اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران مجموعه تظاهراتی است که در پی کشته‌شدن مهسا امینی به دلیل ضرب‌وشتم در بازداشتگاه گشت ارشاد آغاز شده‌است. این اعتراض‌ها در ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ از تجمع در مقابل بیمارستان محل مرگ مهسا امینی در تهران آغاز شد و در روزهای بعد به همهٔ ۳۱ استان[۱۳] ایران گسترش یافت و همچنان ادامه دارد.[۱۴][۱۵][۱۶] زنان ایرانی در خط مقدم و نیروی محرک این تظاهرات اعتراضی هستند.[۱۷][۱۸] معترضان در خارج از کشور نیز در بیش از ۱۵۰ شهر در سراسر جهان تجمع‌های اعتراضی برگزار کردند.[۱۹] این تظاهرات در هفته‌های بعدی با حضور دانش‌آموزان، دانشجویان، اعتصاب استادهای دانشگاه، کسبه و بازاریان گسترده‌تر و وارد نهمین هفته شده‌است.[۲۰]
جمهوری اسلامی با نادیده‌گرفتن حقوق بشر،[۲۱] کودکان را برای سرکوب معترضان به‌کار گرفت[۲۲] و نیز اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، به‌طور گسترده از دسترس خارج یا فیلتر شدند. فعالان سیاسی و اجتماعی، دانشجویان، هنرمندان و ورزشکاران متعددی در ایران دستگیر شدند و مورد تهدید و فشار روانی قرار گرفتند.[۲۳] حمله به دانشگاه صنعتی شریف نیز از دیگر مواردی بود که در طول اعتراضات رخ داد که تعدادی تنبیه بدنی و حدود ۴۰–۳۰ دانشجو بازداشت شدند. در جمعه سیاه زاهدان حدود ۹۰ نفر کشته شدند.[۲۴] به گفتهٔ گاردین، این اعتراضات بزرگ‌ترین تهدید برای حکومت از زمان انقلاب ۱۳۵۷ بوده‌است.[۲۵] اعتراضات ۱۴۰۱ برخلاف اعتراضات آبان ۱۳۹۸ «سراسری بود که در میان طبقات اجتماعی، دانشگاه‌ها، خیابان‌ها [و] مدارس گسترش یافت».[۲۵]
بنا بر گزارش سازمان غیرانتفاعی حقوق بشر ایران، تا ۲۳ آبان، دست‌کم ۳۴۴ نفر، از جمله ۵۲ کودک، از سوی نظام جمهوری اسلامی کشته شده‌اند.[۲۶] این مرگبارترین اعتراضات از زمان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ است که منجر به کشته شدن بیش از ۱۵۰۰ نفر شد. استفاده از خشونت شدید در مقابله با معترضان، مانند تیراندازی مستقیم به آنها توسط نظامیان و شبه‌نظامیان در شهرهای مختلف با واکنش‌های بسیاری مواجه شد.
پیش‌زمینه
مقالهٔ اصلی: کشته‌شدن مهسا امینی
مهسا امینی دختر ۲۲ سالهٔ ایرانی بود که او را در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ گشت ارشاد بازداشت کرد و بر اثر ضرب‌وشتم و آسیب به جمجمه، دچار مرگ مغزی شد و در ۲۵ شهریور درگذشت.[۲۷] پس از انتشار این خبر، بلافاصله نخستین تجمع در مقابل بیمارستان کسری آغاز شد. پس از برگزاری مراسم خاکسپاری وی در زادگاهش سقّز، در جاهای مختلفی از ایران اعتراضاتی انجام شد؛ سپس فراخوانی برای برگزاری اعتصاب سراسری از استان کردستان تا تهران در روز دوشنبه ۲۸ شهریور اعلام شد. مرکز همکاری احزاب کردستان ایران و فعالان مدنی و سیاسی کردستان، دوشنبه را روز اعتصاب عمومی اعلام کردند.
آمار کشته‌ها، زخمیان و بازداشت‌شدگان
مقاله‌های اصلی: فهرست کشته‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران، کشته‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران، کودکان کشته‌شده در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران، و بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
به دلیل ادامه‌دار بودن این رویداد در شهرهای مختلف ایران هنوز آمار دقیق و ثابتی وجود ندارد؛ با این حال، از ۲۵ شهریور تا ۴ آذر ۱۴۰۱، این آمارها در برخی منابع رسمی منتشر شده‌است:
معترضان:
- کشته‌شده: ۴۹۲ تن،[۳] از جمله، ۶۳ کودک و نوجوان.[۳۴]
- محکوم به اعدام: دست‌کم ۱۳ تن.[۳۵]
- زخمی‌شده: بیش از ۵٫۰۰۰ تن.[۳۶]
- بازداشت‌شده: دست‌کم ۶۰٫۰۰۰ تن،[۳۷] از جمله، ۵۵۹ دانشجو.[۳۴]
- تعداد تجمع اعتراضی: ۱٫۰۸۵.[۳۴]
- تعداد شهرهای معترض: ۱۵۷ شهر.
- تعداد دانشگاه‌های معترض: ۱۴۳ شهر.[۳۸]
حکومتی‌ها:
- کشته‌شده: ۵۴ نفر[۳۹]
- زخمی‌شده: بیش از ۲٫۰۰۰ نفر[۴۰]
پراکندگی جغرافیایی کشته‌ها
بنا به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، بیشترین آمار کشته‌ها به‌ترتیب، در این استان‌ها بوده‌است:
- استان سیستان و بلوچستان
- استان کردستان
- استان تهران
- استان آذربایجان غربی
- استان مازندران
- استان گیلان
- استان البرز
- استان کرمانشاه
گاه‌شمار
ساعاتی پس از کشته‌شدن مهسا امینی گروهی از مردم در اعتراض به قتل او در نزدیکی بیمارستان کسری تجمع کردند و شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «گشت ارشاد: گشت کشتار»، «می‌کشم می‌کشم، کسی که خواهرم کشت»، «قسم به خون مهسا، ایران می‌گردد آزاد»، «خامنه‌ای قاتله، حکومتش باطله» و «از کردستان تا تهران، ستم علیه زنان» سردادند. این اعتراضات با سرکوب و بازداشت معترضان مواجه شد. شماری از زنان در واکنش به هجوم نیروهای ضد شورش، روسری خود را برداشتند و شعار «بی‌شرف داعشی» سردادند.[۴۲] برخی مردم در خیابان‌ها صدای بوق خودروهایشان را به نشانهٔ اعتراض به صدا درآوردند.[۴۳] همچنین مردم تهران با تجمع شبانه حوالی میدان آرژانتین شعارهایی علیه حجاب اجباری و حکومت جمهوری اسلامی سردادند. از سوی دیگر، گروهی از زنان در تجمع شبانهٔ دیگری با برداشتن روسری‌های خود خطاب به مأموران شعار می‌دادند. فیلم‌های منتشر شده حاکی از بازداشت برخی از تجمع‌کنندگان همراه با برخورد خشن است.
