برد پیت؛ وقتی نام او شنیده می‌شود، سخت است که به اندام تراشیده شده، جذابیت بی دردسر و چهره فوق‌العاده زیبایش فکر نکنید. حتی ممکن است خیلی‌ها بلافاصله به تمام حواشی پیرامون رابطه عاشقانه او بین آنجلینا جولی و جنیفر آنیستون فکر کنند، اما ما قطعا اینجا نیستیم تا در مورد آن صحبت کنیم. امروز اینجا هستیم تا در مورد گام‌های بسیار زیادی که برد پیت در حرفه سینمایی‌اش برداشته صحبت کنیم. از پله پله حرکت کردن او به سمت حرفه‌ای شدن در صنعت سینما. برد پیت علاوه بر چهره‌ای زیبا و بازیگری قابل توجه، یکی از نماد‌های هالیوود در چند دهه گذشته بوده است. این به ما نشان می‌دهد که پیت چیزی بیش از یک چهره زیباست، به همین دلیل است که ما اینجا هستیم تا او را به‌ویژه برای استعداد بازیگری‌اش تحسین کنیم.
پیت حرفه بازیگری خود را در سن 24 سالگی آغاز کرد، نقش‌های اولیه او در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی عمدتاً نقش‌های کوتاه و گاهی بی اعتبار بودند. اما اولین نقش مهم این بازیگر در فیلم «Thelma & Louise» به کارگردانی ریدلی اسکات بود که در آن او نقش یک جنایتکار جذاب را بازی کرد. این نقش او را به عنوان یک نماد جذاب در سینمای متفاوت دهه 90 میلادی تعریف کرد. در طول دهه 1990، حرفه پیت بین آثار مختلف و نقش‌های گوناگون در نوسان بود. اولین اجرای عالی او در فیلم «A River Runs Through It» اثر رابرت ردفورد بود. پیت بعداً در فیلم کالیفرنیا نقش یک قاتل سریالی خطرناک را بازی کرد، و رفته رفته به شهرت بیشتر دست یافت.
به طور کلی برد پیت یکی از مشهورترین سلبریتی‌های هالیوود است. تقریباً 30 سال است که نام او در سرفصل‌های روزنامه‌ها دیده می‌شود. با وجود اینکه پیت بسیار محبوب است، اما نباید فراموش کرد که او یکی از بهترین بازیگران نسل خود است. به ندرت پیش می‌آید که یک ستاره عام اینقدر همه کاره باشد. برد پیت اغلب تصمیم می‌گیرد با فیلمسازان جالب کار کند و نقش‌های مختلفی را ایفا می‌کند. حال ما در این مطلب از ویجیاتو به سراغ معرفی بهترین فیلم های برد پیت رفته‌ایم؛ در ادامه با ما همراه باشید.
The Curious Case of Benjamin Button
مورد عجیب بنجامین باتن | اقتباس دیوید فینچر در سال 2008 از داستان کوتاه کلاسیک، «مورد عجیب بنجامین باتن» دستاوردهایی را به نمایش گذاشت که برخی از نوآوری‌ها را در سطح تکنولوژی درون هالیوود تغییر داد. تصاویر شگفت‌انگیز این فیلم که توسط کامپیوتر تولید شده بودند، سه جایزه اسکار را برای بهترین جلوه‌های بصری، بهترین گریم و بهترین کارگردانی هنری برای سازندگان به ارمغان آوردند. همچنین برد پیت نیز برای یک اجرای خوب نامزد بهترین بازیگر مرد شد. با وجود اجرای تماشایی پیت، تراژدی ذاتی داستان نکته‌ای است که این اثر را در کارنامه هنری این بازیگر شاخص کرده است.
فانتزی رمانتیک دیوید فینچر که بر اساس داستان کوتاه اسکات فیتزجرالد ساخته شده است، داستان غیرقابل باور مردی را دنبال می‌کند که برعکس مابقی دنیا پیر به دنیا می‌آید. بنجامین باتن که به عنوان یک نوزاد مبتلا به آرتروز و پیری به دنیا آمده، به مرور زمان هر سال جوان‌تر می‌شود. جدا از چالش‌های فیزیکی درگیر در اجرا، پیت کاملاً رفتار این شخصیت را مجسم می‌کند. از ثبت شگفتی‌های کودکانه گرفته تا اشتیاق مالیخولیایی، پیت علیرغم لایه‌های گریم، احساساتی درخشان دارد. اگرچه چرخه زندگی بنجامین معکوس است، اما پیت احساس تماشای یک زندگی پر از احساس را منتقل می‌کند.
