ماده 310 قانون تجارت :چک نوشته ای است که بموجب آن صادرکننده وجوهی راکه در نزدمحال علیه دارد کلاً یا بعضا مسترد یا به دیگری واگذارمی نماید.چک برای این به وجود آمد که افراد با خود پول حمل نکنند
چک وسیله ای برای دریافت و پرداخت وجه است نه برای کسب اعتبار در بازار
چک را نمی توان وقتی پولی در حساب نداریم صادر کنیم وباید وقتی چکی را صادر میکنیم به روز باشد و داخل حساب پول داشته باشیم ( اگر پولی بدهکاریم و الان نداریم و میخواهیم دریک وقت دیگر پول را به طلبکارمان بدهیم باید سفته بدهیم)
چک یک نوع دستور پرداخت از طرف صاحب حساب است
چک باید امضا داشته باشد و با مهر و اثر انگشت هیچ اعتباری ندارد
چک را فقط بانک ها میتوانند چاپ کنند ( چک های صندوق های قرض الحسنه چک نیست حواله است )
چک را وقتی صادر کردیم باید پرداخت کنیم و عذر وبهانه وجود ندارد
در آینده در مورد روش های نقد کردن چک های بی محل صحبت خواهیم کرد