در آغاز سومین هفته، اعتراضات زودتر، گسترده‌تر و با جمعیت بیشتری به ویژه در تهران و شهرهای بزرگ شروع شد. اعتراضات از دانشگاه‌های سراسر ایران که در اعتصاب بودند و برخلاف روزهای قبلی، پیش از غروب آفتاب آغاز شد.[۴۴] در هجدهمین روز، سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، بعد از غیبتی طولانی، در جمع نیروهای مسلح حاضر شد و معترضان را اغتشاشگر نامید و خواهان تنبیه نوجوانان و جوانان معترض شد.[۴۵] ولی دانش‌آموزان برخی مدارس دخترانه با حضور در خیابان‌ها حجاب از سر برداشتند و از مردم حاضر در صحنه دعوت کردند تا به آنها بپیوندند.[۴۶] به دنبال فراخوان گروه‌های مختلف برای تجمعات خیابانی در روز شنبه ۱۶ مهر، اعتراضات سراسری در نقاط مختلف ایران وارد هفته چهارم شد و کسبه و بازاریان نیز در برخی نقاط ایران دست به اعتصاب زدند.[۴۷] با گسترش اعتراضات، محسن منصوری استاندار تهران، اذعان کرد دولت قادر به مهار اعتراضات نیست.[۴۸]
گستره جغرافیایی
مقالهٔ اصلی: گستره جغرافیایی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
موقعیت شهرهایی که در طول اعتراضات سراسری، تجمع اعتراضی در آنها برپا شد. (آخرین بروزرسانی: ۲۸ آبان ۱۴۰۱)
داخل کشور
اعتراض‌های سراسری در پی کشته‌شدن مهسا امینی در عرض چند روز به تمام ۳۱ استان[۴۹] و به بیش از ۱۰۰ شهر[۵۰] ایران گسترش یافت.
خارج از کشور
در خارج از ایران نیز در روز ۳۱ شهریور از استانبول تا بیروت، کلن و نیویورک و تورنتو شمار زیادی از ایرانیان به خیابان آمدند تا همزمان در اعتراض به سفر ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران به سازمان ملل و مرگ مهسا امینی تجمع کنند.[۵۱]
در روز یکشنبه ۳ مهر در مقابل سفارت‌های ایران در پاریس و لندن تجمعاتی با هدف محکومیت جان‌باختن مهسا امینی برگزار شد که به درگیری با پلیس انجامید.[۵۲] روز پنجشنبه ۷ مهر نیز زنان افغانستانی در مقابل سفارت ایران در کابل، تجمعات اعتراضی در همبستگی با معترضان ایرانی برپا کردند که با شلیک هوایی طالبان معترضان افغانستانی متفرق شدند.[۵۳]
روز شنبه ۹ مهر معترضان در خارج از کشور، دست‌کم در ۱۵۱ شهر در ایالات متحده آمریکا، اتریش، اسپانیا، اسلوونی، لهستان، سوئیس، بلژیک، فرانسه، هلند، جمهوری چک، بریتانیا، سوئد، اسکاتلند، ایرلند، فنلاند، مجارستان، آلمان، بلغارستان، ایتالیا، کره‌جنوبی، ژاپن، استرالیا و نیوزیلند در حمایت از خیزش مردم ایران تجمع‌های اعتراضی برگزار کردند.[۵۴]
طبق گزارش پلیس کانادا بیش از ۵۰ هزار نفر روز شنبه ۹ مهر در تظاهرات بزرگ تورنتو که در حمایت از اعتراضات ایران برگزار شد، شرکت کردند.[۵۵] در روز ۳۰ مهرماه برابر با ۲۲ اکتبر، به دنبال فراخوانِ حامد اسماعیلیون، ایرانیان از سراسر اروپا و خارج از اروپا در تظاهرات عظیم ۱۰۰ هزار نفری در مرکز شهر برلین شرکت کردند.[۵۶]
معترضان
دانشجویان
مقالهٔ اصلی: اعتراضات ۱۴۰۱ دانشجویان ایران
دانشجویان دانشگاه امیرکبیر
اولین تجمع اعتراضی دانشجویان با تحصن جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و سپس تجمع اعتراضی در پردیس مرکزی این دانشگاه در ۲۷ شهریور شکل گرفت.[۵۷] ۲۸ شهریور اما این تجمع با جمعیت بیشتر دانشجویان در دانشگاه‌های بزرگ تهران برگزار شد و از ۲۹ شهریور دانشگاه‌های سایر شهرها نیز به این اعتراضات پیوستند.[۵۸] طبق روزشمار این اعتراضات، در تمامی روزها و بدون وقفه، تجمع و تحصن‌های اعتراضی دانشجویان در دانشکده‌ها، خوابگاه و سلف‌های دانشجویی ادامه داشته و متوقف نشده‌است. تعداد دانشگاه‌های معترض تاکنون به ۱۴۳ شهر رسیده‌است.
ممنوع‌الورودی دانشجویان
مقالهٔ اصلی: ممنوع‌الورود شدن دانشجویان ایران (۱۴۰۱)
با گسترده شدن اعتراضات دانشجویی طبق مجوز شورای امنیت کشور، به دانشگاه‌ها برای ممنوع‌الورود کردن دانشجویان به دانشگاه‌ها و خوابگاه‌ها اجازه داده شد.[۵۹] تاکنون آمار دقیقی از تعداد دانشجویان ممنوع‌الورود منتشر نشده‌است.
