چند نما ازابوعلی سینامشهور ترین پزشک ایرانی
اول شهریورماه همزمان با زادروز ابوعلی سینا روز پزشک نامگذاری شده است. با گذشت بیش از هزار سال از زمان زندگی ابن سینا، او سرشناس ترین پزشک ایرانی است. این دانشمند در سال هایی که پزشکان حاذق از درمان بیماری های مختلف عاجز بودند، آن ها را به بهترین روش درمان می کرد و کسانی را که سال ها در این زمینه کار کرده و تجربه به دست آورده بودند، به حیرت وامی داشت.
ابن سینا یکی از مشاهیر بزرگ ایران به شمار می رود. به همین دلیل برخی هنرمندان چهره ی او را دست مایه ی خلق آثار هنری قرار داده اند و مجسمه های بسیاری از این دانشمند ایرانی توسط هنرمندان ساخته شده است.
اگرچه مجسمه های متعددی از ابوعلی سینا ساخته شده، اما اثر ارائه شده از ابوالحسن صدیقی به دلیل کیفیت کار و نصب آن در شهر همدان از بقیه ی مجسمه ها معروف تر است. او مجسمه ای تمام قد از پزشک مشهور ایرانی را برای یادبود او ساخت که اکنون در مرکز میدانی به نام این دانشمند نصب شده است.
مجسمه ابن سینا سه متر و 10 سانتی متر ارتفاع دارد و در ساخت آن از سنگ مرمر سفید استفاده شده است. این مجسمه نزدیک به شش دهه است که روی پایه ای در میدان بوعلی شهر همدان قرار دارد. در قسمت شمالی پایه ی مجسمه، لوحی از سنگ سفید نصب شده که روی آن نام ابوعلی سینا و تاریخ تولد و وفات او به خط نستعلیق حک شده است.
صدیقی در این طرح سعی کرده با استفاده از سیاه قلم، چهره ای ارائه کند که مخاطب با دوره ای که ابوعلی سینا در آن می زیست، ارتباط برقرار کند. به طراحی لباس ابن سینا نیز توجه ویژه ای شده است. همچنین کتاب معروف ابن سینا نیز در این طرح، در دستان این دانشمند دیده می شود.
بنای یادبودی که به عنوان آرامگاه شیخ الرییس در همدان ساخته شده، یکی از آثار ملی ثبت شده ی ایران است. تاریخ ساخت بنای اولیه ی این آرامگاه را به زمان قاجار مربوط می دانند. انجمن آثار ملی ایران که در دهه ی 30 فعالیت گسترده ای در زمینه ی ساخت و به روزرسانی آرامگاه مشاهیر ایرانی داشت، تصمیم گرفت بنای جدیدی برای آرامگاه ابن سینا طراحی شود.
بنای جدید که طراحی هوشنگ سیحون است، از معماری برج گنبد قابوس الهام گرفته شده است. بیشتر المان های و عناصر آرامگاه جدید ابوعلی سینا متأثر از معماری سنتی است. یکی از مهم ترین ویژگی های معماری این بنا، طراحی 12 ستون برای آرامگاه است که گفته می شود نشان دهنده ی 12 رشته دانشی است که ابن سینا بر آن ها احاطه داشته است.
آرامگاه دو تالار دارد که از تالار جنوبی به عنوان موزه استفاده می شود و در آن می توان اشیایی باقی مانده از صدها سال پیش را دید. تالار شمالی نیز کتابخانه ای شامل صدها جلد کتاب نفیس از نویسندگان مختلف است.