کودک و نوجوان
3 سال پیش / خواندن دقیقه

کودک در 2 سالگی چگونه بازی می­کند؟

کودک در 2 سالگی چگونه بازی می­کند؟


اسباب بازی های متناسب با این سن:

 

 

1- وسایلی که با آنها نقش بازی می کند

اسباب ­بازی­هایی که کودک از لمس آنها لذت می­برد برای او که به دنبال تقلید از دنیای اطراف خود است بسیار مناسب و جذاب خواهند بود.

مامان تب داره . تو درجه تب مامانو بر می­داری؟» کودک­تان را تشویق کنید تا تمام انواع احتمالات را برای حضور در مواقع مختلف تصور و عملی کند و خواهید دید که از سرعت او در تفکر و عمل کردن شگفت­زده خواهید شد!

وقتی که در حال بازی کردن است، سؤالات باز و بی­انتها از او بپرسید تا تشویقش کنید چیزهای بیشتری ارائه کند. «امروز لباسای چه کسیو می­شوری؟» «روی اجاق چی می­پزی؟» «کی برای خوردن آماده می­شه؟» چنین پرسش­هایی برای تقویت مهارت­های حرف زدن و تفکر کودک که باید از تقلید به تفکر برسد لازم هستند.

اسباب­بازی­های مخصوص که از او می خواهند از دستورات پیروی کنند بسیار جذاب هستند.خودتان هم می توانید به این نوع یادگیری در او کمک کنید برای مثال، وقتی که  به شما در کاری کمک می کند، از او بخواهیدکه از الگوهای حرکتی شما پیروی کند. برای سرگرمی، الگوهای متفاوتی را به وی پیشنهاد کنید و ببینید که آیا از آنها پیروی می­کند یا نه.

 


2- اسباب ­بازی­های سواری

یک سه چرخه به کودک  کمک می­کند تا تعادل، سرعت گرفتن و شیوه­ فشار دادن پدال به عقب و جلو را یاد بگیرد  که همه­این موارد برای کنترل حرکت­های بزرگ در آینده، خوب هستند. تغییر جهت به راست، چپ، راست، چپ باعث می­شود که بیشتر یاد بگیرد و با پدال زدن به رشد  مغز خود کمک کند.

وقتی که برای نخستین بار یک اسباب­بازی سواری می­بیند ممکن است آن قدر خوشحال شود که خودش چند بار پشت سر هم سوار و پیاده شود یا ممکن است روی آن بنشیند و با پای خود روی پدال فشار وارد کند، عقب و جلو.

این وسایل به گونه­ای طراحی می­شوند که یک پای کودک به زمین یا پدال­ها برسد و در نتیجه وزن بدنش هم به جلو راندن و حرکت وسیله کمک خواهد نمود.اغلب  بچه­ها متوجه نمی­شوند که باید پاهایشان دور پدال­ها به صورت مستمر حرکت کنند و می­خواهند که پدال را به عقب و جلو فشار دهند.به او نشان بدهید که روش کار آن به چه صورتی است. پاهایش را روی پدال­ها قرار دهید، دستان­تان را روی آنها بگذارید و فشار دهید تا حرکت چرخشی پدال­ها را احساس و درک کند.

بسیاری از اوقات کودک فکر می­کند که فرمان سه چرخه خود به خود هدایت می­شود و فقط آن را می­گیرد و باری به هر جهت می­چرخد! با گفتن جملاتی مانند «حالا بچرخ به چپ» یا «بپیچ به راست» به او کمک کنید تا جهت­ها را یاد بگیرد.بچه ها دوست دارند از بخش­های کوچک سه چرخه­ی خود که معمولاً به شکل سبد بوده و جا برای اشیای مختلف دارند استفاده کنند. اگر سه چرخه­ او چنین قسمتی دارد، کمک کنید تا یکی از دوستانش را همراه خود ببرد یا یک میان­وعده­ خوب برای زمان استراحتش در آنجا بگذارید.

کودک 2 ساله آن قدر بزرگ شده­است که یاد بگیرد سه چرخه اش را پارک کند. در پارکینگ یا زیر انباری یک محل پارک به او اختصاص بدهید. بگویید «این جا پارک توست». «همون طور که مامان واسه ماشینش یه جا پارک داره، اینم جا پارک سه چرخه­ توست که وقتی بازیت تموم شد بذاریش اونجا».