بازداشت گسترده دانشجویان
مقالهٔ اصلی: دانشجویان بازداشت‌شده اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
حمله به دانشگاه صنعتی شریف
مقالهٔ اصلی: حمله به دانشگاه صنعتی شریف
در ادامهٔ سرکوب اعتراضات سراسری به دانشگاه صنعتی شریف حمله شد. نیروهای امنیتی همراه با شمار بسیاری از نیروهای موسوم به لباس‌شخصی در شامگاه یکشنبه ۱۰ مهر با محاصره دانشگاه صنعتی شریف تهران و حمله به دانشجویان، ضمن ضرب‌وشتم و تیراندازی، شمار نامعلومی از دانشجویان را زخمی یا بازداشت و به مکان‌های نامعلومی انتقال دادند.[۶۰][۶۱][۶۲] حداقل ۳۰ تا ۴۰ دانشجو بازداشت شده و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند[۶۳] و وضعیت به‌قدری بحرانی بود که وزیر علوم، زلفی‌گل، به دانشگاه رفت. حمله و تیراندازی به خوابگاه‌های دانشگاه شریف[۶۴] و همچنین حمله و تیراندازی در پارکینگ دانشگاه نیز گزارش شده‌است.[۶۵]
دانش آموزان
مقالهٔ اصلی: اعتراضات ۱۴۰۱ دانش‌آموزان ایران
اعتراضات دانش آموزان و پس از آن اوج گرفت که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان فراخوانی برای اعتصاب در مدارس اعلام کرد و با انتشار بیانیه‌ای از معلمان و دانش‌آموزان در سراسر کشور خواست تا در «همبستگی با معترضان جان به‌لب آمده» در کلاس‌ها حضور پیدا نکنند و به این وسیله اعتراض خود را به «بی‌عدالتی‌های حاکمیت» نشان دهند.[۶۶][۶۷][۶۸][۶۹][۷۰]
دبیرستان شاهد اردبیل
مقالهٔ اصلی: حمله به دبیرستان شاهد اردبیل
در روز ۲۰ مهر ۱۴۰۱ به این دبیرستان حمله شد. خبر این حادثه دو روز بعد در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، شعار «مرگ بر دیکتاتور» از سوی دانش‌آموزان، حضور نیروهای لباس شخصی در دبیرستان و حضور آمبولانس در مقابل دبیرستان در ویدئوهای این شبکه‌ها مشاهده می‌شد. در جریان این حمله که توسط مأموران امنیتی لباس شخصی انجام شد، یکی از دانش‌آموزان به نام اسراء پناهی کشته و تعدادی دیگری از دانش‌آموزان زخمی و بازداشت شدند.[۷۱]
هنرستان صدر تهران
مقالهٔ اصلی: حمله به هنرستان صدر تهران
حمله به این هنرستان در ۲ آبان ۱۴۰۱ اتفاق افتاد. در این حادثه نیروهای امنیتی به هنرستان دخترانه صدر در خیابان کارون تهران حمله کردند. مردم در حمایت از دانش‌آموزان این خیابان را مسدود کردند.[۷۲][۷۳][۷۴][۷۵][۷۶]
معلمان و استادان
در آبان ۱۴۰۱ بیش از ۱۰۰ تن از استادان دانشگاه، خواهان آزادی افراد بازداشت‌شده و برچیدن‌شدن فضای امنیتی در دانشگاه‌ها شدند.[۷۷]
کارگران و کارکنان
بسیاری از کارگران و کارکنان در صنایع ایران در اعتراض و حمایت از اعتراضات سراسری دست به اعتصاب و تجمع زدند. پیش از این نیز کارگران بارها دست به اعتصاب زده‌اند که عمدتاً اهداف صنفی داشت. همزمانی و حمایت اعتصاب‌های کارگری با اعتراض سیاسی در سال‌های اخیر کم‌سابقه بوده‌است.[۷۸] به گزارش یورونیوز اعتصاب و اعتراض کارکنان و کارگران صنعت نفت و پتروشیمی، اولین بار پس از انقلاب۵۷ است که کارگران به جز مطالبات حقوقی و صنفی خود، همگام با معترضان به کشته‌شدن مهسا امینی در ایران شعارهایی سیاسی سر دادند.[۷۹]
اعتراضات در هفتم و چهلم کشته‌شدگان
مراسم چهلم شماری از کشته‌شدگان سرکوب اعتراضات، از جمله حدیث نجفی و پارسا رضادوست، مراسم هفتمین روز کشته شدن مهرشاد شهیدی، جوان ۱۹ ساله، در اراک برگزار شد. مردم در این مراسم شعارهای ضد حکومتی از قبیل: «امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه»، «هیز تویی هرزه تویی، زن آزاده منم»، «آزادی، آزادی، آزادی» سر دادند.[۸۰]
ایرانیان مقیم خارج
مقالهٔ اصلی: اعتراضات ۱۴۰۱ ایرانیان مقیم خارج
تجمع اعتراضی ایرانیان در برلین
تظاهرات جهانی ایرانیان مقیم خارج در حمایت از اعتراضات سراسری برای اعلام همبستگی با مردم ایران در بیش از ۱۵۰ شهر از کشورهای جهان توسط ایرانیان مقیم و مردم آن کشورها برگزار گردید.[۸۱][۸۲][۸۳]
تجمع اعتراضی ایرانیان در تورنتو
مقالهٔ اصلی: تجمع اعتراضی ایرانیان در تورنتو
در تورنتو بنا بر برآورد پلیس ۵۰ هزار نفر به خیابان‌ها آمدند.[۸۴][۸۵]
تجمع اعتراضی در برلین
