فردیس رضوانی یک جوان حدوداً40 ساله ایرانیاست که در کودکی به همراه خانواده اش برای زندگی به آمریکا سفرکرده است.فردیس فعالیت حرفه ای خود را با طراحی و تولید خودروهایی مانند VencerSarthe آغاز کرد. او فرزند یک خلبان جنگنده است و همین عامل علاقه او نسبتبه طراحی هواپیما و خودروهای عجیب شده است. رؤیای او برای ساختابر خودروهای خاص با عملکرد متفاوت درنهایت منجر به بنیان گذاری شرکتخودروسازی و طراحی خودروی رضوانی شد. این شرکت برای اشخاص به صورت خصوصیخودرو طراحی می کند.
*** آقای رضوانی لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید کارتان در صنعت خودروسازی از کجا شروع شد؟
منفردیس رضوانی متولد تهران هستم. سال 1983 زمانی که 9 سالم بود به همراهپدر و مادرم برای زندگی به آمریکا سفر کردیم. سال 2006 اولین کار طراحیخودرو را به صورتحرفه ای انجام دادم و آن را به یک شرکت خودروسازی درهلند فروختم و تاکنون 14 عدد از آن خودرو تولیدشده و در اروپا به فروشرسیده است. بعدازآن به فکر تأسیسیه شرکت تولید اتومبیل کردم خودروی دومیکه طراحی کردم با برند رضوانی به تولید رساندم که از این خودرو نیز تاکنون4 عدد تولید کرده ایم.
خودروهایجدیدی که تولید می شوند آن قدر امکانات کامپیوتری دارند که احساس هیجانرانندگی را از راننده سلب می کنند. هدف از تولید اتومبیل "بیست" (هیولا)این بود که راننده نقش بیش تری در کنترل خودرو و در کل رانندگی ایفا کند.ازجمله این که خودرو سبک باشد و این همه فیلترهای جدید را نداشته باشد، تامثلاً وقتی دنده عقب می گیرید، صدای موتور شنیده شود. همچنین می خواستیمسبک ترین ماشین دنیا را درست کنیم. برای همین اسم اتومبیل را بیست گذاشتمکه به فارسی می شود هیولا.
*** چرا اصرار داشتید یک ماشین با وزن کم تولید کنید؟
اگروزن اتومبیل کم باشد اولاً باعث می شود شتاب خودرو زیاد باشد و کنترل آندر پیچ ها راحت تر شود. وقتی خودرو سبک باشد موتور کوچک تری لازم دارد و درنتیجه به ترمزهای کوچک تر و سوخت کم تری دارد. به علاوه این که موتور،گرمای کمتری هم تولید می کند.
*** علاقه شما به صنعت خودروسازی از کجا آغاز شد؟ آیا در دانشگاه این رشته مرتبط با حوزه کاری را خواندید؟
مناز بچگی عاشق ماشین بودم، اما ماشینی که دوست داشتم، هیچ وقت ساخته نشدهبود. بنابراین دوست داشتم ماشینی را که به نظر خودم یک ماشین اسپرت بود،درست کنم. خیلی ها به من می گفتند نمی توانی این کار را انجام دهی چون هزینهزیادی دارد؛ اما من معتقد بودم که بالأخره یک روز این کار را انجام خواهمداد. من در دانشگاه رشته مهندسی خواندم و باکار تولید اتومبیل مرتبط بود.
***ظاهراً شما با شرکت های بزرگی مانند "فراری" و "لامبورگینی" هم کارکرده اید. لطفاً توضیح بدهید که چگونه توانستید با این شرکت ها ارتباطبرقرار کنید.
منخودم برای این شرکت ها کارنکرده ام ولی دوستم سمیر که در طراحی ها به ماکمک می کند در شرکت های لامبورگینی و فراری طراحی کرده است و جوایزی را همبه خاطر طراحی هایی که انجام داده دریافت کرده است.
***همان طور که گفتید طراحی خودرو هزینه زیادی دارد، شما چگونه توانستید ازپس این همههزینه بربیایید و وارد کار طراحی خودروهای سفارشی بشوید.
همان طورکه گفتم خودروی اولی که طراحی کردیم قبل از تولید به یک شرکت هلندیفروختیم. اولین خودرویی هم که با برند رضوانی فروخته شد نیز به دلیل اینکهرسانه ها خیلی از آن استقبال کردند و از طرح خوششان آمد بلافاصله قبل ازتولید توانستیم دو عدد از آن را بفروشیم.