Babel
بابل | یکی از بهترین ویژگی‌های برد پیت این است که می‌تواند شخصیت ستاره سینما را کنار بگذارد و شخصیت‌های همدل را بازی کند. برد پیت در درام جاه طلبانه آلخاندرو گونزالس ایناریتو، نقشی را بازی می‌کند که خارج از محدوده ستاره بودن او در آثار پاپ‌کورنی جریان دارد. شخصیت ریچارد جونز با بازی برد پیت تلاش می‌کند تا با رفتن به مراکش به همراه همسرش، ازدواج ناموفق خود را نجات دهد. با این حال، تراژدی در سفر آنها در صحرای مراکش رخ می‌دهد. پیت واقعاً آشفتگی عاطفی و وحشتی را که یک مرد معمولی در شرایطی غیرعادی سخت گیر کرده است را به مخاطب منتقل می‌کند.
این فیلم بررسی می‌کند که چگونه شخصیت‌های موجود در سه قاره تحت تأثیر یک سری شرایط آسیب زا قرار می‌گیرند. بنابراین بابل از نظر احساسی فیلمی خسته‌کننده است. و این در حالی است که محتوای آزاردهنده، تماشای بابل را چالش برانگیز می‌کند. اما برد پیت نکته قوت بزرگ این فیلم است. اگرچه پیت نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد، اما عملکرد او تحت الشعاع بازیگران قدرتمند دیگری از جمله کیت بلانشت و رینکو کیکوچی قرار گرفت.
Killing Them Softly
کشتار با لطافت | فیلم Killing Them Softly بر اساس رمان تجاری جنایی جورج هیگینز در سال 1974 ساخته شد. برد پیت دوباره با کارگردان جسی جیمز، یعنی اندرو دومینیک برای این پروژه همکاری کرد. متأسفانه، این فیلم به شدت در میان منتقدان به اثری دو قطبی و یک شکست تجاری بدل شد. پیت در این اثر نقش جکی کوگان را ایفا می‌کند، یک آدمکش و بی‌رحم اوباش. او در طول داستان فیلم استخدام می‌شود تا آشفتگی ایجاد شده توسط چند سارق را در بازی ورق‌های زیر زمینی پاک کند.
کارگردان اندرو دومینیک با هوشمندی روایت اصلی رمان 1974 را به روز می‌کند و آن را حول بحران مالی ایالات متحده آمریکا در سال 2008 قرار می‌دهد که وعده‌های دوران اوباما را به باد نقد می‌گیرد. در واقع Killing Them Softly یک درام جنایی معمولی نیست. این اثر مملو از تفسیرهای اجتماعی بی امان در مورد افول سرمایه داری است. حضور موفق برد پیت در کنار ارائه دیالوگ‌های جذاب و سریع او به خوبی مضامین روایت را به تصویر می‌کشد. مونولوگ پایانی فیلم یکی از بهترین لحظات اجرای پیت است.
Se7en
هفت |برد پیت در طول زندگی حرفه‌ای خود با بسیاری از فیلمسازان موفق کار کرده است. با این حال، او اغلب به کار با دیوید فینچر علاقه خاصی نشان داده است. پیت و فینچر هر دو در دهه 1990 میلادی چیزی برای اثبات داشتند. فینچر در حال توسعه هنر خود به عنوان کارگردان بود و پیت شایستگی خود را به عنوان یک بازیگر جدی ثابت می‌کرد. آنها اولین بار در سال 1995 در فیلم جنایی معمایی Se7en همکاری کردند. پیت در این اثر ماندگار یکی از ویرانگرترین اجراهای احساسی خود را انجام می‌دهد. فیلم Se7en حول دو کارآگاه است که جنایات یک قاتل سریالی خاص را بررسی می‌کنند.
پیت نقش کارآگاه میلز جوان را بازی می‌کند که با یک کارآگاه کهنه کار با بازی مورگان فریمن عالی شریک این پرونده می‌شود. برد پیت این نقش را انتخاب کرد زیرا او آن را شخصیتی معیوب و با نیت خوب یافت. پیت همچنین می‌خواست با این نفش تصویر یک مرد باحال پیشرو را از ذهن مخاطبان دوست‌دار خودش از بین ببرد. شخصیت کارآگاه میلز بیشتر یک آدم آشفته است و هیچ چیز بزرگتر از زندگی معمولی در مورد شخصیتش وجود ندارد. چه کسی می‌تواند چهره پریشان میلز را در صحنه پایانی دلخراش فیلم فراموش کند؟ صحنه «توی جعبه چیه؟» یکی از نمادین ترین سکانس‌های حرفه‌ای برد پیت است. در واقع، این بازیگر اشاره کرده است که حتی سال‌ها پس از ساخت فیلم، مردم همچنان بر سر او فریاد می‌زنند که داخل جعبه چیه؟!
