اختلالات خودایمنی به طور فزاینده ای مردم را گرفتار می کنند – بیماری گریوز، ام اس، لوپوس، سلیاک – این بیماری ها می توانند فلج کننده باشند، باعث درد و محدودیت تحرک در قسمت های مختلف بدن شوند. اگر چه بسیاری از افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مدیریت شرایط خود با رژیم غذایی و ورزش – پرهیز از خوراکی ها التهابی، مصرف داروهای تجویزی و استفاده از درمان های طبیعی را بر می گزینند، بسیاری از آنها هنوز هم هر روز با بیماری خود دست و پنجه نرم میکنند. در این مقاله از راستینه برخی از عواملی که می توانند بدون اینکه اطلاع داشته باشید، بیماری خود ایمنی را بدتر کنند، ذکر شده اند.
خوردن برخی از خوراکی ها
در حالی که اولین واکنش بسیاری از افرادی که مشخص شده است مبتلا به اختلال خود ایمنی هستند، سر و سامان دادن به رژیم غذایی و خوردن خوراکی های ارگانیک و پاک کننده است، با این حال، صرفا به این دلیل که یک خوراکی ارگانیک است، به این معنی نیست که شما باید آن را بخورید، مخصوصا زمانی که بیماری خود ایمنی دارید.
گیاهان تاجریزی مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی و انواع فلفل ها می توانند اثر التهابی روی افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی داشته باشند، همان طور که غلات و دانه ها، حتی انواع فاقد گلوتن آنها، تخم مرغ و لبنیات اینگونه هستند. همه این ها به دشوار کردن هضم معروف هستند، و هر چیزی که هضم را به خطر اندازد، می تواند موجب تشدید بیماری خود ایمنی شود.
کمبود پروبیوتیک های زنده
افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی اغلب دارای عدم تعادل باکتری های روده هستند، مسئله ای که می تواند به بسیاری از شرایط گوارشی مثل کاندیدا منجر شود. برای اصلاح این مشکل، اطمینان حاصل کنید که سبزیجات تخمیر شده بخشی از رژیم غذایی شما هستند – کیمچی و کلم ترش، منابع خوبی از باکتری های “خوب” هستند، همین طور سرکه سیب و کفیرهای غیر لبنی.
سمی بودن فلزات سنگین
وجود فلزات سنگین در غذاهای دریایی، محصولات بهداشت شخصی، رنگ، دود و قوطی های نوشابه رایج هستند – بنابراین اجتناب از آن ها از آنچه تصور میکنید، بسیار دشوارتر است.
فلزات سنگین با بسیاری از بیماری ها و شرایط مختلف همراه هستند، بعضی از آنها شامل بیماری های خود ایمنی هستند و سمی بودن فلزات سنگین می تواند باعث ایجاد علائمی همچون درد مزمن، مشکلات حافظه، فلج شدن، خستگی و سایر شرایط مرتبط با بیماری های خودایمنی شود.
در صورتی که مبتلا به اختلال خودایمنی هستید، حتما برای سمیت فلزات سنگین آزمایش انجام دهید – حذف فلزات سنگین از بدن می تواند تفاوت زیادی در کیفیت زندگی شما ایجاد کند.
عدم وجود آنزیم های زنده
عدم وجود آنزیم های زنده در رژیم غذایی شما می تواند عامل دیگری در تشدید بیماری های خودایمنی باشد. در حالی که بدن انسان آنزیم های مختلف گوارشی بسیاری را تولید میکند، فرایند هضم مواد غذایی می تواند ذخایر طبیعی آنزیم بدن را کاهش دهد – و اکثر رژیم های غذایی مردم کاهش ذخایر آنزیم را جبران نمی کنند. سالاد، آبمیوه های تازه و اسموتی ها، گزینه های خوبی برای شروع بهبود سلامت گوارشی هستند.
عوامل متعددی وجود دارند که می توانند موجب بدتر شدن بیماری خودایمنی شوند مانند کمبود ویتامین D، وابستگی به داروهای تجویزی و غیره.
برخورد با این مسائل ممکن است کلیدی برای سلامت کلی شما باشد، حتی اگر این کارها بیماری خود ایمنی را به طور کامل از بین نبرند.