روزگار غریبیه..... وقتی داری همه دنیا میشناسنت اما وقتی نداری تو همه دنیا رو میشناسی ....

یک رنگ بمان .... حتی اگر در دنیایی زندگی میکنی که مردمش برای پررنگ شدن حاضرند هزار رنگ باشند.

غرق دردم ولی می خندم خنده ای که تلخیش را .... فقط خودم میدانم و خدای خودم .... عمق درد من دیدنی نیست . تلاش بیهوده نکن برای دلداری دادنم اگر راست میگویی مرا بشناس...بهانه هایم را...لج کردنم را.... بچه

اینجا مال من است .مال خودم .اجباری نیست بیایی و نمانی .من به (تنهایی)عادت دارم اینجا من می نویسم خودم را لحظه هایم را عصبانیتم را دلتنگی هایم را غرغرهایم را گله هایی که هیچ گاه به زبان آورده نمی شوند