Legends of the Fall
افسانه‌های خزان | Legends of the Fall یک فیلم دراماتیک با مدت زمان معقول است که شبیه گذر یک عمر است. برد پیت در این فیلم نقش تریستان را بازی می‌کند، یکی از سه فرزند پدر مجردی که در اوایل دهه 1900 در بیابان‌های مونتانا زندگی می‌کرد. ما شاهد زندگی این برادران از طریق تلفات سنگین، عشق عمیق، خیانت واقعی و جنگ هستیم. این فیلم با نمایش چهره‌ای متقارن، چشم‌های آبی روشن، و فرم بدنی ظاهراً جذاب برد پیت، در بین آثار برتر او قرار می‌گیرد که هر بیننده‌ای را قربانی زیبایی و جذابیت او می‌کند.
با وجود ایراداتی که در فیلم وجود دارد، پیت عملکرد قدرتمندی را ارائه می‌دهد. در واقع پیت در طول این اثر اجرای فوق‌العاده‌ای از یک برادر دردمند ارائه می‌کند که دیدنی است. وزن دراماتیکی که او برای شخصیت خود می‌آورد پیام ضد جنگ فیلم را تاثیرگذارتر می‌کند.
Interview with the Vampire
مصاحبه با خون‌آشام | این فیلم خون آشامی ترسناک که براساس یک رمان پرفروش ساخته شده است را می‌توان یک اثر خاص از دغدغه‌های دو خون آشام دانست که در اواسط داستان با مفاهیم فلسفی دنیای خون آشامان و انسان‌ها مواجه می‌شوند. دو ستاره فیلم برد پیت و تام کروز هستند که کماکان یکی از شناخته شده ترین خون آشامان تاریخ سینما محسوب می‌شوند. داستان این فیلم روایتگر یک خون‌آشام با بازی برد پیت است که روی صندلی مصاحبه می‌نشیند و تمام زندگیش را از ابتدا تا انتها تعریف می‌کند. از عاشق شدنش می‌گوید، خیانتی که در حقش شده، عذابی که از تنهایی می‌کشد و عطش سیری ناپذیرش برای خون.
این فیلم در گیشه موفق شد و بازی پیت مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت. با این حال، پیت گفته است که از کار در این فیلم لذت نمی‌برد، در درجه اول به دلیل فیلم‌برداری‌های شبانه و گریم‌های سنگین. علاوه بر این، او محیط فیلمبرداری استودیو را بسیار مأیوس کننده دید. اما این اثر یک فیلم خون آشام بسیار ظریف بود، و پیت در نقش لوئیس عملکردی بی سر و صدا ویرانگر را ارائه می‌دهد. رابطه‌ای که او با شخصیت کریستن دانست 12 ساله دارد، محور عاطفی روایت را تشکیل می‌دهد.
Ocean’s Eleven
یازده یار اوشن | Ocean’s Eleven اثر استیون سودربرگ بازسازی فیلم لوئیس مایلستون با همین عنوان محصول 1960 است. اگرچه نسخه کلاسیک این فیلم یک اثر سرقتی درهم و برهم بود، اما همان اثر به خاطر بازیگران ستاره‌اش که فرانک سیناترا و دین مارتین را در بر می‌گرفت، شهرت داشت. اما بازسازی سودربرگ نه تنها بازیگران ستاره بهتری دارد، بلکه یکی از خنده دارترین و پرتنش ترین فیلم‌های سرقتی را نیز ساخته است. نقش شخصیت اصلی یعنی دنی اوشن را جورج کلونی جذاب بازی کرد. اما برد پیت نقش دومین شخصیت بزرگ فیلم را بازی می‌کند، یعنی Rusty Ryan، دست راست اوشن.
در ابتدای فیلم، دنی اوشن (جرج کلونی) از زندان آزاد می‌شود. او قصد دارد از کازینوهای زنجیره‌ای که متعلق به تری بندیکت (اندی گارسیا) نجیب زاده ثروتمند است، سرقت کند. بندیکت با همسر سابق دنی، تس (جولیا رابرتز) قرار ملاقات دارد. دنی و بهترین دوستش، Rusty، شروع به استخدام تیمی از متخصصان می‌کنند تا بتوانند این سرقت خطرناک را انجام دهند. در این میان کلونی و پیت شیمی خنده‌داری دارند. اما در حالی که دنی می‌خواهد دل تس را به دست آورد، راستی فقط برای سرگرمی آنجاست.