مقالهٔ اصلی: تجمع اعتراضی ایرانیان در برلین
ایرانیان پرشماری از شهرهای مختلف آلمان و دیگر کشورهای اروپا برای شرکت در این تجمع به برلین رفتند.[۸۶] شمار زیادی از ایرانیان از نقاط مختلف جهان، به ویژه ایرانیان ساکن اروپا، برای حضور در تجمع بزرگ برلین، با هواپیما، قطار، اتوبوس و خودروهای شخصی، عازم برلین شدند.[۸۷] تجمع بزرگ ایرانیان برابر با شنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۱ (۲۲ اکتبر ۲۰۲۲) در برلین به دعوت «حامد اسماعیلیون» سخنگوی انجمن خانواده‌های بازماندگان پرواز پی‌اس ۷۵۲ داده شد است.[۸۸][۸۹] پلیس آلمان روز چهارشنبه ۲۷ مهر اعلام کرد که برای این تظاهرات حضور ۵۰ هزار نفر تخمین زده شده‌است. برگزارکنندگان با شعار «زن، زندگی، آزادی» در صددند تا حمایت خود را از اعتراضات علیه سرکوب و تبعیض در ایران ابراز کنند.[۹۰] یورونیوز از این تجمع با عنوان «بزرگ‌ترین تظاهرات ایرانی‌ها در اروپا» یاد کرده‌است. پلیس آلمان برای این تظاهرات و تجمع ایرانیان، تدابیر شدید امنیتی اتخاذ کرده‌است.[۹۱] برلین روز اول مهر نیز شاهد یکی از بزرگ‌ترین تظاهرات پشتیبانی از اعتراضات مردم ایران بود. پس از آتش‌سوزی در زندان اوین نیز ایرانیان در مقابل سفارت ایران در برلین دست به اعتراض زدند.[۹۲][۹۳]
-
تجمع ایرانیان در ملبورن
-
تجمع ایرانیان در برلین
-
تجمع ایرانیان در اتاوا
-
ایرانیان مقیم هلند
واکنش‌های حکومت
حکومت ایران این اعتراضات را «اغتشاش» و «آشوب» خواند و آن را اقداماتی «سازمان‌یافته» با «دخالت کشورهای خارجی» توصیف کرد و با توسل به خشونت مرگبار، بازداشت روزنامه‌نگاران، وکلا، کنشگران و معترضان و همچنین محدودیت شدید اینترنت و رسانه‌های اجتماعی آن را سرکوب کرد.[۹۴]
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برنامه گفتگو محوری تحت عنوان شیوه از شبکه چهار پخش کرد و با کارشناسان دربارهٔ مسائل اجتماعی ایران بحث و گفتگو کرد. در این برنامه مناظره‌های دو نفره بین بیژن عبدالکریمی و شهریار زرشناس، محمد فاضلی و سعید حاجی ناصری، تقی آزاد ارمکی و ابراهیم فیاض، سعید شریعتی و جلیل محبی، و شهاب طباطبایی و علی خضریان انجام شد.[۹۵]
دهم مهرماه همزمان با ادامه اعتراضات، دانشگاه تهران جلسه‌ای با اساتید دانشکده‌های مختلف دربارهٔ وضعیت جاری جامعه ایران برگزار کرد. محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران تلویحاً از بازداشت دانشجویان دفاع کرد. در این جلسه لعیا جنیدی، محمد جواد ظریف، مهدی سنایی، غلامعلی حداد عادل، پیروز حناچی، تقی آزاد ارمکی، صادق زیباکلام، الهه کولائی و علی طیب‌نیا سخنرانی کردند.[۹۶]
سازمان هنری رسانه‌ای اوج، وابسته به سپاه پاسداران، پوستری بزرگ تحت عنوان «زنان سرزمین من» در میدان ولی‌عصر تهران نصب کرد که با اعتراض بسیاری از صاحبان چهره‌های روی آن از جمله فاطمه معتمد آریا، مرضیه برومند و پروانه کاظمی مواجه و روز بعد برچیده شد.[۹۷]
سید ابراهیم رئیسی ادعا نموده که «دشمنان می‌خواهند با سوار شدن بر موج مطالبات معیشتی و اقتصادی مردم، فتنه جدید درست کنند؛ اما مردم هوشیار هستند و ضمن اینکه مطالبات خود را مطرح می‌کنند اجازه سوء استفاده نخواهند داد.»[۹۸]
صدور دستور سرکوب فوری
سید علی خامنه‌ای در ۲۸ آبان ۱۴۰۱ در یک سخنرانی، دستور سرکوب معترضان را صادر کرد و در پی آن، سید ابراهیم رئیسی، رئیس دولت جمهوری اسلامی و عضو هیئت مرگ اعدام دسته‌جمعی زندانیان عقیدتی سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷، در روز سی‌ام، به دستگاه‌های مسئول، دستور داد که معترضان را «فوری» سرکوب کنند.[۹۹]
همچنین غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه گفت: «برای عناصر و مسببان اصلی اغتشاشات اخیر، هیچ جای ارفاق وجود ندارد.»[۱۰۰]
درخواست نمایندگان مجلس برای اعدام بازداشت‌شدگان
در ۱۵ آبان ۱۴۰۱، ۲۲۷ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌ای در خطاب به قوه قضاییه و با محارب خواندن معترضان در ایران، خواستار قصاص (اعدام) معترضان شدند.[۱۰۱] تعداد معترضان بازداشت‌شده تا ۲۷ آبان ۱۴۰۱ دست‌کم ۶۰٫۰۰۰ نفر[۱۰۲] است.