 


3- اسباب بازی ورزشی

اکنون زمانی بسیار خوبی برای آن است که لذت ورزش با اسباب­بازی­هایی که هماهنگی دست وچشم، تعادل و رشد فیزیکی را تقویت می­کنند را به کودک­ نشان دهید. چنین اسباب­بازی­هایی او را به سمت رشد فردی و بازی تیمی تشویق می­کنند و البته نقش به سزایی در اعتماد به نفسش دارند.فرقی نمی­کند که مشغول کدام یک از فعالیت­های ورزشی باشد، شما باید اطمینان حاصل کنید که این فعالیت­ها متناسب با سن او باشند. برای مثال، اگر از یک حلقه بسکتبال قابل تنظیم استفاده می­کنید، آن را برایش در پایین­ترین سطح ممکن قرار دهید.

توجه داشته باشید که مهم است که کارهای او را تحسین کنید نه صرفاً خود او را. به جای اینکه بگویید «وای! تو چه بازیکن فوق­العاده­ای هستی!» با جملاتی مانند «گرفتن و انداختن اون توپ توی سبد خیلی سخت بود ولی تو انجامش دادی» او را تشویق کنید. این پشتیبانی ها برایش مهم تر هستند.

با گفتن جملاتی مثل «وقت بذار و درباره­ زدن توپ فوتبال توی دروازه فکر کن» تصویر موفقیت را در ذهنش ترسیم کنید. سعی کنید تا جایی که می­توانید واژه­هایتان توصیفی باشند: «توپو درست زدی تو دروازه. هدفگیریت عالی بود آفرین!». با کمک شما کودک­تان می­تواند موفقیت خود را تصور کند.

جهت کمک به یادگیری رعایت نوبت، دو نفری بازی کنید تا با مفهوم بازی تیمی هم آشنا شود. «نوبت توست که توپو بندازی. حالا نوبت منه». او به تدریج می­فهمد که باید همکاری کند زیرا هر دوی شما به نوبت توپ را می­زنید.



4-اسکیت

همزمان با رشد مهارت­های فیزیکی، کودک کم­کم برای امتحان مواردی به غیر از پیاده­روی آماده می­شود. اسکیت به رشد تعادل و هماهنگی او کمک و  به فعالیت فیزیکی تشویقش می­کند و اعتماد به نفسش را بالا می­برد.

کمکش کنید که قبل از اسکیت­سواری لوازم ایمنی مناسب را بپوشد. به او بگویید که پوشیدن آنها بخشی از این فعالیت محسوب می­شود. آنها معمولا با پوشیدن لوازم ایمنی مشکلی ندارند زیرا دیده­اند که کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز آنها را می­پوشند.حتماً مرزهای مکانی برای اسکیت­سواری برای او تعیین کنید. اطمینان حاصل کنید که مانعی در محل اسکیت­سواری وجود نداشته باشد و پیاده­روها یا خیابان­ها را بررسی کنید که چاله در مسیر حرکتش وجود نداشته باشد.

اگر اسکیتش قابل تنظیم است، آن را متناسب با سن و مهارتش تنظیم کنید. درست مانند وقتی که راه رفتن را یاد می­گرفت و به حفظ تعادلش کمک می­کردید، الآن نیز گاهی اوقات باید او را نگه دارید. کم کم، اجازه دهید تعادلش را به دست آورد و بفهمد که کلید یادگیری اسکیت­سواری همین حفظ تعادل است.به زودی خواهد توانست به جلو حرکت کند و وزنش را از یک پا به پای دیگر منتقل کند وبرای اینکه شما تنظیمات اسکیتش را کمی بالاتر ببرید آماده خواهد بود.

 

5- سواری­های باتری­خور

برای اولین ماجراجویی او با یک سواری باتری­خور باید در آغاز کار وقت صرف کنید تا او ببیند چطور باید با آن کنار بیاید. به او نشان دهید که چگونه می­تواند به جلو برود، چگونه بایستد یا دور بزند.اطمینان حاصل کنید که محل حرکتش نه تنها امن است بلکه آن قدر بزرگ است که بتواند تا قبل از آن که عقب آمدن را یاد بگیرد دور بزند.

تقریباً از همان ابتدا کودک­ طوری وانمود می­کند که انگار می­خواهد همه جا را با ماشین خودش دور بزند :تا مغازه، تا خانه­ مادربزرگ و... . جهت بهتر شدن در نقش بازی کردن، اثاث­هایی مانند کیف خرید به او بدهید تا در ماشینش بگذارد یا برای خودتان علائم رانندگی درست کنید: به او کمک کنید و درباره­ معنی هر یک از آنها و  واکنش راننده به هر یک از آنها با او صحبت کنید.

در یک روز گرم، اینکه کنار هم ماشین­هایتان را با هم بشویید می­توانید تفریح جالبی باشد (حتماً  قبل از شستشو باتری ماشین را بردارید). به او اسفنج و یک ظرف آب بدهید و ببینید وقتی یاد می­گیرد که باید مراقب «ماشین خودش» باشد چه غروری در صورتش نقش می بندد !

