پژوهشی جدید نشان می‌دهد انواع بیماری‌های وابسته به سن ازجمله ضعف استخوان، اختلال عملکرد جنسی، دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی‌عروقی می‌توانند توسط هورمون خاصی پیش‌بینی شوند که در طول زندگی مردان در سطح ثابتی ظاهر می‌شود. این هورمون که INSL3 نام دارد، اولین‌بار در دوران بلوغ پدید می‌آید و سپس سطح آن در سنین بالا اندکی کاهش می‌یابد. این ثبات و سنی که هورمون در آن ظاهر می‌شود، موجب می‌شود که INSL3 برای دانشمندان و احتمالاً برای سلامتی مردان ارزشمند باشد.
طبق پژوهش جدید، افرادی که در سنین جوانی سطوح INSL3 پایین‌تری دارند، احتمالا در سنین پیری نیز دارای سطوح پایین‌تری از این هورمون باشند. اگر این امر به معنای خطر بالاتر عوارض سلامتی باشد، ممکن است بتوان آن خطرات سلامتی را سال‌ها زودتر مدیریت کرد.
راویندر آناند ایول، متخصص غدد تولیدمثلی از دانشگاه ناتینگهام بریتانیا می‌گوید: «درک اینکه چرا احتمال ابتلا به ناتوانی و بیماری در سنین پیری در برخی افراد بیشتر است، از این جهت حیاتی است که بتوان مداخلاتی پیدا کرد که نه‌تنها ضامن طول عمر طولانی باشند بلکه به این افراد کمک کنند زندگی سالمی داشته باشند. کشف تأثیر هورمون INSL3 گام مهمی در درک این موضوع است و راه را نه تنها برای کمک به افراد به صورت فردی هموار می‌کند، بلکه به کاهش بحران مراقبتی که به‌عنوان جامعه با آن مواجه هستیم، نیز کمک می‌کند.»
هورمون INSL3 توسط همان سلول‌های موجود در بیضه ساخته می‌شود که تستوسترون را تولید می‌کنند. برخلاف تستوسترون، INSL3 در دوران بزرگسالی مردان نوسان پیدا نمی‌کند.
به گزارش ساینس‌آلرت، پژوهشگران برای نظارت بر سطح INSL3 در خون، از بیش از ۲۲۰۰ مرد در هشت مرکز منطقه‌ای مختلف در اروپا نمونه خون جمع‌آوری کردند. سطح INSL3 مردان در طول زمان ثابت ماند و همچنین به‌طور قابل توجهی بین افراد متفاوت بود.
پژوهشگران می‌گویند سطوح INSL3 در خون به‌طور قابل‌اعتمادی با تعداد و سلامتی سلول‌های لیدیگ در بیضه‌ها ارتباط دارد. داشتن تعداد کمتر سلول‌های لیدیگ و تستوسترون کمتر نیز با چندین مشکل سلامتی متعدد در دوران پیری در ارتباط بوده است. ریچارد ایول، متخصص غدد از دانشگاه ناتینگهام می‌گوید: «اکنون که نقش مهمی را که این هورمون در پیش‌بینی بیماری ایفا می‌کند و همچنین تفاوت آن را در میان مردان می‌دانیم، روی این موضوع تمرکر کرده‌ایم که چه عواملی بیشترین تاثیر را بر سطح INSL3 در خون دارند. پژوهش مقدماتی نشان می‌دهد که تغذیه ابتدایی ممکن است نقش داشته باشد، اما عوامل متعدد دیگری مانند ژنتیک یا قرار گرفتن درمعرض برخی از عوامل محیطی مختل‌کننده غدد درون‌ریز نیز ممکن است نقش داشته باشند.»
در میان ۹ دسته بیماری که شرکت‌کنندگان در پرسشنامه‌ها گزارش کردند، ازجمله سرطان، دیابت، و بیماری‌های قلبی‌عروقی، هورمون INSL3 با افزایش خطر مرگ‌و‌میر در هشت مورد از آن‌ها ارتباط داشت (افسردگی تنها موردی است که در این مطالعه ارتباطی با INSL3 نشان نداد). اما زمانی که پژوهشگران تأثیر سایر عوامل هورمونی و سبک زندگی مانند شاخص توده بدنی و سیگار کشیدن را درنظر گرفتند، بیشتر ارتباطات مشاهده‌شده با INSL3، به جز درمورد فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی‌عروقی از بین رفت.
در آزمایش اینکه آیا سطح INSL3 در نمونه خون زیرمجموعه‌ای از مردان می‌تواند نتایج سلامتی حدود چهار سال بعد را پیش‌بینی کند، سطوح پایین‌تر هورمون با هفت مورد از نُه دسته بیماری در ارتباط بود. اما باز هم این نتیجه بدون در نظر گفتن عوامل دیگر به دست آمد.
یکی از موضوعاتی که دانشمندان مشتاق بررسی آن هستند، این است که با توجه به ارتباط قوی INSL3 با تستوسترون، این هورمون چه ارتباطی با سلامت جنسی دارد. این مسئله در پژوهش کنونی درنظر گرفته نشد.
پژوهشگران نتیجه‌گیری می‌کنند که مطالعات آینده همچنین باید بر دوره‌های طولانی‌تر تمرکز کنند تا مشخص شود که آیا INSL3 اندازه‌گیری‌شده در مردان جوان یا میانسال واقعا پیش‌بینی‌کننده ظهور مشکلات سلامتی وابسته به سن در آینده است. اگر در مطالعات آینده ارتباط بین INSL3 و خطرات سلامتی مذکور مشخص شود و دانشمندان بتوانند علت دقیق این ارتباط را مشخص کنند، بدان معنی خواهد بود که می‌توان خیلی زودتر آماده‌سازی‌هایی انجام داد تا مشکلات سلامتی مرتبط با سن را شناسایی و متوقف کرد.
این پژوهش در مجله‌ی Frontiers in Endocrinology منتشر شد.