*** اولین مشتری خودرویی که خودتان تولید کردید چه کسی بود؟
یک فوتبالیست خیلی معروف در آمریکا که اهل تگزاس بود ولی متأسفانهبر اساسمقررات اجازه نداریم نام او را رسانه ای کنیم.
*** قیمت فروش خودرویی که تولید کردید چقدر است؟
قیمت فروش ما 150هزار دلار است. که سه عدد دیگر از این ماشین سفارش گرفته ایم.
*** از مدل اول چند عدد فروخته شد و قیمت آن چقدر بود؟
از مدل اول که در هلند تولید شد 14 عدد در اروپا فروخته شد که قیمت آن 450هزار دلار بود.
*** چرا مدل جدیدتر ارزان تر است؟
سختیتولید و قیمت یک خودروی دست ساز و سفارشی به عواملی بستگی دارد که قبل ازتولید اصلاً فکرش را نمی کند:درها، پنجره ها، قطعات الکترونیکی، سیستمسرمایش و گرمایشی. چون هدف ما طراحی یک خودروی ساده و سبک بود، توانستیم ازهزینه های اضافی که شرکت های دیگر را به ورشکستگی می کشدصرف نظر کنیم.خودروی ما مانند ماشین های مسابقه ای است؛ امکانات اضافی ندارد بلکه فقطبرای رانندگی کردن با شتاب طراحی شده است برای همین هم قیمت آن بسیار پایینآمد.
*** مثلاً از چه اجزایی برخوردار نیست؟
مثلاًسیستم سرمایشی و گرمایشی ندارد؛ "در" ندارد. بدترین چیز برای یک ماشینبدون سقف داشتن "در" است. نداشتن "در" باعث می شود شاسی ماشین تقویت شود ومانند یک ماشین مسابقهای شود.
*** بیش تر چه کسانی مشتریان چنین ماشین هایی هستند؟
مشتری های هدف ما مردهای بین 30 تا 50 سال هستند، آدم های هنرمند و پولدارها و یاافرادی که زندگی خود را کرده اند و بچه هاشانبزرگ شده اند و الآن می خواهندیکاسباب بازی برای خودشان تهیه کنند. قیمت این ماشین برخلاف ظاهرخیلی جذابی که دارد قیمت بالایی ندارد. 150هزار دلار پول زیادی برای چنینماشینی نیست.
*** شرکت شما یک برند شناخته شده در دنیا است یا شما یکتازهکار در این صنعت هستید؟
شرکتما یک شرکت تازه کار محسوب می شود ولی این به بدان معنی نیست کهناشناخته ایم. باید بگویم شرکت های بزرگ اتومبیل ما را می شناسند. خبررونمایی از طراحی هیولا دو بار در صفحه اول یاهو منتشر شد و همان طور کهمی دانید صفحه اول یاهو بیش از 700میلیونبازدیدکننده در روز دارد ضمناین که بسیاری از نشریات تخصصی اتومبیل مطلب مربوط به ما را کارکردند.
*** چند نفر دیگر ایرانی در شرکت شما کار می کنند؟
من و شریکم ایرانی هستیم.
*** چند نفر در شرکت شما مشغول به کار هستند؟
4 نفر در شرکت کار می کنند به علاوه3 نفر در بخش فروش و بازاریابی
پدرو عموی من خبان جنگنده اف4 در ارتش ایران بودند. دایی ام هم در زمان جنگایران و عراق خلبان جنگنده بود و برای همین من از بچگی همیشه به عشق این کهیک روز خلبان به شم بزرگ شدم و علاقه زیادی به سرعت داشتم. شرایط برایاین که من خلبان بشوم فراهم نشد برای همین تصمیم گرفتم این سرعت را دراتومبیل تجربه کنم و ماشینی بسازم که سریع باشد و حس سرعت رو به من منتقلکند.
*** در مطالبی که درباره اتومبیل تولیدشده شرکت شما خواندم متوجه شدم که طراحی داخلی خودرو شبیه به جنگنده طراحی شده است.
درستاست. هم طراحی داخلی و هم رنگ خودرو و هم این که زمانی که می خواهید سوارماشین شوید به گونه ایطراحی شده که در ندارد و باید پا را در رکاب خودروبگذارید و سوار شوید همه این ها از طراحی های جنگنده ها الهام گرفته شدهاست. از فیبر کربن در ساخت بدنه و اتاق سرنشینان استفاده شده است، به طوری که این بخش بسیار شبیه کابین هواپیماهای نظامی شده است.
