هنگامی که به دکتر مراجعه می کنید و آزمایش کلسترول انجام می دهید، ممکن است به شما هشدار داده شود که از غذاهای پرچرب استفاده نکنید. اما مقدار بسیار کمی از چربی مواد غذایی به کلسترول در خون شما تبدیل می شود. آنچه کلسترول تولید می کند، مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها در هر دفعه است. کلسترول و تری‌گلیسیرید در جریان خون شما از مصرف چربی زیاد نیست بلکه بخاطر مصرف بیش از حد گلوکز است. ما در مورد گلوکز بیش از حد در طی یک هفته یا حتی یک روز صحبت نمی کنیم. بلکه منظور ما مصرف گلوکز بیش از حد در یک وعده است.
تاثیر قند بر سطح کلسترول خون
بیایید نگاه دقیق تری بیندازیم به اینکه وقتی بدن شما در یک وعده بخصوص مقدار بسیار زیادی کربوهیدرات دریافت می کند، دقیقا چه اتفاقی می افتد. اول شما غذای حاوی کربوهیدرات را هضم می کنید، آن را به مولکول های تکی گلوکز که آنقدر کوچک هستند که از سلولهای دیواره های روده عبور کرده و وارد جریان خون شما می شوند، می شکنید.
از آنجا که کربوهیدرات بسیار زیادی خورده اید، مقدار گلوکز بالایی در خونتان دارید. شما انسولین کافی برای حرکت دادن تمام آن گلوکز به داخل سلول هایتان را ندارید. بنابراین چه اتفاقی برای آن گلوکز اضافی می افتد؟
مقداری از آن به شکل ماده ای به نام گلیکوژن در کبد شما ذخیره می شود که وقتی غذا نمی خورید، آزاد می گردد. بدن ما بطور غریزی یک سیستم پشتیبانی ایجاد می کند تا مطمئن شود که حتی اگر برای چند روز هیچ غذایی نخوریم، از گرسنگی نخواهیم مرد.
با این حال کبد شما فقط می تواند مقدار مشخصی گلیکوژن ذخیره کند اما برای بقیه گلوکز خونتان چه اتفاقی می افتد؟ بدن شما سه انتخاب دارد:
- تبدیل گلوکز به چربی بدن که به معنای افزایش وزن است ــ بیشتر در اطراف میان‌تنه شما.
- تبدیل گلوکز به لیپیدها (چربی ها) که به شکل کلسترول و تری‌گلیسیرید در درون جریان خون شما باقی می مانند.
- تبدیل گلوکز به چربی که در کبد ذخیره می شود و به وضعیتی به نام کبد چرب منجر می گردد.
اگر گاهی اوقات در مصرف گلوکز زیاده روی کنید، این فرایند چندان خطرناک نیست. اما اگر شما بطور منظم مقادیر زیادی از گلوکز را در یک وعده غذایی مصرف کنید ــ حتی اگر در بقیه روز از آن اجتناب نمایید ــ بدن شما از راههایی که بسیار مشکل‌ساز هستند، شروع به وفق دادن خودش با این جریان عظیم گلوکز می کند.
اول بدنتان تشخیص می دهد که شما با توجه به مقدار انسولین موجود، گلوکز بیش از حد در جریان خونتان دارید. بنابراین لوزالمعده شما شروع به ساختن انسولین بیشتر می کند. بدن شما سطوح بالای انسولین را بعنوان پیام‌رسان استرس در نظر می گیرد که دو نتیجه بسیار نگران‌کننده در پی دارد:
- التهاب که در مشکلات سلامتی بسیاری نقش دارد. برخی از این مشکلات نسبتا کوچک هستند مانند آکنه، سرماخوردگی و عفونت ها. اما برخی از آنها بسیار جدی هستند مانند بیماری های قلبی عروقی، بیماری خودایمنی و سرطان.
- استرس آدرنال که آن هم باعث بروز مشکلات سلامتی بسیاری می شود، از جمله افزایش وزن، دیابت و فشار خون بالا.
در این حین، التهاب تولید‌شده توسط انسولین اضافه، چربی بدن اضافی نیز ایجاد می کند. انسولین اضافه در سیستم بدن شما نیز به چربی بدن اضافه منجر می شود و در یک چرخه واقعا معیوب، چربی بدن اضافه باز هم التهاب بیشتری بوجود می آورد.
و پایان بد این هم‌افزایی منفی، چیزی است که پزشکان سندروم X یا سندروم متابولیک می نامند که در آن بیمار با یک تهدید ۴ برابر مواجه است: فشار خون بالا، قند خون بالا، تری‌گلیسیرید بالا و اضافه وزن. این امر باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی‌عروقی، سکته مغزی و دیابت می شود.
خبر خوب این است که یک راه حل وجود دارد: متابولیسم کربوهیدراتتان را متعادل کنید. این کار، هم‌افزایی منفی را معکوس می کند و هم‌افزایی مثبت ایجاد می نماید.
وقتی بدنتان را با توجه به فیزیولوژیتان تغذیه می کنید ــ دریافت مقادیر مناسب از کربوهیدراتها که بطور یکنواخت در وعده های غذایی پخش شده است ــ به بدنتان، مقدار گلوکزی می دهید که دقیقا مطابق با توانایی انسولین شما برای بردن آن گلوکز به سلول هایتان است.
اگر این اتفاق بیفتد، مقدار کمی گلوکز باقی می ماند که می تواند به ذخیره گلیکوژن شما برود. اما بدن شما هرگز آنقدر گلوکز دریافت نمی کند که لازم باشد به چربی بدن یا کلسترول تبدیل شود.
