پدوفیلیا چیست؟علل،علائم،تشخیص و درمان میل جنسی به کودک

 پدوفیلیا یا میل جنسی به کودکان چیست؟ 

پدوفیلیا یک جاذبه جنسی به کودکان است که این نوع میل جنسی به دلیل فانتزی های ذهنی فرد و رفتار غیر معمول جنسی او می باشد. پدوفیلیا یک نوع فانتزی جنسی از نوع شدید محسوب می شود که در آن فرد مبتلا ، به کودکان 13 سال به پایین میل دارد. گاهی اوقات ممکن است که میل او به کودکان شش ماهه نیز باشد که پدوفیلیا در مردان رایج تر از خانم ها است و معمولا افراد مبتلا به این بیماری به هر دو جنس میل دارند. 

شیوع این اختلال هنوز ناشناخته است اما چیزی که واضح است، این است که این اختلال دربین آقایان بیش از خانم هاست و نسبت به آن پنج به سه می باشد. 

20 درصد از کودکان آمریکایی قربانی این گونه تمایلات افراد بزرگسال شده اند و ناهنجاری جنسی در آن ها به وجود آمده است. افراد متجاوزگر به این کودکان معمولا دوستان خانوادگی و خویشاوندان آن ها می باشند که انواع فعالیت های جنسی این افراد مختلف است و ممکن است نگاه کردن به یک کودک ، در آوردن لباس او و یا لمس بدن او را شامل شود. کودکانی که توجه کمتری به آن ها می شود و یا بیشتر اوقات تنها هستند بیش از بقیه در معرض این خطر قرار می گیرند.

علائم پدوفیلیا: 

• افراد مبتلا به این اختلال معمولا در اجتماع دچار نگرانی و اضطراب های ناشناخته ای هستند و در شغل و یا تحصیلات خود دچار مشکل می شوند.
• علاوه بر آن تشخیص این اختلال به جنسیت ، سن و رفتارهای این افراد بستگی دارد .
• افراد مبتلا به این اختلال معمولا از مشکلات افسردگی ، اختلالات روحیه و یا اعتیاد به یک ماده خاص رنج می برند. 

علل پدوفیلیا:

علت های پدوفیلیا می تواند محیطی و یا ژنتیکی باشد .

سابقه تجاوز به فرد در دوران کودکی نیز می تواند یکی از علت های رایج این مشکل باشد.

مدل های یادگیری و رفتاری مختلف نیز می تواند باعث قربانی شدن افراد در این اختلالات شود.

مدل های فیزیولوژیکی نیز می تواند به هورمون ها و رفتارهای پنهان این افراد مربوط شود، مخصوصا این که رفتارهای پرخاشگرانه با تولید این هورمون ها رابطه بسیار نزدیکی دارند که این اختلال معمولا در افراد چپ دست و یا با آی.کیوی پایین بیشتر است و اسکن های مغزی نشان می دهد که بخش سفید مغزی این افراد کمتر است و همچنین احتمال آسیب دیدن سر این افراد بیش از بقیه می باشد.

این افراد معمولا در دوران کودکی با مشکلاتی مثل فقر و تنگدستی در خانواده روبرو بوده اند. 

پدوفیلیا اختلالی است که می تواند در طول زمان های مختلف تغییر کند و به اختلالات دیگر تبدیل شود . 

تشخیص پدوفیلیا

ارزیابی کلینیکی

استفاده از پورنوگرافی کودک یکی از ابزارهایی است که می تواند نشان دهنده این اختلال باشد و البته که استفاده از این ابزار و یا تماشای ویدئوهای آن کاملا کاری غیر قانونی و ضد اخلاقی است. 

این موضوع زمانی اتفاق می افتد که فرد مبتلا میل خود را به کودکان انکار می کند و درمان گر مجبور است که با ابزاری این پذیرش را در او ایجاد کند. 

ابزارهای مورد استفاده برای آقایان پلیتزیموگراف آلت و برای خانم ها نیز فتوپلیتزیموگراف واژن می باشد و همچنین از لوازم مختلف دیگری برای پی بردن به میل جنسی و علایق فرد استفاده می شود . گاهی اوقات فرد به طور کامل تحت یک بحران اخلاقی به این ناهنجاری مبتلا می شود که در این حالت مشاور و درمانگر روانی کمک بسیار زیادی می کند و اگر خود فرد به این موضوع اقرار کند و ریشه روانی مشکل در او یافت شود ، درمان راحت تری خواهد داشت. 

