به خاطر آورد روزه مستحبی به هم می خورد و می تواند نیت روزه واجب کند ، اما اگر بعد از ظهر به یاد آورد روزه او باطل نمی شود .اگر بعد از اذان مغرب متوجه موضوع شود روزه او صحیح است ، اگر چه بی اشکال نیست.
* برای روزه مستحبی می توان از اول شب تا زمانی که به اندازه نیت کردن به اذان مغرب وقت باشد می توان نیت کرد .به عبارتی اگر شخص تا اذان مغرب یکی از کارهایی که موجب باطل شدن روزه می شود را انجام ندهد و نیت روزه مستحبی کند ، روزه او صحیح می باشد.
* اگر شخص در روزهای غیر ماه رمضان، بخواهد روزه بگیرد باید نیت آن را مشخص کند، یعنی مثلا نیت کند که روزه قضا یا روزه ادای نذر می گیرد .اما در ماه رمضان نیازی به نیت کردن نیست زیرا اگر در این ماه روزه دیگری بگیرد و یا فراموش کند که ماه رمضان است و نداند که ماه رمضان می باشد و روزه دیگری را نیت کند ، به منزله روزه ماه رمضان محسوب می شود.
* اگر شخص بداند که ماه رمضان است و از روی عمد نیت روزه غیر رمضان کند، روزه او نه برای ماه رمضان و نه برای نیتی که انجام داده است محسوب نمی شود.
* اگر شخص با نیت روز اول ماه ، روزه بگیرد و بعد متوجه شود که روز دوم و یا سوم ماه است ، روزه او صحیح است.
* اگر قبل از اذان صبح نیت کند و بی هوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید و اگر تمام نکرد،قضای آن را بجا آورد.
*برای داشتن نیت روزه نیازی نیست که کلمات نیت را در قلب و یا زبان خود بگوید . همین اندازه که برای انجام فرمان خداوند متعال ، از اذان صبح تا اذان مغرب مبطلات روزه را انجام ندهد کافی است .برای اطمینان از روزه خود نیز کمی قبل از اذان صبح تا کمی پس از آذان مغرب نیز این مبطلات را انجام ندهد .
*در هر ساعتی از شب تا پیش از اذان صبح نیت روزه را می توان ادا کرد و گفتن آن بلامانع است.
* اگر شخص شک کند که روز آخر شعبان است یا اول رمضان، و با نیت روزه قضا یا روزه مستحبی و مانند آن روزه بگیرد اما در طی روز متوجه شود که ماه رمضان آغاز شده است باید نیت روزه ماه رمضان کند .
* اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و قبل از ظهر متوجه شود ، چنانچه مبطلات روزه را انجام نداده باشد باید نیت کرده و روزه بگیرد .اما اگر کاری کند که روزه او باطل شود یا بعد از ظهر متوجه ماه رمضان شود ، با اینکه روزه او باطل شده است اما نباید تا اذان مغرب کاری کند که روزه باطل شود . همچنین بعد از اتمام ماه رمضان باید قضای روزه را به جای آورد .
* اگر شخصی کافر قبل از ظهر در ماه رمضان مسلمان شود و حتی از اذان صبح تا آن وقت کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد نمی تواند روزه بگیرد و قضا هم ندارد.
* اگر شخص به اینکه روز آخر ماه شعبان است و یا اولین روز ماه رمضان ف شک کند روزه بر او واجب نیست . اما اگر مایل به گرفتن روزه باشد می تواند نیت روزه رمضان کند ولی اگر نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود آن روز ، اولین روز ماه رمضان بود است ، روزه ای که گرفته شده است جزئی از روزه های ماه رمضان محسوب می شود .
* اگر در روزه واجب معینی مانند روزه های ماه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه او باطل است اما اگر نیت کند که چیزی را که روزه را باطل می کند بجا آورد، در صورتی که آن را انجام ندهد روزه اش باطل نمی شود.
* اگر شخص برای روزه واجب غیرمعینی مانند روزه کفاره از روی عمد تا نزدیک اذان ظهر نیت نکند ، اشکال ندارد بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، و پیش از ظهر نیت کند، روزه او صحیح است.
*اگر شخصی بدون نیت کردن پیش از صبح، تا قبل از ظهر خوابیده باشد و پس از بیدار شدن نیت کند روزه او چه واجب و چه مستحب صحیح است.اما اگر بعد از اذان ظهر بیدار شود نمی تواند نیت روزه واج کند.
* اگر فرد مریضی پیش از ظهر در ماه رمضان خوب شود و تا آن زمان مبطلات روزه را انجام نداده باشد می تواند نیت کرده و روزه بگیرد، اما اگر بعد از ظهر خوب بود ، روزه بر او واجب نمی باشد.
* اگر روزه معین دیگری به غیر از روزه های ماه رمضان بر شخص واجب باشد مانند روزه نذر، اگر از روی عمد تا اذان صبح نیت نکند روزه او باطل می باشد .اما چنانچ نداند که روزه آن روز بر او واجب است ، فراموش کند و یا قبل از ظهر به خاطر آورد ، اگر مبطلات روزه را انجام نداده باشد ، روزه او صحیح است و در غیر اینصورت باطل می شود.