Burn After Reading
بخوان و بسوزان | این اثر برادران کوئن یک کمدی سیاه است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. روایت تاریک و عجیب و غریب داستان این فیلم حول محور خاطرات مخفی یک تحلیلگر سیا می‌چرخد. اما چیزی که در مورد فیلم به یادماندنی است این نکته است که برد پیت نقش یک شخصیت غیرمعمول را بازی می‌کند. پیت در این اثر نقش چاد یک یک کارمند باشگاه ورزشی را ایفا می‌کند که پر از انرژی و گاهی کامل بدون هدف است. بازیگرانی که نقش‌های تیره و تار را ایفا می‌کنند و به سمت شخصیت‌های کمدی روی می‌آورند، نادر است. اما برد پیت در اینجا در اجرای فرم کمدی برتری خاصی دارد و کاملاً در نقش خود فرو می‌رود.
این بازیگر در فیلم‌هایی مانند Twelve Monkey و True Romance نقش شخصیت‌های برجسته و عجیب و غریب را بازی کرده است. اما پیت به طرز باشکوهی با شخصیت چاد زندگی می‌کند. علاوه بر این، جالب است بدانید که برادران کوئن نقش را با در نظر گرفتن این بازیگر نوشته‌اند.
Twelve Monkeys
۱۲ میمون | برد پیت قطعا نقش‌های عجیب و غریب زیادی بازی کرده است. با این حال، هیچ یک از شخصیت‌های او به اندازه جفری گوئینز در «دوازده میمون» عجیب و غریب نبوده‌اند. معمای علمی تخیلی تری گیلیام در سال 1995 مفاهیم سفر در زمان، جبرگرایی، فروپاشی محیطی و تروریسم را بررسی می‌کند. با اینکه فیلم به این مسائل پیچیده می‌پردازد، اما طنزی روان هم دارد، و عملکرد پیت با این لحن منحصر به فرد مطابقت دارد.
فیلم عجیب و غریب «Twelve Monkeys» به کارگردانی «Terry Gilliam» در سال ۱۹۹۵ یکی از بهترین فیلم‌های سایبرپانک سفر در زمان است. این فیلم علمی تخیلی داستان تب‌آلود مردی را روایت می‌کند که سعی دارد آینده را نجات دهد، در حالی که توسط رویاهای گذشته‌اش تسخیر شده است. این فیلم با انتخاب رویکرد حلقه بسته به زمان، اظهاراتی را در مورد مبارزات تغییر سرنوشت بیان می‌کند. داستان این فیلم علمی تخیلی که بازیگران آن بروس ویلیس، برد پیت و مادلین استو هستند، جزئیات زیادی دارد که بیننده را ملزم می‌کند بیش از یک بار پای آن بنشیند تا به طور کامل خط داستانی را درک کند.
اما شخصیت برد پیت، یعنی جفری گوینز، نقش مهمی در عظمت این فیلم دارد. پیت با بازی در نقش یک مرد عجیب در یک بخش روانی، تصویری پاک نشدنی از خود در ذهن مخاطب باقی می‌گذارد که نمی‌توانید آن را فراموش کنید. برد پیت که مصمم بود واقعیتی باور پذیر را به شخصیت خود تزریق کند، زیر نظر یک مربی روانپزشکی آموزش دید و سعی کرد بین بیماران روانی و بیمارانی که از اختلالات خلقی رنج می‌برند، تمایز قائل شود. در هر صورت، فیلم کار خوبی انجام می‌دهد و مخاطب را زیر سوال می‌برد که چه چیزی واقعی است. جالب است بدانید پیت برای بازی خود نامزد اسکار و گلدن گلوب شد.
Snatch
قاپ‌زنی | دومین بازی جنایی و سرقتی گای ریچی در سبک خاص او که مملو از دیالوگ‌های سریع، کمدی تاریک و شخصیت‌های جالب است. قاپ‌زنی یک فیلم خنده دار است که مملو از خشونت و طنز است. در کمدی جنایی گای ریچی، برد پیت نقش یک بوکسور کولی ایرلندی را بازی می‌کند. اگرچه این بیشتر نقش مکمل است، اما پیت تمام صحنه‌هایی را که در آن حضور دارد عالی اجرا می‌کند. او همچنین با لهجه ایرلندی تند و تیز و بسیار دشوارش ما را غافلگیر می‌کند. قاپ‌زنی حول محور یک مربی بوکس و یک گانگستر بی رحم می‌چرخد. نقشه‌های دقیق آنها برای تبانی بازی توسط شخصیت میکی با بازی پیت خراب می‌شود. با این حال، خود میکی درگیر نقشه گانگستری می‌شود که شامل سرقت یک الماس است.
