در انتظار توام
در چنان هوایی بیا
که گریز از تو ممکن نباشد
تو
تمام تنهایی هایم را
از من گرفته ای
خیابان ها
بی حضور تو
راه های آشکار جهنم اند…
*****
در خیابان های شب
دیگر جایی برای قدم هایم نمانده است
زیرا که چشمانت
گستره ی شب را ربوده است..
*****
از هوا حرف می زنی
از تقلای باد بر موهایت
و نمی دانی
همین خیابان که با تو خندیده است
چه بر سر پلک های من
خواهد آورد
*****
شعر درباره خیابان
خیابان
شعر بلندی ست…
وقتی من با قدم های تو قدم می زنم!
*****
دلتنگی
اسم این خیابان لعنتی است
وقتی این همه از آن عبور می کنی
اما هیچ کدام شان
“تو” نیستی…!!
*****
دلنوشته قدم زدن در خیابان
دل که می گیرد نمی گوید کجا باید گریست
گریه کردن در خیابان نیز آرامم نکرد…
*****
ما نسل بوسه های ممنوع بودیم
عشق را میانِ لبهای هم، پنهان کردیم
تا نمیرد
بعد از ما،
شما، نسل ِ آزادیِ بوسه در خیابان خواهید بود؛
عشق را با لبهایتان فریاد بزنید،
تا زندگی کند…
افشین یداللهی
*****
شعر در مورد خیابان های شهر
تنهایی
خیابانی است
که با تو
از آن عبور می کنم
اما
در میان راه
دستم را رها می کنی
و من می مانم وُ
بوق ممتدی
که گوش زندگی ام را
کر می کند…
*****
کلمه
همه
سرریز خیابان من بود…
*****
من شانه های تو را می خواهم
و خیابان های خواب هایم را..
*****
فصلی در راه است
با اشک هایی که
هنوز بر گونه ی خیابان نیفتاده
خشک می شوند!
و عشق
پنهانی ترین
رازِ پاییز است
*****
هنوز
سکوت
ریخته در خیابان
پرت می شویم
از این سکوت
به آن سکوت…
*****
شعر در مورد خیابان های تهران
آفتاب
از سر سروها به انتهای خیابان سر کشید
تو نیامدی..
*****
گفتی دوستت دارم
و من به خیابان رفتم !
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود….
*****
لاله زار،
لب های توست
تهران
بی دلیل برای خیابان های َش
اسم انتخاب می کند …
*****
با تو تنها یک خیابان همسفر بودم ولی
با همان یک لحظه عمری بی قرارم کرده ای…
*****
دیگر کاری به کار این خیابان بی نگاه و نشانه ندارم
می خواهم بروم آن سوی ثانیه ها
می خواهم بروم آن سوی ثانیه ها
می خواهم به همان کوچه ی پاک پروانه برگردم
*****
راه برگشتن به سویم را کجا گم کرده ای
من برای ردپاهایت خیابانم هنوز…