سرکوب اعتراضات
مقالهٔ اصلی: سرکوب اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
سید علی خامنه‌ای، رهبر، این اعتراضات را «طراحی آمریکا، رژیم صهیونیستی و دنباله‌روهای»شان نامید. او به خواسته‌های معترضان اهمیتی نداد و دستور سرکوب آنها را صادر کرد.[۱۰۳] مقامات جمهوری اسلامی مانند اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران با قتل، دستگیری و شکنجه، دست به سرکوب معترضان زدند. نیروهایی از نیروی انتظامی، سپاه پاسداران و نیروی زمینی ارتش که زیر مجموعه ستاد کل نیروهای مسلح هستند در سرکوب معترضان نقش دارند. از نیروی انتظامی، پلیس پیشگیری، پلیس آگاهی، پلیس امنیت عمومی، فتا، یگان ویژه ناجا و نوپو در سرکوب معترضان دست دارند. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جدای از نیروهای خودش از نیروهای بسیج نیز استفاده کرده‌است. همچنین از لباس‌شخصی‌ها[۱۰۴] و گروهی به نام نیروهای خودجوش سرزمین‌های اسلامی نیز استفاده شده‌است.[۷۲]
حکومت برای سرکوب اعتراضات از ترفندهایی همچون رعب و تهدید، پرونده‌سازی، اعترافات تلویزیونی، بازی‌های رسانه‌ای، تحقیر و تمسخر، نازل کردن خواسته‌های معترضان به تمایلات جنسی و هیجانی استفاده می‌کند.[۱۰۵]
نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی برای سرکوب شهروندان در این اعتراضات از باتون،[۱۰۶] باتون برقی،[۱۰۷] ماشین آب‌پاش،[۱۰۸] گاز اشک‌آور،[۱۰۹] تفنگ پینت‌بال،[۱۱۰] تفنگ ساچمه‌زنی،[۱۱۱] اسلحه دستی[۱۱۲] و تفنگ جنگی[۱۱۳] و همچنین از خشونت، یورش به منازل مسکونی، شلیک مستقیم به شهروندان، آسیب رساندن به اموال عمومی و خصوصی مردم از جمله خودروها و مغازه‌ها و همچنین تعرض جنسی به زنان استفاده می‌کند.[۱۱۴]
در اعتراضات علاوه بر آمبولانس، از کودکان و نوجوانان نیز در سرکوب معترضان استفاده شده‌است. بر پایه دیوان کیفری بین‌المللی بر مبنای اساسنامه رم، استفاده از کودکان زیر ۱۵ سال برای شرکت در فعالیت‌های خصمانه، در دسته‌بندی جنایات جنگی محسوب می‌شود.[۱۱۵] همچنین سپاه پاسداران دانش‌آموزان پسر دبیرستانی را برای سرکوب تطمیع و تجهیز کرده‌است.[۱۱۶]
تجاوز جنسی به کودکان و جوانان
مقالهٔ اصلی: آزار جنسی معترضان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
بنا به گزارش برخی منابع، همزمان با بازداشت گسترده معترضان توسط حکومت جمهوری اسلامی، و سکوت رسانه‌ها (ی داخلی)، میزان خشونت و حتی تجاوز جنسی سرکوبگران حکومتی به دختران و پسران حتی کم‌سن (۱۴–۱۳ ساله) افزایش یافته‌است.[۱۱۷]
شبکه سی‌ان‌ان، پس از یک بررسی دوماهه (مهر و آبان ۱۴۰۱) و در گزارشی تحقیقی، تأیید کرده‌است که پسران و دختران بازداشت‌شده در ایران، مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند و در برخی موارد در زندان به آنها «تجاوز» می‌شود. ضرب و شتم و آزار جنسی زندانیان دخترِ به‌ویژه زیبا شدیدتر است.[۱۱۸]
به‌گفته یکی از دختران بازداشت‌شده، در بازداشتگاه، یک «اتاق خصوصی بازجویی» وجود دارد که افسر بازجو، دختری زیبا را به تنهایی با خود به آن اتاق برده و به او تعرض جنسی می‌کند.[۱۱۹] یکی از کسانی که بارها مورد تجاوز جنسی و حتی پارگی اندام‌ها قرار گرفت آرمیتا عباسی است
فیلم گرفتن از صحنه تجاوز جنسی برای باج‌گیری
سی‌ان‌ان به نقل از منابع مطلعی که با قربانیان گفت‌وگو کرده‌اند، گزارش داده که مأموران جمهوری اسلامی از صحنه‌های خشونت‌آمیز تعرض جنسی فیلم تهیه کرده‌اند و آن فیلم‌ها را به ابزاری برای باج‌گیری از معترضان یا وادار کردنشان به سکوت تبدیل کرده‌اند.[۱۲۱]
بر اساس برخی تحقیقات راستی‌آزمایی‌شده، حکومت جمهوری اسلامی از تعرض و تجاوز جنسی به‌عنوان یکی از ابزارهای سرکوب و برای تحت فشار گذاشتن، ناامیدکردن، اخاذی و دریافت حق‌سکوت از معترضان قربانی‌شده، استفاده می‌کند.[۱۲۲]
تحریف علت کشتار
مسئولان حکومت جمهوری اسلامی دلیل کشته‌شدن معترضان را خودکشی، بیماری زمینه‌ای، گاز گرفتن سگ… و حتی شلیک معترضان به یکدیگر اعلام می‌کنند.[۱۲۳]
اختلال گسترده اینترنت
مقالهٔ اصلی: اختلال گسترده اینترنت در ایران (۱۴۰۱)
در روزهای ابتدایی اتصال‌ها به اینترنت در ایران به ۶۷ درصد میزان معمول کاهش داده شد.[۱۲۴] در روزهای بعد اینترنت موبایل و خطوط تلفن همراه در بخش‌های گسترده‌ای از ایران قطع شد.[۱۲۵] رسانه اجتماعی اینستاگرام و پیام‌رسان واتس‌اپ نیز در ۳۰ شهریور فیلتر شدند.[۱۲۶]
در ۳۰ شهریور، وزارت ارتباطات حکومت جمهوری اسلامی با هدف آگاه نشدن مردم و معترضان از اخبار تازه اعتراضات، واتس‌اپ و اینستاگرام را هم فیلتر کرد.[۱۲۷][۱۲۸] گوگل نیز از دسترس خارج شد که پس از دو روز رفع فیلتر شد.[۱۲۹] همچنین اختلال گسترده‌ای در دسترسی به اینترنت رخ داد که به گزارش نت‌بلاکس بزرگ‌ترین اختلال در اینترنت ایران از زمان قطعی کامل اینترنت در ۱۳۹۸ بود.[۱۳۰][۱۳۱]
بیلبورد میدان ولی‌عصر
مقالهٔ اصلی: زنان سرزمین من
زنان سرزمین من بیلبوردی بود که توسط سازمان هنری رسانه‌ای اوج، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، روز ۲۱ مهر ۱۴۰۱ و همزمان با روز جهانی دختر در میدان ولی‌عصر تهران نصب شد.[۱۳۲] این بیلبورد که با اعتراضات سراسری بر علیه حجاب اجباری در ایران همزمان شده بود، یک روز بعد و با اعتراض بسیاری از صاحبان چهره‌های روی آن برچیده شد.
همکاری با کشورهای خارجی برای سرکوب مردم
در حالی که مردم ایران در حال اعتراض به نقض حقوق بشر و آزادی‌های اساسی‌شان هستند حکومت جمهوری اسلامی به حکومت‌هایی مثل حکومت روسیه اجازه همکاری در سرکوب اعتراضات ایران را می‌دهد.[۱۳۳]
روش‌های اعتراض
مقالهٔ اصلی: روش‌های اعتراض در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱
دیوار نویسی، به کی زنگ بزنیم وقتی قاتل خودش پلیسه؟
اعتراضات خیابانی
معترضان حاضر در خیابان به دو دسته تقسیم می‌شوند. هسته فعال در حال شعار دادن و به کار بستن مجموعه‌ای از اقدامات همچون آتش افروختن، پرتاب سنگ، سوزاندن روسری، بریدن گیس، کندن تابلو، حمله به بیلبوردها و کانکس‌های انتظامی و هسته ناظر که در حال تماشا و به وجد آمدن از تحرکات و اقدامات هسته فعال، در حال فیلم‌برداری هستند.[۱۳۴] حدود سنی هسته فعال ۱۵ تا ۳۵ سال و حدود سنی هسته ناظر ۳۵ به بالا است. حدود ۸۰ درصد هسته فعال متولدین دهه ۷۵ تا ۸۵ هستند.[۱۳۴]
اعتصابات سراسری
مقالهٔ اصلی: اعتصابات ۱۴۰۱ ایران
در حمایت از اعتراضات سراسری مردم این اعتصابات صورت گرفت. در ششمین هفته اعتراضات، در شماری از شهرهای ایران گروهی از اصناف، از جمله کسبه و بازاریان، کارگران و معلمان اعتصاب کردند.