*** حداکثر سرعت و شتاب این ماشین چه قدر است؟
اتومبیلیکه ما تولید کردیم یک اتومبیل دونفرهاست که حداکثر سرعت آن 256 کیلومتردر ساعت است ولی صفرتاصد آن 2.7 ثانیه است. بنابرایناین ماشین بیش تریک ماشین پرشتاب است تا پرسرعت. ماشین های جدیدی که توسط کمپانی های بزرگدنیا مانند بنز و بی ام و تولید می شود این قدر آرام و ساکت هستند که بایدسرعت خیلی بالایی داشته باشید که سرعت را احساس کنید. ماشینی که ما تولیدکردیم با سرعت های کم هم می توانید هیجان رانندگی را حس کنید. باید بگویمکه اتومبیلی که ما تولید کرده ایم به درد افرادی می خورد که به قولایرانی ها عشق ماشین هستند. راننده های این ماشین می توانند هیجان رانندگیرا در سرعت های بین 50 تا120 کیلومتر در ساعت تجربه کنند و نیازی نیست کهسرعت بالایی داشته باشند تا حس سرعت را داشته باشند.
*** اتومبیل تولیدشده شما قاعدتاً باید استانداردهاییکاتومبیل سواری را در آمریکا داشته باشد.
ذرآمریکا برای خودروهایی که زیر 200 عدد تولید می شود و درواقع سفارشی سازهستند استانداردهای متفاوتی از ماشین های دیگر وجود دارد و برخی ازآزمایش های تصادف روی این اتومبیل ها انجام نمی شود.
*** اگر بخواهید بالای 200 عدد تولید کنید چه قدر فاصله با استاندارد ماشین های دیگر دارید و باید چه کار بکنید؟
در این صورت باید چند میلیون دلار برای آزمایش های تصادف خرج کنیم.
*** منظورم این است که ازلحاظ امکانات ماشین چه قدر با استانداردها فاصله دارید؟
خیلیامکانات عجیب وغریبی نیست که تفاوت کند البته باید بگویم که ماشینی که ماتولید کردیم شاید در مقایسه با اتومبیل های موجود در بازار برخی امکاناترا نداشته باشد ولی از ماشین های عادی امن تری برای راننده محسوب می شودبرای این که در داخل ماشین از شاسی بسیار محکمی استفاده شده استماشین های عادی چون تولید انبوه می شود این استحکام رو ندارد. ماشین مامانند ماشین مسابقه ای تمام شاسی با دست جوشکاری شده است و این کاری است کهدر تولید انبوه امکان آن نیست.
*** آخرین باری که به ایران آمدید چه سالی بود؟
سال 83
***یه نشریه اسپانیایی چند وقت پیش گزارشی را منتشر کرد که ایران بیش ترینوارد کنند خودروهای فراری در خاورمیانه است و این نشان می دهد که بازارخوبی برای ماشین های لوکس و گران قیمت در ایران وجود دارد. تا حالا سعیکردید با توجه به این که خودتان هم ایرانی هستید در بازار ایران فعالیتکنید.
ما خیلی دوستداریم امکان فعالیت در ایران برای ما فراهم بشود و ما خط تولید اتومبیل درایران راه اندازی کنیم. البته ایران قاعدتاً استانداردها و قانون هاییدارد که ما باید آن ها را مطالعه کنیم. قبلاً چند بار بنا داشتیم برای حضوردر ایران برنامه ریزی کنیم ولی تا امروز فرصت آن پیش نیامده است ولی اگرفرد یا سازمان دولتی کمک کند که ما بتوانیم این کار را بکنیم خیلی خوشحالمی شویم.
***با توجه به اینکه از کودکی در آمریکا بزرگشده اید آیا دلتان برای ایرانتنگ می شود؟ چه چیزی از ایران برای شما از همه جذاب تر است؟
مردمایران خیلی مردم خون گرم و بامحبتیهستند. ایران کشور بزرگی است و می توان به تاریخ آن افتخار کرد. غذای ایران هم که باید بگویم بهترین غذایدنیاست. ما هنوز در آمریکا غذای ایرانی می خوریم. قرمه سبزی، چلوکباب...
*** این غذاها را از رستوران تهیه می کنید؟
خیر. همسر من هم ایرانی است و اتفاقاًدست پخت خیلی خوبی هم دارد.
*** در حوزه کاری خود چه آرزویی دارید؟
دوستدارم که یک روزی بتوانم تجربه ای که در آمریکا کسب کردم را در ایران باایجاد یک برند بین المللی خودرو به کار بگیرم و بتوانم با بسیاری از جوانانبااستعداد ایرانی که تعداد آن ها هم کم نیست در این کار همکاری کنم.
*** ممنون از اینکه وقتتان را در اختیار ما گذاشتید.
