لغت «چی» در زبان چینی می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد. در ترجمه‌ی مستقیم -لغت به لغت- می‌تواند به معنای «هوا» یا «تنفّس» باشد. با این حال با نگاهی دقیق‌تر به آن می‌توان معانی «انرژی»، «خشم»، «سختی» و یا «پوشش» را از آن استنباط نمود.
«عامل ایجاد جریان زندگی، یا تولّد و تغییر، «چی» می‌باشد: هزاران چیز از آسمان و زمین تماماً از این قانون پیروی می‌کنند، بنابراین «چی» در پیرامون، آسمان و زمین را احاطه می‌کند و در درون، آن‌ها را فعّال می‌سازد. منبعی که از آن خورشید، ماه و ستارگان، فروغشان؛ رعد، باران، باد و ابر هستی‌شان، چهار فصل و هزاران چیز دیگر تولّد، رشد، پیشرفت و موجودیّت‌شان را می‌گیرند. این‌ها همه توسّط «چی» به حقیقت می‌پیوندند. مالکیّت زندگی انسان تمام و کمال وابسته به وجود «چی» می‌باشد.» -نیی چینگ
می‌توان گفت پشتوانه‌ی درونی حرکات موجود در سیستم هنرهای رزمی، وجود نیرویی است که «چی» نامیده می‌شود. «چی»، نیروی درونی یا نیروی حیاتی ریشه در بطن هنرهای رزمی دارد. «چی کونگ» یا «تمرین چی» و به‌کارگیری آن توسط مردم چین از دوران باستان تاکنون جهت شفای بیماری و ایجاد سلامتی سابقه‌ی طولانی دارد. از دیدگاه تاریخی انواع متعددی از تمرینات «چی» وجود دارد که شامل تمرینات انجام شده از سوی تائوگراها، بوداگرا و کنفسیوس‌گراها می‌باشد.
مردان باستان، بواسطه‌ی این تمرینات ویژه و تکمیل روش‌هایی که «چی» را پرورش می‌داد، توانایی‌های حیرت‌آوری را توسعه دادند. آن‌ها می‌توانستند وجودشان را تقویت، سلامتی را توسعه و پهنه‌ی زندگی را افزایش دهند. در این بین به‌خاطر تأثیرات علمی «چی کونگ» و ویژگی‌های خاصّ آن به علت نارسایی علم در شناخت و درک صحیح از «چی» برای انجام کارهای خیالی نظیر جاودانه ساختن شخص به عنوان یک موجود طبیعی به‌کار گرفته شد.
چین اوّلین کشور در دنیا بود که تمرینات تنفّسی را توسعه و تکامل بخشید. ابتدایی‌ترین تمرین تنفّسی ییک‌کان‌کینگ نامیده می‌شود، این تمرین بیش از ۵۰۰۰ سال پیش توسط یک راهب تائوگرا به‌نام ونگ شینگ‌زی توسعه یافت؛ که بر اساس قوانین قابل مشاهده و ملموس طبیعت، و به منظور پیشگیری از بیماری‌های احتمالی و نیز درمان آن‌ها و نهایتاً دست‌یابی به طول عمر زیاد پایه‌گذاری شده بود.
چینی‌ها عالم هستی‌شان را خارج از هرگونه تغییرات انرژی بنا نهاده‌اند. آن‌ها توازن و هماهنگی این انرژی‌ها را «تائو» می‌نامند. تائو شیء نیست، تنها یک کلمه است. تائو تمامیّت انرژی‌ها را در بر می‌گیرد و در یک حالت ثابت حرکت و تغییر، خارج از آن‌چه که جمله‌ی اشیاء تکامل پیدا می‌کنند، وجود دارد.
یکتایی بدین صورت بیان می‌شود:
و خارج از این یگانگی، «دوگونه» تکامل یافته است. دو دایره، تکامل یافته و داخل یک دایره می‌چرخند، دنباله‌های هر یک، حرکت و گردش ازلی را بیان می‌کند.
- نوشته‌ی ویلیام جونگ و حسین قاسمی
