اخترشناسان بتازگی با استفاده از تلسکوپ جمینی در هاوایی تصویری خیرهکننده از ادغام دو کهکشان مارپیچی منتشر کردند. کهکشانهای NGC 4568 و NGC 4567 که در نبردی سخت قرار دارند ۶۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند و حدود ۵۰۰ میلیون سال دیگر یک کهکشان بیضوی کاملاً جدید را شکل میدهند.
این تصویر مراحل اولیه ادغام کهکشانی را به تصویر میکشد که یکی از دیدنیترین رویدادهای کیهان است و دو کهکشان را نشان میدهد که توسط میدان گرانشی متقابلشان در کنار هم قفل شدهاند. همچنین این عکس جدید پیشنمایشی است که حدود ۵ میلیارد سال آینده برای کهکشان راه شیری و آندرومدا رخ میدهد. این نوع برخورد کیهانی به هر کهکشان یک تغییر شکل اساسی میدهد، و احتمالاً خورشید و منظومه شمسی را به منطقهی متفاوتی از کهکشان هدایت میکند.
همانطور که NGC 4568 و NGC 4567 به هم نزدیک میشوند و به هم میپیوندند، نیروهای گرانشی دوئل آنها انفجارهایی از شکلگیری ستارهای شدید، ایجاد میکند. در طول میلیونها سال، کهکشانها بارها و بارها در حلقههایی در هم فشرده با هم میرقصدند و ادغام میشوند. این امر موجب میشود جریانهای بلندی از ستارهها و گازها ایجاد شود. در نهایت زمانی که ساختارهای مجزای دو کهکشان با هم ادغام شوند، یک کهکشان واحد و بیضوی، شکل میگیرد.
بیشتر کهکشانها با چنین ادغامهایی و جمعآوری گاز رشد و شرایط را برای تولد ستارگان جدید مهیا میکنند. کهکشان راهشیری ما نیز انتظار میرود با بلعیدن کهکشانهای کوچکتر و کوتوله رشد کرده و این روند همچنان ادامه دارد.
هماکنون راهشیری به سوی خوردن کهکشانهای بزرگتر و ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ در چند میلیارد سال آینده پیش میرود. سپس در ۵ میلیارد سال آینده کهکشان راه شیری و آندرومدا نیز با هم ادغام یک کهکشان عظیمتر را تشکیل خواهند داد. کهکشانهایی که بزرگ میشوند و رشد میکنند گرانش بیشتری دارند، در نتیجه راحتتر می توانند کهکشانهای همسایه خود را به طرف خودشان بکشند.
محققان با مطالعه بیش از ۲۲ هزار کهکشان دریافتند تا چند میلیارد سال آینده، گرانش کهکشانهای نزدیک، سبب میشود تا همه کهکشانها در گروهها و خوشههای بزرگ در ابرخوشههای کیهانی ادغام شوند.