در پی انتشار اخبار تاسف آور روزهای اخیر از سوی دو مجری رسانه ملی که ازدواج کوتاه مدت آنها به جدایی انجامید، ژیلا صادقی مجری با سابقه تلویزیون یادداشتی که متن کامل آن را در ادامه می خوانید:
هرچند که پدیده افشای اطلاعات مربوط به اهالی رسانه و هنر در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، پدیده جدیدی نیست، اما به نظر می رسد که در روزهای اخیر، این موضوع ابعادی متفاوت یافته است. تاکنون در این مورد گفته یا وانمود می شد که این اطلاعات یا تصاویر عمدتا بدون رضایت صاحبان آنها و توسط عناصر بی اخلاق و بدخواه نشر می یابد در حالی که در این چند روز شاهد انتشار اطلاعات و تصاویری از زندگی برخی از اصحاب رسانه، توسط خود آنان بودیم که پدیده ای عجیب و بدیع می نماید!
بدون هیچ مقدمه ای این پرسش را مطرح می کنم که آیا هویت و شهرت این افراد متعلق به خود آنان است، یا مربوط به رسانه ملی که سخاوتمندانه با آنتن خویش به آنان اعتبار بخشیده است؟ اگر فرض دوم صحیح باشد -که این گونه نیز هست- این گونه رفتارهای غیرقابل توجیه، جز چوب حراج زدن به وجهه این رسانه و خرج کردن از کیسه آن، چه مفهومی دارد؟ به راستی چرا باید مکانت این دانشگاه عمومی، هزینه بی مبالاتی عده ای شود که عمدتا با رفتارهای خویش از آن کاسته اند و چیزی بر آن نیفزوده اند؟
پرسش دیگر این است که آیا نشردهندگان این اطلاعات یا تصاویر، لختی به این اندیشیده اند که با این کار تنها وجهه خود را در منظر مردم فرو نمی کاهند، که حیثیت اجتماعی و شغلی همکاران خویش را نیز در مخاطره قرار می دهند؟ نویسنده این سطور در دید و بازدیدهای نوروزی، بارها با سخنان و سؤالات دیگران درباره این موضوع مواجه گشته است، مقوله ای که از اساس آن را مرتبط با خویش نمی داند و در جایگاه پاسخگویی درباره آن نیز قرار ندارد.
مخاطب پرسش سوم نهادهای نظارتی هستند که:تا چه مقطعی باید این گونه متخلفین با سکوت ایشان تشویق و تکثیر شوند؟ آیا به این اندیشیده اند که اگر افشای اطلاعات زندگی خصوصی فلان عنصر رسانه ای توسط خود وی! به نوعی رویه و ژست مثبت تبدیل شود، دیگر از بدنه اجتماعی برای رعایت اخلاق، چه انتظاری می توان داشت؟
