گلوکوم زاویه بسته یک وضعیت چشمی است که باعث فشار زیاد داخل چشم می شود و ممکن است باعث آسیب به عصب بینایی شود و مایعات از چشم به درستی خارج نمی شوند.

گلوکوم زاویه بسته چیست

گلوکوم زاویه بسته یک وضعیت چشمی است که باعث فشار زیاد داخل چشم می شود و ممکن است باعث آسیب به عصب بینایی شود و مایعات از چشم به درستی خارج نمی شوند.مایعات در پشت عنبیه تولید می شوند و از طریق مردمک به جلوی چشم میروند و از طریق کانال مشبک ترابکولار به رگ های قسمت سفید چشم حرکت می کنند.

گلوکوم زاویه بسته زمانی ایجاد می شود که مشبک ترابکولار مسدود یا آسیب دیده باشد و مایع به راحتی در این مسیر نتواند جریان داشته باشد که باعث افزایش فشار در ناحیه چشم می شود.

گلوکوم زاویه بسته 2 نوع اصلی دارد:

• گلوکوم زاویه بسته اولیه
• گلوکوم زاویه بسته ثانویه

گلوکوم زاویه بسته اولیه

در نوع اولیه گلوکوم ساختار چشم باعث می شود که عنبیه روی مشبک ترابکولار فشرده شود، زیرا زاویه بین عنبیه و قرنیه بسیار نازک و کره چشم نسبتا کوتاه و لنز داخل چشم ضخیم است.

گلوکوم زاویه بسته اولیه زمانی ایجاد می شود که برآمده شدن محيطى عنبيه در زاويه اتاق قدامى انسداد ايجاد کند و به اين ترتيب کاهش خروج زلاليه باعث افزايش حاد فشار داخل چشم شود که اين افراد عموماً از قبل تنگى زاويه دارند.اين حالت همچنين در افراد پير به علت بزرگ شدن عدسى شايع است. حملات آن معمولاً هنگام عصر به علت گشاد شدن نسبى مردمک و يا هنگام استفاده از داروى ميدرياتيک جهت معاينه فوندوس رخ مى دهد.

گلوکوم زاويه بسته حاد با شروع ناگهانى تارى ديد شديد و سپس درد طاقت فرسا، قرمزى چشم، ديدن هاله هاى نور، تهوع مه آلود شدن قرنيه، مردمک بى حرکت و نيمه گشاد (Fixd middilated P) و پرخونى مژگانى مشخص مى شود. گونيوسکوپى چشم مقابل، حائز اهميت است.

التهاب حاد عنبيه را به کمک فتوفوبى بيشتر، بالا نبودن فشار داخل چشم، تنگى مردمک، عدم وجود ادم قرنيه، سلول و flare فراوان در اتاق قدامى مى توان از گلوکوم حاد تمايز داد، هرچند هر دو پرخونى مژگانى مى دهند.

کنژونکتيويت حاد را مى توان توسط اندک بودن درد يا عدم وجود درد، نبودن کاهش بينائي، وجود ترشح در چشم، التهاب شديد ملتحمه، فقدان پرخونى مژگاني، طبيعى بودن فشار داخل چشم، پاسخ طبيعى مردمک به نور و شفافيت قرنيه از گلوکوم حاد تمايز داد.

تأخير در درمان گلوکوم حاد باعث چسبيدن عنبيه محيطى به شبکه ترابکولار (سينشى قدامى دائمي) مى شود که نيازمند جراحى است. درمان گلوکوم زاويه بسته حاد يک فوريت چشم پزشکى است.

درمان را با استازولامید داروهاى هيپراسموتيک و بتابلوکرهاى موضعى شروع کرد و سپس پيلوکارپين ۴% به ميزان ۱ قطره هر ۱۵ دقيقه براى ۲-۱ ساعت تجويز نمود. اپى نفرين بسته بودن زاويه را تشديد مى کند لذا مصرف آن ممنوع است.

در صورت کنترل فشار داخل چشم با دارو، در هر دو چشم (در چشم غير مبتلا به عنوان پيشگيري) ايريدکتومى محيطى با ليزر (و در صورت شکست، ايريدکتومى جراحي) ضرورى است.