 

 

6-آشپزخانه­ اسباب­بازی با غذا و ظروف غیر واقعی

دو ساله­ها عاشق تقلید چیزهایی هستند که در دنیای واقعی می­بینند و دوست دارند برای خودشان نقش­های مختلفی را بازی کنند. با فراهم کردن وسایل مناسب  و فضای کافی ، محل را برای نمایش تخیلی و تقلیدش آماده کنید (و هنگامی که به تدریج بازی با بچه­های دیگر را شروع می­کند این اجازه را به او بدهید مهارت­های اجتماعی اش را از این راه تقویت کند).

ابتدا ممکن است بخواهید که با چند پیشنهاد مناسب به او کمک کنید شروع کند. «بیاسالاد درست کنیم. برای اینکار گوجه فرنگی و خیار و سس لازم داریم». از چیزهایی که در آشپزخانه­ اسباب­بازی وجود دارند به عنوان راهنما استفاده کنید یا از اشیای بی خطری که در آشپزخانه­ خودتان دارید به عنوان اسباب و مواد لازم استفاده کنید. اگر در آشپزخانه­ اسباب­بازی او چیزی درست کنید و بعد غذای واقعی را در آشپزخانه­ خود آماده کنید احساس فوق­العاده­ای به او دست می دهد ! خیلی مستقیم افکار او را وارد کار کنید(کودک با این روش بیشتر می آموزد): «می­خوایم سالاد درست کنیم. بعدش باید چیکار کنیم؟» ببینید چه می­گوید. اگر مجبور شدید همیشه می­توانید بگویید: «اوخ! یه چیزیو فراموش کردیم!».

یک کتاب آشپزی کودکان بگیرید و چند مورد از دستورهای آشپزی آن را در خانه امتحان کنید. بچه­ها هم به اندازه­ بزرگترها دوست دارند که عکس نتیجه­ نهایی را ببینند پس سعی کنید کتاب­هایی پیدا کنید که عکس­های رنگی داشته باشند.

آشپزی در کنار هم یک فرصت طبیعی را فراهم می­کند که درباره­ اقدامات بهداشتی هم مواردی را به کودک یادآوری نماییم. «قبل از اینکه شروع کنیم، ما همیشه یک کار خوب انجام می­دهیم ینی دستامونو میشوریم تا غذایی که می­خوایم بعداً اونو بخوریم آلوده نشه». درباره­ی ضرورت پخت کامل غذا، مراقبت از موها در هنگام پخت غذا و سایر موارد هم صحبت کنید.

همزمان با رشد و تکامل مهارت­های مغزی و حافظه­ کودک و پیرویش از دستورات، این فرصت را به او بدهید که این کارها را در زمان­های دیگری هم امتحان کند مثلاً وقتی که در سوپرمارکت هستید. پیش از دستور دادن از جملاتی مانند این جملات استفاده کنید: «من متوجه شدم که تو درست کردن سالاد خیلی خوبی. می­تونی کمکم کنی چیزایی رو  که برای درست کردنش لازم داریم  پیدا کنم؟»


 

7-وسایل نقلیه­ ساده­ای که کنترل از راه دور دارند

توانایی کنترل حرکت یک اسباب­بازی به کودک کمک می­کند که اعتماد به نفس به دست بیاورد و اسباب­بازی­هایی که  به برقراری ارتباط و درگیر شدن تشویقش می­کنند به تقویت قوه­ تخیلش هم کمک می­کنند و به او اجازه می­دهند که ضمن برقراری راه­های جدید برای ارتباط ایده­هایشان را نیز بیان کنند.

به او اجازه دهید راه بر یا راننده­ ماشین مسابقه­ای باشد که خودش انتخاب می­کند قطار یا ماشین اسپورتش کجا می رود و چه کاری انجام خواهد داد. می­توانید پیشنهادهای کوچکی به او بدهید اما آن قدر بازی را تحت کنترل خود تان در نیاورید که کودک هیچ تسلطی بر اوضاع نداشته باشد. مثلا بگوئید: «ایه بار اینجاست. قطار تو باید این بارو کجا ببره؟» «این آدمک باید سوار ماشین بشه. می­تونه سوار بشه؟»با افزودن موارد کوچک دیگر به این اسباب­بازی بازیش را توسعه دهید.حیوانات اسباب­بازی جذابیت زیادی به بازی می­دهند و راه و روش­های جدیدی به ذهنش القا می کنند.

شاید از نوشته‌های زیر خوشتان بیاید
نظر خود را درباره این پست بنویسید ...

منوی سریع