در دورهمی‌ها و جمع‌های دوستانه‌تان بازیکردن هم جایی دارد؟ اگر پاسخ مثبت است که حتما می‌دانید لذت بازی‌های گروهی چقدر زیاد است. اگر هم که پاسخ منفی است، یادتان باشد حتما بازی‌هایی مانند مافیا را امتحان کنید. حتما نام بازی مافیا را شنیده‌اید. درست است؟ این بازی در کنار بازی‌های مشابه دیگر می‌توانند کسالت را از هر جمعی بگیرند و حسابی همه حاضران را سرگرم کنند. در این مقاله، با مافیا و بازی‌هایی مانند آن آشنا خواهید شد.
۱. مافیا یا گرگینه (Mafia/ Werewolf)
در بازی مافیا گروهی آدم‌های خوب در مقابل گروهی از شرورها قرار می‌گیرند و سعی بر این است که خوب‌ها هویت خائنان جمع را قبل از کشته‌شدن خود تعیین کنند. مافیاها یا شرورها هر شب یک نفر را پنهانی می‌کُشند. بازیکنان دیگر هم در تلاش برای شناسایی مافیاها هستند.
مزایا: تعداد زیادی می‌توانند در بازی مشارکت کنند. بازی تعاملی است و ساده.
معایب: برای کنترل بازی، به یک راوی یا ناظر خبره نیاز دارد.
نقش‌های مختلفی در این بازی وجود دارد؛ برای نمونه، پیشگو در هر دور یک بار می‌تواند حدس بزند که شخص موردنظرش مافیا هست یا خیر. ناظر بازی حدس پیشگو را تأیید یا رد می‌کند. نقش دیگری هم با عنوان دکتر وجود دارد که می‌تواند در هر دور از بازی به یک شخص ایمنی بدهد و مانع از کشته‌شدن او شود.
تلاش و استدلال برای اینکه به دیگران نشان بدهید که بی‌گناه هستید و مافیا نیستید و حدس نقش‌های افراد دیگر باعث می‌شود مافیا بازی بسیار جالبی باشد. مافیا نه هزینه دارد و نه امکانات خاصی لازم دارد.
۲. بلیت سفر/ تیکت تو راید (Ticket To Ride)
مزایا: ساده اما راهبردی و نیازمند تفکر، مناسب برای تمام سنین.
معایب: —
اگر از بازی‌هایی به‌سبک مافیا خوشتان می‌آید اما دوست دارید که مدت‌زمان آن کمتر باشد، به بازی تیکت تو راید فکر کنید. در این بازی، بازیکنان باید تلاش کنند قطار را در مسیری قرار بدهند که بیشترین امتیاز را برایشان به همراه می‌آورد. هر فرد، علاوه بر اینکه باید برای گرفتن بیشترین امتیاز تلاش کند، باید مسیر افراد دیگر را هم مسدود کند.
حس مسدودکردن مسیر بازیکنان دیگر بسیار لذت‌بخش و جذاب است. این بازی یکی از بازی‌های تخته‌ای (بردگیم) محسوب می‌شود و عملیات با تخته پیش می‌رود. کارت‌های جایزه و امتیازی هم در این بازی وجود دارد.
۳. تابو (Taboo)
مزایا: سریع و ساده است و به شانس ارتباطی ندارد.
معایب: با حرکت اشتباه هر بازیکن، شکست تیم به گردن او خواهد افتاد.
در بازه زمانی محدودی، باید به هم‌تیمی‌هایتان سرنخ‌هایی برای حدس‌زدن یک واژه بدهید. برای اینکه اعضای تیمتان بتوانند واژه موردنظر را حدس بزنند، لازم است از عبارات و واژه‌های راهنما کمک بگیرید. همین باعث می‌شود بازی خنده‌دار و مفرح شود؛ مثلا اگر واژه موردنظر بستنی است، با گفتن واژه‌هایی چون سرد، شیرین، طعم‌دار و… می‌توانید افراد تیمتان را راهنمایی کنید.
کلمات ممنوعه‌ای هم وجود دارند که در شرح هر واژه نباید از آنها استفاده کنید. استفاده از چنین کلماتی جریمه دارد. بازی همراه با کارت‌هایی انجام می‌شود که واژه‌ها را از روی آنها شرح می‌دهید. اگر نتوانستید خودِ بازی آماده را تهیه کنید، ابتکار عمل به خرج بدهید و خودتان آن را طراحی کنید و بسازید.
۴. خیانت در خانه‌ای بالای تپه (Betrayal at House on the Hill)
مزایا: متنوع و مفرح‌بودن، نیاز به تفکر راهبردی.
معایب: طولانی‌بودن زمان بازی.
