این دارو در درمان عفونت های باکتریایی حساس به آن مصرف می شود که شامل شانکروئید، اندوکاردیت، سالمونلوز، شیگلوز، سوزاک، مننژیت، سپتی سمی و حصبه می باشد

سفتریاکسون به دلیل پیوند به پروتئین از کینتیک غیر خطی وابسته به دوز پیروی می کند. اوج غلظت سرمی دارو پس از تزریق عضلانی تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل می شود. نیمه عمر پلاسمایی دارو ۹- ۶ ساعت است. سفتریاکسون به طور وسیع در بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. بیش از نیمی از یک دوز مصرفی دارو از طریق ادرار و به صورت تغییر نیافته و بقیه از طریق مدفوع به صورت تغییر نیافته یا ترکیبات غیرفعال دفع می شود.

موارد منع مصرف:

در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط به پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها یا پنیسیلامین، ابتلا به پورفیری و در نوزادان مبتلا به کمی آلبومین خون، اسیدوز، زردی یا زیادی بیلی روبین خون نباید از این دارو استفاده کرد.

هشدارها:

در صورت وجود سابقه بیماری گوارشی به ویژه کولیت اولسراتیو، آنتریت ناحیه ایوکولیت ناشی از آنتی بیوتیک با احتیاط فراوان مصرف شود. در بیماران مبتلا به مشکل کبدی یا کلیوی، کاهش مقدار مصرف این دارو ضروری است. در نوزادان نارس این دارو ممکن است باعث جابجایی بیلی روبین از آلبومین سرم شود. تزریق این دارو در نوزادان باید به آهستگی و طی ۶۰ دقیقه صورت گیرد.

عوارض جانبی:

واکنش های آلرژیک شامل کهیر و بثورات جلدی و علایم حساسیت مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک، تهوع، استفراغ و اسهال و علایم کولیت پسودممبران با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل دارویی:

در صورت مصرف همزمان سفالوسپورین ها با آمینوگلیکوزیدها و وانکومایسین، احتمال بروز مسمومیت کلیوی افزایش می یابد. اثر ضد انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با این داروها افزایش یابد.

نکات قابل توصیه:

مخلوط کردن این دارو با سایر داروها به ویژه آمینوگلیکوزیدها در یک محلول توصیه نمی شود.

مقدار مصرف:

معمولاً ۲- ۱ گرم در روز به صورت واحد یا در دو مقدار به صورت تزریق عمیق عضلانی یا تزریق آهسته وریدی (طی ۴- ۲ دقیقه) و انفوزیونوریدی (طی ۳۰ دقیقه) تقسیم می شود. در عفونت های شدید این مقدار تا ۴ گرم در روز افزایش می یابد. برای درمان سوزاک بدون عواقب، مقدار ۲۵۰ میلی گرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی می شود. برای پیشگیری از بروز عفونت قبل از اعمال جراحی، مقدار ۱ گرم نیم تا یک ساعت قبل از عمل مصرف می شود. برای پیشگیری از مننژیت متگوکوکی مقدار ۲۵۰ میلی گرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی می شود.

توجه: در صورت نیاز به تزریق عضلانی بیش از ۱ گرم در روز، مقدار مصرف باید در چند نوبت در عضلات مختلف تزریق شود.

کودکان: مقدار مصرف در نوزادان و کودکان ۲۰ تا ۵۰ میلی گرم یک بار در روز می باشد که این مقدار در عفونت های شدید تا ۸۰۰ میلی گرم در روز ممکن است افزایش یابد. حداکثر مقدار مصرف در نوزادان تا ۵۰ میلی گرم در روز است. برای پیشگیری از بروز مننژیت مننگوکوکی مقدار ۱۲۵ میلی گرم به صورت واحد تزریق عضلانی می شود. توجه: مقادیر مصرف بیش از ۵۰ میلی گرمدر کودکان باید فقط از طریق آنفوزیون وریدی باشد. انفوزیون وریدی در نوزادان باید طی ۶۰ دقیقه انجام شود.