بنابراین، داستان از این قرار است که پیت به دنبال انجام کاری تجاری و همچنین کاری خارج از منطقه راحتی خود پس از Fight Club بود. جدای از این، او اولین فیلم ریچی با نام «قفل، انبار و دو بشکه باروت» را نیز تماشا کرده بود. پیت که شیفته این فیلم بود، بلافاصله از ریچی پرسید که آیا در کار جدیدش نقشی برای او دارد یا خیر. در نهایت، شخصیت میکی اونیل به پیت رسید. چیزی که یکی از سرگرم‌کننده ترین نقش‌های او بود. جالب است بدانید برد پیت با حفظ فرم بدنی متحرک و تراشیده‌اش محور کمدی را در این فیلم به جلو پیش می‌برد.
The Tree of Life
درخت زندگی | این اثر خاص و بسیار جاه طلبانه و تفرقه انگیز ترنس مالیک یک تجربه سینمایی منحصر به فرد را ارائه می‌دهد. این فیلم در اکران اولیه خود در فستیوال کن نقدهای متفاوتی دریافت کرد. با این اوصاف، در حالی که این اثر به خاطر تصاویر پرطنین عاطفی و مضامین عمیقش معروف شد، اما به خاطر بازی برد پیت به عنوان پدری انضباطی نیز به یادگار مانده است. درخت زندگی حول محور جک با بازی شان پن می‌چرخد. جک بالغ سعی می‌کند با پدر پیچیده‌اش آشتی کند. داستان از کودکی معصومانه جک تا بزرگسالی سرخورده او می‌گذرد.
دوران کودکی جک با رابطه ناآرام با پدرش تعریف می‌شود. در مورد شخصیت اوبراین با بازی برد پیت که نقش پدر جک را بازی می‌کند، هیچ چیز بزرگتر از زندگی وجود ندارد. این مرد یک پدرسالار آمریکایی در دهه 1950 میلادی است. او با ابراز عشق به فرزندانش مبارزه می‌کند. در عین حال می‌خواهد آنها را برای واقعیت‌های سخت دنیا آماده کند. چنین احساسات متناقضی به زیبایی از طریق اجرای درست برد پیت به تصویر کشیده می‌شوند. به طور کلی فیلم درخت زندگی یک مراقبه متفکرانه در مورد ماهیت خیر و شر است، و پیت نمایشی ارائه می‌دهد که هم قدرت و هم عشق پدرانه را به تصویر می‌کشد.
Fight Club
باشگاه مبارزه | شاهکار دیوید فینچر در سال 1999، «باشگاه مبارزه»، یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های نسل خود است، اما در عین حال یکی از بد تفسیر شده‌ترین فیلم‌هاست. این اثر امروزه به عنوان یک کلاسیک کالت در نظر گرفته می‌شود، اما Fight Club در سال 1999 در سینماها با بی‌مهری روبرو شد. فیلم جذاب دیوید فینچر قربانی یک کمپین بازاریابی نادرست توسط استودیویی شد که این کار را به صورت واقعی درک نکرده بود. اما افشا‌گری بزرگ در کلوپ مبارزه دیوید فینچر از همان ابتدا آشکار است، البته اگر بدانید کجا را باید نگاه کنید. با این حال، چه در جریان باشید چه نباشید، پایان این اثر همچنان یک غافلگیری رضایت بخش است.
بدون شک این اثر یکی از بهترین فیلم‌هایی است که تاکنون ساخته شده، همچنین Fight Club یکی از خاص‌ترین پایان‌های پیچ‌خورده‌ای را دارد که تا به حال دیده شده است. اما نکته بی‌درنگ در مورد این فیلم دیوید فینچر، نقل قول‌های نمادینی است که شخصیت تایلر دوردن با بازی عالی پیت با خونسردی بازخوانی می‌کند. اما تایلر دوردن کیست؟ یک صابون فروش دمدمی مزاج با هیکل ورزشی؟ عامل هرج و مرج و ویرانی که مبارزه با هژمونی سرمایه داری را به عهده می‌گیرد؟ یا او منادی خشونت است که راهی برای رهایی از سرکوب و کسالت زندگی مدرن به مردان نشان می‌دهد؟ تایلر دوردن همه اینهاست و بیشتر.
برد پیت برای آماده شدن برای این نقش، الگوی تمرینی سختی را پشت سر گذاشت. او کمی هنرهای رزمی ترکیبی را آموخت و در کلاس‌های صابون سازی شرکت کرد. بازیگرانی که برای یک نقش در حال تغییر فیزیکی هستند، چیز جدیدی نیست. اما دیدن برد پیت که رفتار غیرمتعارف و فوق کاریزماتیک شخصیتش را زنده می‌کند، حیرت انگیز است.