این بازی طولانی‌تر از گزینه‌های دیگری است که معرفی شد و البته قوانین پیچیده‌تری هم دارد. بازیکنان در این بازی با کمک یکدیگر در پی کشف خانه‌ای طلسم‌شده‌اند. در طول بازی، یکی از افراد تیم خائن می‌شود و تلاش می‌کند به باقی افراد آسیب بزند.
این بازی دارای نقشه‌های مختلف برای کشف خانه طلسم‌شده است و این یعنی در هر بار بازیکردن، شکل و شمایل بازی عوض می‌شود؛ برای مثال، در یک دور از بازی باید با یک هیولا مبارزه کنید و در دوری دیگر پای یک خائن به میان می‌آید. بهطور کلی، در هر بار بازی با ماجراهای متفاوتی روبه‌رو می‌شوید.
۵. سیب‌به‌سیب و کارت‌ها علیه بشریت (Apples to Apples, Cards Against Humanity)
مزایا: ساده و تعاملی.
معایب: —-
این دو بازی شبیه به هم‌اند. بازی داوری دارد که کارتی را به بازیکنان نشان می‌دهد. این کارت شامل کلمه یا عبارتی است که تِم بازی را مشخص می‌کند و بازیکنان باید ببینند که مرتبط‌ترین کارت در دستشان با عبارت یا کلمه‌ای که وسط گذاشته شده چه گزینه‌ای است.
بعد، داور کارت‌ها را بررسی و بهترین ترکیب ساخته‌شده از کارت‌های بازیکنان با کارت اصلی را شناسایی می‌کند. کسی که بهترین ترکیب را ساخته برنده کارت اصلی می‌شود. این روند ادامه می‌یابد و بازیکنی که بیشترین تعداد کارت‌های اصلی را جمع کرده در نهایت برنده خواهد شد.
بازی سیب‌به‌سیب یا کارت‌ها علیه بشریت روندی مشابه یکدیگر دارند. تفاوت فقط در نوع کلمات و عباراتی است که در هر بازی با کارت‌ها ساخته می‌شود. اگر این بازی‌ها در دسترس‌تان نیست و نمی‌توانید آنها را بخرید، ایرادی ندارد. روند را که یاد گرفته‌اید، حالا خودتان هم می‌توانید آن را به سلیقه خود طراحی کنید.
۶. پانتومیم یا ادابازی (Speechless/ Charades)
مزایا: ساده، بی‌سروصدا، تعاملی.
معایب: بازی نیاز به فضای نسبتا باز برای اجرا دارد.
همه پانتومیم را می‌شناسند. یک نفر بدون اینکه حرفی بزند با حرکات صورت و بدنش یک واژه یا عبارت را توضیح می‌دهد و دیگران باید حدس بزنند که واژه یا عبارت موردنظر او چیست. منتها در نسخه تازه‌ای از بازی که معرفی می‌کنیم، دیگر مانند گذشته‌ها بازیکنان حدس‌های خود را بلندبلند نمی‌گویند. در اینجا، باید هرکس حدس خود درباره واژه یا عبارتی که با ادابازی اجرا می‌شود یواشکی روی کاغذ بنویسید.
بازیکنانی که موضوع را درست حدس می‌زنند، یک امتیاز مثبت می‌گیرند. اگر هیچ‌یک از بازیکنان نتوانند حدس‌های درستی داشته باشند هم به همگی‌شان یک امتیاز تعلق می‌گیرد. این بازی شاد و جذاب است و مانند پانتومیم‌های سنتی سروصدای زیادی ندارد.
۷. اسم‌فامیل (اسکترگوریس)
مزایا: ساده و تعاملی است و به شانس ارتباطی ندارد.
معایب: —-
این بازی ۲ تا ۶ نفره دانش و اطلاعاتتان و البته تفکر خلاق شما را محک می‌زند. روند کار به این صورت است: یک حرف الفبا بهطور تصادفی مطرح می‌شود و بازیکنان باید با آن حرف کلماتی در گروه‌های موضوعی مختلف بسازند. زمان هم محدود است؛ مثلا اگر حرف سین مطرح می‌شود، باید در گروه معنایی مشخصی مانند خوراکی‌ها، کلمات مرتبط با هم را ردیف کنید: سیب‌زمینی، سالاد اولویه، سرشیر و… .
بعد از اینکه زمان نوشتن تمام شد، بازیکنان برای هم کلمات را می‌خوانند و درباره فهرست‌های هم نظر می‌دهند که آیا کلمات موجود در آنها باهم ارتباطی دارند یا خیر. نیمی از لذت بازی به همین گفت‌وگوها برای پذیرفتن یا نپذیرفتن فهرست‌های کلمات یکدیگر است.
۸. آوالون/ مقاومت (Avalon/ The Resistance)
مزایا: بسیار شاد و مفرح.
معایب: بعد از بازی، اعتماد به دوستانتان را از دست می‌دهید!