اعتراضات اینترنتی
هشتگ مهسا
مقالهٔ اصلی: مهسا امینی (هشتگ)
#مهسا_امینی
استفاده از #مهسا_امینی در اعتراض به کشته‌شدن او رکورد استفاده از یک هشتگ در توییتر را شکست. تا ۲۴ مهر ۱۴۰۱ این هشتگ بیش از ۲۷۵ میلیون بار استفاده شد.[۱۳۵]
گیسوبری و روسری‌سوزی
مقاله‌های اصلی: گیسوبران و روسری‌سوزان
گیسوبران در تجمع اعتراضی سانتا باربارا، کالیفرنیا
شماری از زنان ایرانی در اعتراض به جان‌باختن مهسا امینی در حرکتی نمادین، با ابراز خشم و سوگ، موهای خود را قیچی کردند. آیین گیسوبران از رسوم دیرینه ایرانیان باستان است.[۱۳۶] کارزار آتش‌زدن روسری به عنوان نماد حجاب به نشانه مخالفت با حجاب اجباری در اعتراضات پس از کشته‌شدن مهسا امینی رخ داد. این حرکت نمادین با واکنش‌ها بسیاری مواجه شده‌است. شمار بسیاری از زنان در اعتراضات روسری از سر برداشتند و برخی روسری خود را آتش زدند.[۱۳۷][۱۳۸]
عمامه‌پرانی
مقالهٔ اصلی: عمامه‌پرانی
عمامه‌پرانی شامل انداختن و برداشتن عمامه از سر آخوندها شکل دیگری از حرکت اعتراضی برخی از معترضان بوده‌است.[۱۳۹][۱۴۰][۱۴۱]
هنر اعتراضی
در زمان اعتراضات تعداد زیادی هنر اعتراضی از قبیل نقاشی، ترانه و پرفورمانس به یاد مهسا امینی و برای وصف حال یک ملت عزادار تولید شد.[۱۴۲] مردم برای بیان اعتراض از شعارنویسی، شابلون‌نویسی و خط کشیدن بر عکس مقامات ایران نیز استفاده می‌کنند.[۱۴۳]
-
ترانه‌های اعتراضی
- برای… از شروین حاجی‌پور[۱۴۴]
- سرود زن، به خوانندگی مهدی یراحی و ترانه‌سرایی مونا برزویی[۱۴۵]
- بیا به میدان، به صورت مشترک توسط ناصر رزازی، ابی، شاهین نجفی و پدرام شهلایی خوانده شده‌است.
- نه نه نه، اسکندر آبادی[۱۴۶][۱۴۷]
پیامدها و رویدادها
«زن، زندگی، آزادی» در صفحهٔ اول روزنامهٔ لیبراسیون
جمعه سیاه زاهدان
مقالهٔ اصلی: جمعه خونین زاهدان
جمعه سیاه زاهدان به درگیری‌های ۸ مهر ۱۴۰۱ بین مردم معترض زاهدان و نیروهای سرکوبگر به‌دنبال تجاوز فرماندهٔ انتظامی به دختری بلوچ در میانهٔ اعتراضات گفته می‌شود. بین روایت جمهوری اسلامی و روایت منابع محلی، دربارهٔ وقایع این روز تفاوت‌های کلیدی وجود دارد.[۱۴۸] در این درگیری بر اساس آمار «کارزار فعالان بلوچ» و همچنین «وبگاه حال‌وش» ۹۱ نفر[۱۴۹] و بر اساس آمار مقام‌ها و رسانه‌های جمهوری اسلامی ۱۹ نفر کشته شدند.[۱۵۰]
حمله به دانشگاه شریف
مقالهٔ اصلی: حمله به دانشگاه صنعتی شریف
شامگاه یکشنبه ۱۰ مهر، نیروهای امنیتی همراه با شمار بسیاری از نیروهای موسوم به لباس شخصی در با محاصره دانشگاه صنعتی شریف تهران و حمله به دانشجویان، ضمن ضرب‌وشتم و تیراندازی، شمار نامعلومی از دانشجویان را زخمی یا بازداشت و به مکان‌های نامعلومی انتقال دادند. با ادامه اعتراضات تیراندازی به دانشجویان آغاز و درهای دانشگاه بسته می‌شود و دانشجویان در محاصرهٔ نیروهای امنیتی و لباس شخصی قرار می‌گیرند.[۱۵۱][۱۵۲][۱۵۳]
شورش زندان لاکان رشت
مقالهٔ اصلی: شورش زندان لاکان رشت
یکشنبه ۱۷ مهر بین گارد ضدشورش زندان لاکان رشت و زندانیان درگیری می‌شود و شماری از زندانیان کشته و زخمی شدند. حکومت و مخالفان دو روایت متفاوت از درگیری‌ها ارائه می‌دهند. شمار دقیق تلفات درگیری در این زندان مشخص نیست. خبر درگیری و شورش در این زندان پس از آن به رسانه‌ها درز پیدا کرد که ستون دودی بر فراز این زندان دیده شد.[۱۵۴]
درگیری‌های ۱۴۰۱ سنندج
مقالهٔ اصلی: درگیری‌های ۱۴۰۱ سنندج
در اواخر مهرماه، اعتراضات مردمی در سنندج شدت گرفت به طوری که یک شهروند سنندجی در داخل خودروی شخصی پراید و پشت فرمان هدف اصابت مستقیم گلوله از ناحیه سر قرار گرفته و کشته شد. رسانه‌های داخلی این قتل را به افراد ناشناس نسبت می‌دادند اما شاهدین در صحنه ادعا می‌کنند که وی بوسیله گلوله‌های جنگی نیروهای ضد شورش هدف قرار گرفته‌است.