Fury
خشم | فیلم خشم یا (Fury) از آن دسته فیلم‌های جنگی و تانک‌محور است که تا مدت‌ها پس از تماشای آن در ذهنتان خواهد ماند. این فیلم که دیوید آیر کارگردانی و نویسندگی آن را برعهده داشته سال ۲۰۱۴ در آمریکا اکران شد. مهم‌ترین عنصری که در این اثر رخ نمایی می‌کند، گل و لای است، چیزی که حتی در طول فیلم بیشتر از خون و خون ریزی شاهد آن بودیم.
داستان فیلم در ماه‌های آخر جنگ جهانی دوم (آوریل ۱۹۴۵) واقع می‌شود. در شرایطی که متفقین آخرین ضربات خود را به بخش اروپای جنگ جهانی وارد می‌کنند، یک گروهبان آموزش دیده در لشکر دوم زرهی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا به نام دان (برد پیت) فرماندهی یک تانک شِرمن مدل M4A2 به نام فیوری با پنج نفر افراد آن را برای یک مأموریت مرگبار در خط مقدم دشمن برعهده دارد. اما نکته بزرگ این فیلم اجرای برد پیت است؛ او در «خشم» بازی بسیاری خوبی از خود به نمایش گذاشته است.
Inglourious Basterds
حرامزاده‌های لعنتی | برد پیت پس از ایفای نقش‌های کمیک در فیلم Burn After Reading و True Romance، به زیبایی بین کمدی عجیب و غریب و خونسردی مطلق در داستان‌های تاریخی تارانتینو در نوسان است. نقش او یعنی آلدو رین در این فیلم، یک رهبر گروه از شکارچیان نازی است که با لهجه غلیظ جنوبی ایالات متحده صحبت می‌کند. شاید این روز‌ها معروف است که اجرای کاریزماتیک کریستوف والتز بر شخصیت راین با بازی پیت سایه انداخته، اما با این وجود، بازهم برد پیت در طول روایت این فیلم به طرز جذابی خنده دار و تماشایی است.
این فیلم که به کارگردانی و نویسندگی تارانتینوی افسانه‌ای در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، پیرامون حوادث مربوط به جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد. کارگردان در این فیلم پایان جنگ جهانی دوم و رایش سوم را در یک ماجرای کاملاً خیالی به تصویر کشیده است. بسیاری از بهترین فیلم‌های جنگی برای ارائه روایتی جذاب، حقایق را اغراق می‌کنند. کوئنتین تارانتینو نیز تصمیم گرفت با فیلم Inglourious Basterds در سال 2009 از زاویه‌ای از تاریخ متناوب به جنگ جهانی دوم نزدیک شود.
اما از دست دادن جزئی کنترل ممکن بود شخصیت برد پیت در این فیلم را به کاریکاتور تبدیل کند. اما او، علیرغم ایفای نقش شخصیتی با انگیزه‌های خشونت آمیز، هرگز آلدو رین را به چهره ای آزاردهنده برای مخاطب تبدیل نمی‌کند.
Ad Astra
به‌سوی ستارگان | فیلم «آد آسترا» ساخته جیمز گری یکی از بهترین آثار علمی تخیلی قرن بیست و یکم است. علیرغم دامنه حماسی آن، این فیلم داستانی صمیمی در مورد یک پیوند پدری را روایت می‌کند. «آد آسترا» در میان فیلم‌های علمی تخیلی امروزی متمایز است. چرا که اثری متفکر و بسیار احساسی است. این اثر سینمایی، فیلمی است که در چند سال گذشته توسط جیمز گری ساخته شده است؛ اما Ad Astra کمی بیشتر از یک فیلم اکتشافی فضایی است: این فیلم حاوی یک سفر درونگرا برای مردی است که در جستجوی پاسخ است.
موج های الکترومغناطیسی قدرتمندی که باعث آسیب‌های قابل توجهی به زمین می‌شوند به طور فزاینده‌ای برای سیاره مشکل‌ساز شده‌اند. برای جلوگیری از فاجعه بیشتر، روی مک براید فضانورد (برد پیت) به یک سفینه فضایی در مدار اطراف نپتون فرستاده می‌شود تا علت این موج‌ها را خنثی کند. اما نکته دراماتیک فیلم آن است که این پایگاه در اعماق فضا، اتفاقاً همان پایگاهی است که پدر روی در جوانی به آنجا رفت و هرگز از آنجا برنگشت.