این بازی نیز در رده بازی‌های مشابه مافیاست. در این بازی نیز پای بدها و خوب‌ها در میان است. البته علاوه بر اینکه خوب‌ها در مسیر بازی کشته می‌شوند، تیم شرورها در تلاش است که مأموریت‌های مختلف را بهطور پنهانی به هم بزند. خوب‌ها باید در جهت شناسایی خوب‌های دیگر تلاش کنند و آنها را با خود به مأموریت ببرند. بدها هم وظیفه دارند با ترفندهایی حقه‌بازانه، خوب‌ها را گول بزنند و مأموریت‌هایشان را لغو و خراب کنند.
در اینجا هم مانند مافیا شخصیت‌های مختلفی وجود دارند که هریک نقش‌هایی به عهده دارند. در هر دور از بازی، گروهی از خوب‌ها به مأموریت می‌روند. بازیکنانی که باهم تیم مأموریت را تشکیل می‌دهند باید مشخص کنند مأموریتشان را مبتنی بر شکست پیش می‌برند یا برد. این کار پنهانی انجام می‌شود.
بازی آوالون پنج دور دارد و هر تیم برای برنده‌شدن به سه دور بُرد نیاز دارد. همان طور که گفته شد، نقش‌های مختلفی در این بازی وجود دارد؛ مثلا نقشی به‌نام مرلین وجود دارد که حتی اگر افراد تیم خوب‌ها سه دور را هم برنده شده باشند، تیم بدها با تشخیص اینکه چه‌کسی مرلین است امکان برد پیدا می‌کند. البته یادتان باشد که این بازی کمی پیچیده‌تر از مافیاست.
۹. آخرین گرگینه (One Night Ultimate Werewolf)
مزایا: قابلیت بازی در جمع‌های بزرگ و پرتعداد.
معایب: پیچیدگی.
در این بازی نیز مانند مافیا به هر بازیکن شخصیتی با ویژگی‌های مخصوص به خودش داده می‌شود. یکی از افراد بازی گرگینه است و هدف بازی تشخیص اوست. زمانی بازی به پایان می‌رسد و برنده مشخص می‌شود که گرگینه کشته شود. دورهای بازی سریع و زود تمام می‌شوند و این یکی از جذابیت‌های بازی است. تفاوت این بازی با بازی مافیا این است که بازیکنان آزادی عمل و ابتکار بیشتری دارند.
۱۰. آرتیست قلابی به پاریس می‌رود (A Fake Artist Goes to New York)
مزایا: ساده و سرگرم‌کننده.
معایب: —
این بازی جالب و جدید در گروه بازی‌های مافیایی قرار می‌گیرد، اما متنوع‌تر است. در نسخه اصلی بازی آرتیست قلابی، اسم شهر نیویورک آمده است؛ ولی در نسخه‌ای که در بازار ایران موجود است، آرتیست قلابی به پاریس می‌رود! البته اگر آن را بهشکل آماده پیدا نکردید، ایرادی ندارد. خودتان می‌توانید آن را طراحی کنید و بسازید. کافی است تخته وایت‌برد یا تعدادی کاغذ و ماژیک داشته باشید.
در این بازی، یک نفر آرتیست قلابی می‌شود و باقی افراد آرتیست واقعی. آرتیست‌های واقعی از واژه رمز باخبرند؛ مثلا واژه رمز «میگو» انتخاب می‌شود. همه به‌جز همان یک نفر از آن بی‌‌اطلاع‌اند. زمانی که بازی شروع می‌شود، یک تخته یا کاغذی سفید و تعدادی ماژیک می‌‌آورید و یک نفر اعلام می‌کند که کلمه رمز در چه گروهی از واژه‌هاست و به همه اعلام شروع بازی را می‌دهد.
مثلا اگر کلمه رمز میگوست، آن فرد اعلام می‌کند که کلمه یکی از موجودات دریایی است. با شروع کار، هرکس باید به‌نوبت بخشی از آن کلمه رمز را نقاشی کند. کسی که آرتیست قلابی است هم باید طوری با دیگران همراهی کند که انگار می‌داند که واژه رمز چیست و نباید بگذارد که دیگران تشخیص بدهند که او از واژه رمز بی‌خبر است. وظیفه بازیکنان دیگر هم این است که آرتیست قلابی را تشخیص بدهند.
۱۱. نامه عاشقانه (Love Letter)
مزایا: بازی شاد و جالب، به مدت‌زمان کمی نیاز دارد.
معایب: —-
ماجرا از این قرار است که حدود ۲ تا ۴ نفر در این بازی مشارکت می‌کنند و می‌خواهند نامه‌ای عاشقانه را به شاهزاده‌ای پریشان برسانند. ملکه به‌جرم خیانت دستگیر شده و دختر او پریشان و ناراحت است. همه می‌خواهند از نقاط دور و نزدیک نامه‌های عاشقانه‌شان را به شاهزاده برسانند که خود را در اتاقی در کاخ حبس کرده است.