درگیری‌های ۱۴۰۱ مهاباد
مقالهٔ اصلی: درگیری‌های ۱۴۰۱ مهاباد
آتش‌سوزی زندان اوین
مقالهٔ اصلی: آتش‌سوزی زندان اوین
۲۳ مهر، در میانه اعتراضات سراسری در زندان اوین آتش‌سوزی مشکوکی رخ داد. به گفتهٔ رسانه قوه قضاییه در این حادثه هشت زندانی کشته و دست‌کم ۶۱ نفر مجروح شدند. همچنین مردم در خیابان‌های اطراف زندان تجمع و علیه حاکمیت ایران شعار دادند.
جمعه خونین خاش
مقالهٔ اصلی: جمعه خونین خاش
۱۳ آبان در پی تیراندازی نیروهای امنیتی به معترضان بین شش تا ده تن شامل کودکان کشته و ده‌ها تن دیگر زخمی شدند. یونس سلحشوران از جمله کشته‌شدگان اعتراضات روز جمعه در خاش بود که هویت آن مشخص شد. مولوی عبدالحمید از کشته شدن «دست‌کم ۱۶ نفر» در اعتراضات خاش خبر داد.
کشتار کردهای ایران
مقالهٔ اصلی: کشتار در مناطق کردنشین توسط جمهوری اسلامی ایران (۱۴۰۱)
در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ (به‌ویژه در اواخر آبان و اوایل آذر ۱۴۰۱) بعد از سخنرانی خامنه‌ای در ۲۸ آبان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بعد از اعلام حکومت نظامی، با دوشکا،[۱۵۵] تیربار سنگین W85،[۱۵۶] خودروهای نظامی، تانک[۳۱] و هلیکوپتر…[۱۵۷] به مناطق کردنشین ایران (استان‌های کردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه و ایلام) حمله کرده و تعداد چشمگیری از مردم معترض را کشتند.[۱۵۸][۱۵۹] سپاه در این سرکوب، از گاز شیمیایی فلج‌کننده اعصاب یعنی هگزاکلرواتان نیز استفاده کرده‌است.[۱۶۰]
حملات سپاه به اقلیم کردستان
مقالهٔ اصلی: حملات ۱۴۰۱ سپاه پاسداران به اقلیم کردستان
تصویری از حملات سپاه پاسداران به مقر احزاب کرد
طبق ادعای سپاه پاسداران این حمله پاسخی به دلیل حمایت احزاب کرد از اعتراضات سراسری بود. در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پایگاه‌های احزاب کرد ایرانی در کوی‌سنجق، آلتون کوپری و زرگویز در اقلیم کردستان را با استفاده از پهپادهای انتحاری و موشک‌های زمین به زمین بمباران کرد.[۱۶۱][۱۶۲] این حملات منجر به کشته شدن حداقل سیزده نفر از جمله زنان (که یکی باردار بود) و کودکان و زخمی شدن ۵۸ نفر شد.[۱۶۳] احزاب کردستان ایران ادعا کردند که جمهوری اسلامی در خیابان‌های داخل کشور از طرف مردم پاسخ این حملات را دریافت خواهد کرد.[۱۶۴]
کارزار اخراج سفیران جمهوری اسلامی
مقالهٔ اصلی: کارزار اخراج سفیران جمهوری اسلامی
کارزار اینترنتی خطاب به سران کشورهای گروه ۷، هفت کشور صنعتی جهان، برای اخراج مقامات جمهوری اسلامی راه افتاده‌است. این کارزار تا ۲۵ مهر نزدیک به ۱۸۰ هزار امضا داشته‌است.[۱۶۵] این کارزار در کمتر از چهار روز، از مرز ۴۰۰ هزار امضا عبور کرد.[۱۶۶] اعضای گروه ایرانیان مدافع عدالت و حقوق بشر عصر یکشنبه، ۲۴ مهر، با انتشار دادخواستی در وب‌سایت بین‌المللی Change.org، نگرانی عمیق خود را از وقایع پنج هفته گذشته در ایران اعلام کردند و از کشورهای عضو گروه جی۷ شامل آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا، ایالات‌متحده آمریکا و کانادا، خواستند در اعتراض به «رفتار غیرقانونی و غیرانسانی» با معترضان در ایران، سفرای جمهوری اسلامی و نمایندگان آنها را از سازمان‌های بین‌المللی اخراج کنند.[۱۶۷][۱۶۸][۱۶۹]
ریزش و کمبود نیروهای حکومتی
به گزارش بعضی منابع، کمبود نیرو برای سرکوب و نیز گریختن تعداد زیادی سرباز از خدمت، باعث شده که حکومت جمهوری اسلامی از افسران ارشد حتی در سطح سرهنگ (سپاه) استفاده کند که بعضی از آنها همچون: سرهنگ حمیدرضا هاشمی (با نام مستعار سید علی موسوی)،[۱۷۰] معاون اطلاعات سپاه سلمان استان سیستان و بلوچستان[۱۷۱] و سرهنگ نادر بیرامی، رئیس اطلاعات سپاه شهرستان صحنه،[۱۷۲] در درگیری با مردم معترض کشته شدند.[۱۷۳]
نشست غیررسمی شورای امنیت
چهارشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۱، جلسه‌ای غیررسمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد به میزبانی ایالات متحده و آلبانی با موضوع سرکوب خشن زنان و معترضان در ایران برگزار شد. این جلسه با سخنرانی جاوید رحمان، گزارشگر ویژه ایران در سازمان ملل متحد آغاز شد و در ادامه شیرین عبادی، حقوق‌دان ایرانی و برنده جایزه صلح نوبل و نازنین بنیادی، بازیگر سینما و فعال حقوق بشر نیز سخنرانی کردند.[۱۷۴]
لیندا توماس گرینفیلد، سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد و نمایندگان ۱۳ عضو دیگر شورای امنیت هم هر کدام بیانیه و مواضع خود دربارهٔ سرکوب اعتراضات و نقض حقوق زنان در ایران را عنوان کردند. به جز چین و روسیه بیانیه دیگر اعضای شورای امنیت در حمایت از معترضان و محکومیت سرکوب خشن اعتراضات در ایران بود.[۱۷۵]
نشست اضطراری شورای حقوق بشر
مقالهٔ اصلی: قطعنامه S35/L1 شورای حقوق بشر
در نشست اضطراری که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۳ آذر ۱۴۰۱ برگزار کرد، فولکر تورک، کمیسر عالی این شورا، اعلام کرد اکنون «یک بحران حقوق بشری تمام عیار» در ایران وجود دارد و از جمهوری اسلامی خواست به استفاده غیرضروری زور علیه معترضان پایان دهد. همچنین جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، از مقام‌های جمهوری اسلامی انتقاد کرد که در هیچ موردی حاضر به گفت‌وگو با معترضان نشده‌اند.[۱۷۶]
شورای حقوق بشر سازمان ملل در این نشست با تصویب قطعنامه‌ای، سازوکاری ویژه برای راستی‌آزمایی و حقیقت‌یابی دربارهٔ کشتار و سرکوب معترضان تعیین کرد. بر اساس این مصوبه، رئیس شورای حقوق بشر موظف شد که به شکل مستقل، کار تحقیق و ثبت موارد نقض حقوق بشر در ایران را از روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ را برعهده بگیرد.[۱۷۷]
شعارها
مقالهٔ اصلی: شعارهای اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران
ژینا جان تو نمی‌میری. نامت رمز می‌شود.