گلوکوم زاویه بسته ثانویه

در نوع ثانویه گلوکوم یک بیماری باعث ایجاد تغییرات در چشم شده است و عنبیه در مقابل مشبک ترابکولار قرار می گیرد که ممکن است به دلیل آسیب چشم، التهاب، دیابت، تومور، آب مروارید پیشرفته باشد.

گلوکوم زاویه بسته ثانویه به شکل حاد و مزمن بروز می دهد که مورد حاد آن شایعتر و به طور ناگهانی بروز می هد، اما گلوکوم ثانویه مزمن بتدریج پیشرفت می کند و علام آن سخت تر می باشد.

عوامل افزایش دهنده خطر

گلوکوم زاویه بسته بیشتر از سنین 40 سال به بالا رخ می دهد که ریسک ابتلا به این بیماری در افراد بین 60 تا 70 سال که وضعیت چشم آنها دوربین است بیشتر خواهد بود.این بیماری در زنان شایع تر میباشد و همچنین کسانی که سابقه این بیماری را در اعضای خانواده خود داشته اند بیشتر در معرض خطر گلوکوم زاویه بسته میباشند.

علائم گلوکوم زاویه بسته

گلوکوم زاویه بسته یک بیماری اورژانسی می باشد و در صورت مشاهده هرگونه علائم گلوکوم زاویه بسته میبایست سریعا به اورژانس مراجعه کنید.در گلوکوم زاویه بسته ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر نمایان شود:

• درد شدید چشم که ناگهان ظاهر می شود
• تاری دید
• هاله های روشن در اطراف اشیاء
• قرمزی چشم و حساسیت
• احساس تهوع و استفراغ

علائم گلوکوم زاویه بسته مزمن کمرنگ است و ممکن است متوجه هیچ تغییری نشوید، یا در صورت پیشرفت ممکن است به مرور متوجه شوید که بینایی شما رو به زوال است و میدان دید خود را گم میکنید.

نحوه تشخیص گلوکوم زاویه بسته

برای تشخیص پزشک ابتدا معاینات چشم و فشار چشم را اندازه می گیرد.در این نوع بیماری آزمایش های خاصی لازم نیست و با مشاهده علائم و معاینات پزشک می توان آن را تشخیص داد. در صورت تشخیص می بایست سریعا درمان شود زیرا در صورت تاخیر درمان ممکن است باعث از دست دادن بینایی بیمار شود. برای تشخیص از  روش های گونیوسکوپی و تونومتری استفاه می شود.

گونیوسکوپی

پزشک از یک لنز با میکروسکوپ ساده به نام لامپ شکاف استفاده میکند تا به چشم شما نگاه کند . پرتوی از نور ، زاویه بین عنبیه و قرنیه شما را بررسی می کند و چگونگی تخلیه مایعات را بررسی میکند.

تونومتری

در این آزمایش از ابزاری برای اندازه گیری فشار داخل چشم استفاده میشود.

درمان گلوکوم زاویه بسته

گلوکوم زاویه بسته بر اساس شرایط پزشکی درمان آن می تواند دارو یا عمل جراحی چشم باشد.

درمان دارویی

• استازولامید که باعث کاهش مایعات در چشم میشود
• مسدود کننده های بتا ، که مقدار مایعاتی را که چشم شما تولید میکند پایین می آورند.
• استروئیدها که التهاب را کاهش میدهد
• مسکن ها
• داروهای درمان تهوع و استفراغ
• پیلوکارپین سبب انقباض عضله اسفنگتر عنبیه و در نتیجه کوچک شدن مردمک چشم می شود.

درمان با عمل جراحی

پس از کاهش فشار در چشم ، به درمان بیشتری نیاز دارید تا از افزایش فشار دوباره جلوگیری کنید. دو عمل جراحی برای گلوکوم زاویه بسته وجود دارد:

عمل ایریدوتومی محیطی: این یک روش درمانی با لیزر است که باعث ایجاد دو سوراخ کوچک در عنبیه میشود. این نوع درمان برای هر دو گلوکوم حاد و مزمن زاویه بسته استفاده میشود.

ایریدوتومی جراحی: در این درمان که کمتر رایج است، جراح یک سوراخ مثلثی کوچکی در عنبیه شما ایجاد می کند