شما به‌عنوان بازیکن برای رساندن پیامتان به شاهزاده پریشان‌خاطر و درخواست ازدواج از او باید به واسطه‌ها اعتماد کنید. در ضمن بازی، کارتی مخفی در دست خود خواهید داشت. این کارت نشانگر فردی است که پیامتان را به شاهزاده می‌رساند. لازم است تلاش کنید در پایان روز، نامه عاشقانه‌‌تان به نزدیک‌ترین فرد به شاهزاده برسد و زودتر از رقبای دیگر شاهزاده را از خواستگاری خود باخبر کنید. در این بازی، کارت‌هایی در دست خواهید داشت که هریک ارزش مشخصی دارند.
۱۲. بالماسکه یا مسکرید (Mascarade)
مزایا: شاد و جذاب، نیازمند فکر و راهبرد.
معایب: این‌طور نیست که برای همه سنین ساده باشد.
این بازی نیز شبیه مافیاست و می‌تواند با ۴ تا ۱۲ نفر انجام شود. مانند بازی‌های دیگری که با پنهان‌کردن هویت افراد پیش می‌روند، در اینجا هم هویت‌ها مشخص نیست و هر بازیکن به‌عنوان مهمانی که در یک بالماسکه شرکت کرده، باید تلاش کند هویت افراد دیگر را تشخیص بدهد: چه‌کسی قاضی است؟ چه‌کسی دزد، شاه یا رعیت است و… . این بازی به حافظه‌ای خوب نیاز دارد و با بلوف‌زنی پیش می‌رود.
۱۳. اسپایفال (Spyfall)
بازی اسپایفال نیز جالب است و جاسوسی. در هر مرحله از این بازی، یکی از بازیکنان نقش جاسوس را دارد و از محل ملاقات بازیکنان بی‌خبر است. جاسوس باید محل ملاقات را بفهمد و نگذارد هویتش فاش شود. بازیکنان دیگر هم با پرسش‌وپاسخ‌هایی باید جاسوس‌نبودن خود را اثبات کنند و در ضمن به شناسایی جاسوس نیز مشغول شوند.
۱۴. هیتلر مخفی (Secret Hitler)
هیتلر مخفی نیز در دسته بازی‌های مافیایی قرار می‌گیرد. در این بازی، فاشیست‌ها می‌خواهند هیتلر روی کار بیاید و لیبرال‌ها می‌خواهند جلوی آنها را بگیرند. همه بازیکنان به‌جز فاشیست‌ها باید چشم‌هایشان را ببندند. چشمان هیتلر هم باز است و با بلندکردن دست خود به فاشیست‌ها حضورش را اطلاع می‌دهد.
در هر دور، مجموعه‌ای قانون بهشکل تصادفی مطرح می‌شود و هدف لیبرال‌ها این است که یا ۵ قانون لیبرال را به تصویب برسانند یا هیتلر را بکشند. فاشیست‌ها هم باید یا ۶ قانون خود را مصوب کنند یا هیتلر را به قدرت برسانند.
۱۵. وِروُردز (Werewords)
وروردز نیز از بازی‌های مافیایی جذابی است که می‌تواند حسابی سرگرمتان کند. در این بازی، گرگینه‌ای شوم وجود دارد که باید شهر را از حضور نحسش نجات بدهید. برای نجات شهر باید واژه جادویی را شناسایی کنید. این واژه را شهردار بازی تعیین می‌کند. منتها داستان از این قرار است که شهردار واژه را می‌داند، اما توان صحبت‌کردن خود را از دست داده است و فقط واژه‌هایی محدود مانند بله، خیر و شاید را به زبان می‌آورد.
بازیکنان با پرسیدن پرسش‌هایی کلیدی و راهنما از شهردار باید به واژه جادویی برسند؛ البته یادتان باشد محدودیت‌های زمانی در این میان وجود دارد و اگر در این مدت بازیکنان نتوانند کلمه را پیدا کنند، شهر نجات پیدا نخواهد کرد.
در آخر
بازی‌های مافیایی و موارد مشابه سرگرمی‌های جالبی برای دورهمی‌هایتان هستند. حالا که کرونا رفتنی نیست و اوقات بیشتری را باید در خانه بگذرانیم، بهتر است بازی‌های مختلف را یاد بگیریم و با خانواده خود را مشغول کنیم. از میان بازی‌هایی که گفته شد کدام بازی را بلدید یا بیشتر دوست دارید؟ شما هم بازی‌هایی از نوع مافیایی سراغ دارید؟ به ما معرفی می‌کنید؟