«زن، زندگی، آزادی»؛ از اصلی‌ترین شعارهای اعتراضات
در پی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران در شهرهای مختلف ایران شعارهای مختلفی توسط معترضین سر داده شد. تعدادی از این شعارها متمرکز بر موضوع حجاب اجباری در ایران و مسئلهٔ زنان و برخی دیگر متمرکز بر مخالفت معترضان با حکومت وقت ایران است. شعار «زن، زندگی، آزادی» یکی از اصلی‌ترین شعارها از شروع این اعتراضات بود که از روز اول اعتراضات در شهرهای مختلف سر داده شد.[۱۷۸] شعارهایی که در اعتراضات سراسری در ایران توسط مردم در خیابان‌ها گفته شده، بسیار ساختارشکنانه و پیشرو بوده‌اند و در آنها به حقوق زنان و آزادی‌های فردی بسیار زیاد نگاه شده‌است اما شعارهای معیشتی اصلاً شنیده نشده‌اند.[۱۷۹]
برخی از اصلی‌ترین شعارها (فهرست کامل):
- زن، زندگی، آزادی/ژن، ژیان، ئازادی
- مرگ بر خامنه‌ای[۱۸۰]
- مرگ بر دیکتاتور
- آزادی آزادی آزادی[۱۸۱]
- امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه[۱۸۲]
- بسیجی جیره‌خور، آخرشه، خوب بخور
- توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه[۱۸۳]
- می‌کشم، می‌کشم هرآن‌که خواهرم کشت[۱۸۴]
نمادها
سوزاندن روسری و بریدن یا کوتاه کردن مو از نخستین نمادهای این اعتراضات بود. ترانه اعتراضی برای… اثر شروین حاجی‌پور نیز تبدیل به نمادهای اعتراضات شد.[۱۸۵] مردم ایران در خیابان‌ها، کافه‌ها و رستوران‌ها با همخوانی و پخش این ترانه، اعتراض خود را نشان دادند. ایرانیان مقیم خارج نیز این ترانه را در تجمعات اعتراضی خود بازخوانی کردند. حاجی‌پور متن این ترانه را بر اساس توئیت‌های اعتراضی با موضوع «برای…» ساخته‌است.[۱۸۶] ویدئوی این ترانه بعد از بازداشت او توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی حذف شد.
برخی از نمادها اعتراضات:
- روسری‌سوزان
- گیسوبران
- برای…
- مهسا (ژینا)
- نیکا
- حدیث
- سارینا
- عمامه‌پرانی
- به نام خدای رنگین‌کمان
همراهی‌کنندگان
چهره‌ها
. . . مردم ایران در دهه‌های گذشته به دلیل سرکوب بی‌رحمانه متحمل رنج زیادی شدند اما دستگیری مهسا امینی و قتل او در بازداشت بار دیگر به طغیان اعتراضات دامن زد. مردم ایران سزاوار دستیابی به آزادی و عدالت‌اند. . . .
نوآم چامسکی، ۲ مهرِ ۱۴۰۱[۱۸۹]
. . . مادرِ ایران زِ جا برخواسته
کشورش را از دَدان پس‌خواسته! . . .
بهرام بیضایی، ۱۰ مهرِ ۱۴۰۱
. . . ایالات متحده در کنار زنان ایرانی و همه شهروندان ایرانی که با شجاعت خود الهام‌بخش جهانیان شده‌اند، می‌ایستد. . . .
جو بایدن، ۱۲ مهرِ ۱۴۰۱
شمار زیادی از سلبریتی‌های شناخته‌شده ایران به صف حامیان معترضان پیوستند که باعث فشارهای حکومت ایران به شکل تهدید، تبلیغات منفی و مصاحبه و اقدام قضایی علیه آنان شد. شمار بازیگرانی که از معترضان حمایت کرده‌اند به اندازه‌ای است که صدا و سیمای ایران برای پخش و بازپخش بیش از ۲۰ مجموعه تلویزیونی دچار مشکل خواهد شد.[۱۹۲] عده زیادی از چهره‌های سرشناس هنری، فرهنگی و ورزشی دنیا هم با مردم معترض در ایران ابراز همبستگی کردند.[۱۹۳]
در میان واکنش‌ها به کشته‌شدن مهسا امینی و اعتراضات پس از آن، علی کریمی، فوتبالیست سابق تیم ملی فوتبال ایران نه تنها مواضع‌اش را روشن گفت بلکه با معترضان همنوا شد و گاهی یک قدم از آنها نیز جلوتر رفت و در پیام‌هایی که می‌داد پیشنهاد و راهکار نیز به معترضان ارائه می‌کرد.[۱۹۴] رسانه‌های نزدیک به حکومت و طرفداران نظام او را «اغتشاشگر» و «ضدانقلاب» مورد خطاب قرار داده‌اند و خواهان تعقیب قضایی و حتی مصادره اموال او شده‌اند.
تیم‌های ملی
در جریان اعتراضات برخی از تیم‌های ملی در اعتراض از خواندن سرود ملی خودداری کردند. بازیکنان تیم ?
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