Moneyball
مانیبال | درام بیسبالی جذاب بنت میلر چیزی است که حتی کسانی که هیچ اطلاعاتی در مورد این ورزش ندارند می‌توانند از آن لذت ببرند. این فیلم بر اساس کتاب مایکل لوئیس، به مجموعه پیچیده اعداد و افرادی می‌پردازد که در قلب بازی قرار دارند. برد پیت نقش بیلی بین، بازیکن سابق این رشته ورزشی را بازی می‌کند که به عنوان مدیر کل برای یک باشگاه کم درآمد کار می‌کند. بین به عنوان یک مدیر ورزشی فوراً تیم را با اقدامات هیجان انگیز لحظه‌ای اداره نمی‌کند، بلکه بر تجزیه و تحلیل‌های آماری پیشگامانه تکیه می‌کند.
به طور کلی شخصیت بین با بازی برد پیت یک شخصیت معیوب است که هم یک تاجر بی رحم و هم یک تاکتیک دان غیرقابل پیش بینی است. او جذابیت و بلوغی را در اجرای خود نشان می‌دهد که با شیمی فوق العاده‌ای که پیت با شخصیت جونا هیل به اشتراک می‌گذارد، افزایش یافته است. برد پیت همچنین در مورد دیالوگ‌های سریع آرون سورکین فیلمنامه نویس نیز عدالت را رعایت می‌کند. او به ویژه در هنگام مذاکره با سایر باشگاه‌های بیسبال فوق‌العاده است.
Troy
تروآ | آوردن داستان جنگ تروجان روی پرده کار آسانی نیست، اما مطمئناً با جذب استعداد کارگردانی چون ولفگانگ پترسن آلمانی همه چیز متفاوت می‌شود. کسی که برای به تصویر کشیدن این حادثه تمام توانایی خود را به کار می‌گیرد. تروی داستان اصلی عشق، جنگ، خدایان و انسان‌ها، حماسه‌ای است که حداقل یک بار باید آن را تماشا کرد. اما نکته مهم این فیلم چیست؟ برد پیت با بازی در نقش مبارز افسانه‌ای یعنی آشیل که یکی از بهترین اجراهای این بازیگر است. فداکاری او برای اجرای درست این نقش داستان جالبی دارد، چرا که برد پیت برای رسیدن به فرم عالی برای نقش آشیل رژیم سختی گرفت و با ورزش شدید به مدت شش تا هشت ماه قبل از شروع فیلمبرداری خود به به اوج امادگی جسمانی و فیزیکی برای این نقش رساند.
بنا بر گزارش‌ها، پیت پس از تبدیل شدن به آشیل فیلم تروی، مدتی در کلبه‌ای در مکزیک زندگی می‌کرد تا تنهایی شخصیت را درک کند. از آنجایی که او برای این نقش مناسب بود، طبیعی است که او را تا به امروز به عنوان یک جنگجوی یونانی ببینیم. یکی از تاثیرگذارترین چیزها در مورد این اجرا این است که او و اریک بانا همبازی‌اش، اجرای بدلکاری دوبل را به خاطر رویارویی حماسی خود قبول کردند، اما در عوض موافقت کردند که برای هر ضربه تصادفی به یکدیگر، به هم پول بپردازند.
The Assassination of Jesse James by the Coward
Robert Ford
قتل جسی جیمز به‌دست رابرت فورد بزدل | یکی از خیره کننده‌ترین فیلم‌های قرن بیست و یکم، فیلم اندرو دومینیک است که تقریباً به اندازه عنوانش دقیق و کامل است. ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو، اثر اندرو دومینیک یک مطالعه شخصیتی پر تنش و یک کلاس استادانه در خلق تنش است که در طول مدت زمان سه ساعته آن افزایش می‌یابد. برد پیت و کیسی افلک برخی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای خود را به عنوان شخصیت‌های اصلی ارائه می‌کنند، که هر دو در سیاه‌چاله‌های ناامیدی خود فرو می‌روند.
این فیلم یک حماسه وسترن متفکرانه، مجلل و هوشمند است که هر فریم از آن با حسن نیت مدیر تصویربرداری نمادین راجر دیکینز (Blade Runner 2049) داستان خودش را به زیبایی روایت می‌کند. این فیلم نامزد جوایز متعددی شد و از سوی بسیاری از منتقدان به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های سال 2007 شناخته شد. بنابراین، برد پیت با بازی در نقش یک قانون شکن در زندگی واقعی، موفقیت بزرگی را کسب کرد. جسی جیمز با اجرای پیت با چنان ظرافت و زیبایی وارد روایت می‌شود و حسی اسطوره‌ای را القا می‌کند. فیلمبرداری مسحورکننده راجر دیکینز نیز نقش بزرگی در ارتقای حضور قدرتمند این شخصیت دارد.