درمان پدوفیلیا 

افراد مبتلا به پدوفیلیا بیشتر از بقیه مشتاق به انجام جرم های اجتماعی هستند و تحقیقات انجام شده نشان می دهد که این افراد در صورت زندانی شدن و آزادی بعد از آن فقط سه سال می توانند پاک بمانند و دوباره دست به این کار نزنند. 

به همین دلیل حتما باید به پزشک مراجعه کنند تا میل و کشش خود را نسبت به کودکان تحت کنترل بگیرند. 

مدل های درمانی ذهنی برای این کودکان وجود دارد که می تواند تاثیرگزار واقع شود. 

در این مدل های درمانی ممکن است که ویدئوهای افراد قربانی از این اتفاق و جرم ها را به این بیماران نشان دهند یا این که آن ها را درگیر مسئولیت های اجتماعی مدیریت زمان یا مهارت های مختلف کنند . گاهی اوقات نیز این افراد باید همراه با خانواده هایشان به درمان بپردازند زیرا مشکل اصلی آن ها مربوط به رفتارهای بد خانواده است. 

پزشکان در این بین داروهایی را نیز تجویز می کنند ، داروهایی مثل مدروکسیپروژسترون و لوپرون، آنتی اندروژن برای این افراد موثر واقع می شود . 

این افراد معمولا سطح تستوسترون بالایی دارند که با تجویز دارو می توان آن را کنترل کرد.  

ذهن درمانی مثل محدود کردن پیچیدگی های ذهنی و تمرین های خلا جزء اقدامات ذهن درمانی است . محدود کردن پیچیدگی های ذهنی شامل اصلاح افکار فرد مبتلا به پدوفیلیا می باشد که در آن فرد را به فعالیت هایی درگیر می کنند که از بچگی آرزوی انجام آن ها را داشته اما نتوانسته به آن ها دست پیدا کند و تمرین های خلا ذهنی نیز به فرد کمک می کند که خودش را جای فرد قربانی بگذارد ، تقصیر و گناه خودش را بشناسد و دردی را که به او روا داشته حس کند و این کار باعث می شود که تمرین خوبی برای ارتقای مهارت های اجتماعی خود پیدا کند . 

کلاس های آموزشی نیز برای این افراد گذاشته می شود که در آن ها یاد می گیرند چگونه میل جنسی خود را کنترل کنند و در نتیجه چنین افکاری با انجام دادن تمرینات تخصصی کمتر به سراغ این افراد می آید . 

البته که تشخیص و درمان این اختلال اصلا کار راحتی نیست و درمانگر باید تلاش زیادی کند تا فانتزی جنسی نسبت به کودکان را در این بیماران کاهش دهد و خواسته و میل شخصی فرد برای خلاص شدن از این مشکل نیز نقش اساسی در درمان او دارد .

درک اجتماعی 

البته که جامعه و افکار عمومی نیز نقش بسیار مهمی در این بین دارند . درک مردم باید نسبت به این اختلال افزایش پیدا کند تا بتواند راحت تر این مشکل را در خود شناسایی کنند و از طرفی به افراد مبتلا به این اختلال برچسب مجرم بودن نزنند . 

پدوفیلیا مطلقا به معنای تجاوزگر به کودکان نیست و این مشکل فقط نوعی میل به کودکان است که در صورت کنترل نشدن می تواند باعث اتفاقات ناهنجاری شود و مطالعات نشان می دهد که احساسات سرکوب شده ، نبود راهنما ، بیولوژی فرد و ضربه های دوران کودکی می تواند این مشکل را به وجود بیاورد و این موضوع می تواند از بیرون کنترل شود مثل استفاده از دارو یا اعتقادات مذهبی اما کنترل درونی نیز بسیار مهم است که به انگیزه فرد بر می گردد . 68 درصد از افرادی که این مشکلات را دارند، کاملا به این موضوع واقف هستند که تجاوز به کودک تا چه حد می تواند زشت و زننده باشد .