با این وجود، کارگردان دومینیک به تدریج در زیر رفتار سرد جیمز فرو می‌رود. در واقع، اینجا جایی است که برد پیت برتری می‌یابد، زیرا عملکرد مهارشده‌اش به احساسات آشفته‌ای که در زیر پوست او وجود دارد اشاره می‌کند. برخی از بهترین صحنه‌های فیلم زمانی است که جسی جیمز با اجرای پیت در کادر تنهاست و نگاهی متفکرانه به دوردست دارد.
The Big Short
رکود بزرگ | برد پیت اغلب خود را به فیلم‌هایی پیوند می‌زند که به دلایل سیاسی می‌پردازند که به آنها اعتقاد دارد. بنابراین پیت هم به عنوان تهیه‌کننده و هم بازیگر در کمدی تاریک زندگی‌نامه‌ای آدام مک‌کی، «The Big Short» در سال ۲۰۱۵ نقش مهمی بازی کرد. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام اثر مایکل لوئیس ساخته شده است و به بررسی رویدادهایی می‌پردازد که منجر به بحران مالی سال 2008 آمریکا می‌شود. پیت عملکردی بی نظیر و در عین حال دوست داشتنی ارائه می‌دهد. او از مدت زمان کوتاهی که روی صفحه نمایش می‌گذراند نهایت استفاده را می‌کند.
پیت در این فیلم در نقش بن ریکرت، تاجر سابق مالی به ایفای نقش می‌پردازد. بن از جامعه منزوی شده است. او تنها زندگی می‌کند و از یک روال و رژیم غذایی سخت پیروی می‌کند. اما روزی بن با اکراه موافقت می‌کند که به دو سرمایه گذار جوان، چارلی گلر (جان ماگارو) و جیمی شیپلی (فین ویتروک) مشاوره دهد. اگرچه او نمی‌خواهد در یک طرح اقتصادی پرخطر دیگر درگیر شود، اما اطلاعاتی که چارلی و جیمی به او می‌دهند، این شخص را مجذوب خودش می‌کند. آنها به بن می‌گویند که چندین بانک سرمایه گذاری ممکن است مرتکب کلاهبرداری شوند، و این هسته داستانی این فیلم را شکل می‌دهد.
Once Upon a Time in Hollywood
روزی روزگاری در هالیوود | در فیلمی که قطعا بهترین فیلم کوئنتین تارانتینو نیست، برد پیت سرانجام این فرصت را پیدا می‌کند که با لئوناردو دی کاپریو در قالبی کمدی متحد شود. در سرزمینی که تاریخ با فانتزی تلاقی می‌کند، دو شخصیت به نام‌های ریک دالتون (دی کاپریو) و کلیف بوث (پیت) در سال 1969 در حرفه خود سقوط می‌کنند تا تصادفاً یک حادثه وحشتناک غم انگیز در هالیوود را به حاشیه بکشانندو کلیف بدلکار ریک در فیلم است و همچنین راننده/سرپرست خانه و دست راست اوست. اما زمانی که این دو با هم روی یک فیلم کار نمی‌کنند. کلیف در انواع موقعیت‌ها قرار می‌گیرد که در آن شاهد لحظاتی از تاریخ واقعی در حال حرکت است، به جز یک تصویر نسبتاً بی‌احترامی و غیرضروری از بروس لی بزرگ فقید.
در حالی که این فیلم دارای لحظات نه چندان عالی است، اما کلیف یک شخصیت باورنکردنی با دیالوگ‌های عالی و طنز است که واقعاً فیلم را پیش می‌برد. پیت برای بازی خود جایزه اسکار را برای نقش مکمل دریافت کرد. در واقع پس از سه نامزدی ناموفق برای اسکار بازیگری، برد پیت اولین اسکار بازیگری خود را برای بازی در کمدی تاریک و دیوانه‌وار تارانتینو دریافت کرد.
کلام آخر
برد پیت مانند کریستین بیل، هیچ تغییر فیزیکی شدیدی را پشت سر نگذاشته است. یا مانند لئوناردو دی کاپریو، از تکنیک بازیگری عجیبی استفاده نمی‌کند. با این حال، قدرت و خونسردی انکارناپذیری در حضور پیت در صفحه نمایش وجود دارد که برای این بازیگر بسیار منحصر به فرد است. جدا از آن، دقت ظریفی در اجراهای او وجود دارد که چیزهای زیادی را در مورد مردانگی بیان می‌کند. از ستاره‌سازی تا نقش‌های شخصیتی غیرمتعارف، پیت در هالیوود معاصر یک ستاره متفاوت است. اما به ما بگویید که فیلم مورد علاقه شما از برد پیت چیست؟ و به نظر شما کدام یک از اجراهای او شایسته توجه بیشتر است؟
